Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΑ προχθές το βιβλίο «Μικρό λεξικό του Ευρώ», που το 1998 συνέγραψαν ο άλλοτε «κόκκινος Ντάνυ» του Γαλλικού Μάη, δηλαδή ο γνωστός ευρωβουλευτής Ντανιελ Κον Μπεντίτ και ο καθηγητής του συνταγματικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης Ολιβιέ Ντυαμέλ, ώστε να διατρέξω αντίστροφα πλέον τη διαδρομή από την σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης στην εποχή του οράματος για τη δημιουργία ενός ισχυρού ευρωπαϊκού νομίσματος… Του ευρώ. Και πέρα από τη διαπίστωση ότι τα οράματα επιβεβαιώνονται ή διαψεύδονται στο διάβα του χρόνου κι αφού «δοκιμαστούν» σκληρά, είχα την ευκαιρία να θυμηθώ καταστάσεις που η μνήμη περιθωριοποίησε. Όπως πχ ότι η ιδέα του κοινού νομίσματος και της οικονομικής νομισματικής ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν όχι μόνο δεξιάς αλλά και αριστερής απόχρωσης (ο Φρανσουά Μιτεράν υπήρξε ένας από τους πατέρες του ευρώ καθώς «η Ευρώπη αποτέλεσε την πιο σταθερή από τις πεποιθήσεις του» τη μόνη προσθέτουν οι επικριτές του). Κι ακόμη, να θυμηθώ τις διενέξεις γύρω από την ονομασία του νέου νομίσματος που θα έκανε όλους εμάς τους ευρωπαίους να ξεχάσουμε νομίσματα με ιστορική σημασία όπως η πένα, η δραχμή, η λιρέτα, το μάρκο, η πεσέτα, το σελίνι, το εσκούδο, το φράγκο, η κορόνα… Το εκιού που προηγήθηκε του ευρώ επέζησε λίγο. γιατί λέτε; Γιατί, στη γλώσσα του Γκαίτε η φράση «ein Eku» («ένα εκιού» στα γερμανικά) θα μπορούσε στον προφορικό λόγο να μπερδευτεί με τη φράση «eine Kuh» που σημαίνει «μια αγελάδα»! Κάτι τέτοιο στις αρχές του 2000 θεωρήθηκε επικίνδυνο καθότι στην επικαιρότητα την εποχή εκείνη βρίσκονταν η νόσος των τρελών αγελάδων… Ωστόσο, δέκα χρόνια μετά, σήμερα, κανείς δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό των Γερμανών την αγελάδα στην οποία παρέπεμπε η μετάβαση στην οικονομική και νομισματική ένωση της Ευρώπης, καθώς νοιώθουν ότι τους αρμέγουν όσοι μετέχουν του ευρώ χωρίς να το αξίζουν, όπως πχ εμείς οι Έλληνες…


ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ
ΣΤΟ ΙΔΙΟ αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο, η έννοια της «κοινοτικής αλληλεγγύης» απουσιάζει… Ίσως γιατί δεν αφορά το κεφάλαιο της νομισματικής ενοποίησης, αλλά της πολιτικής τοιαύτης… Κρίμα… Διότι, σε μια Ένωση με καθαρά οικονομικά (όπως όλοι σχεδόν ομολογούν) χαρακτηριστικά, η «κοινοτική αλληλεγγύη» μόνον όταν αδειάζουν τα ταμεία μιας χώρας έρχεται στην επικαιρότητα… Όπως στην περίπτωση της Ελλάδας που έκανε «σημαία» την κοινοτική αλληλεγγύη, όταν είδε την απροθυμία των Γερμανών να παριστάνουν την αγελάδα την οποία αρμέγουν οι αδύναμοι…

ΟΙ ΜΑΛΤΕΖΟΙ
ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ της «κοινοτικής αλληλεγγύης» λοιπόν, καλούμαστε να το γράψουμε οι Έλληνες τώρα που καταλάβαμε πόση αξία έχει η υπεράσπιση ενός αδύναμου μέλους στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής οικογένειας… Υποθέτω ότι, αν αύριο στη θέση μας βρεθεί η Μάλτα, όλοι οι Έλληνες θα δεχτούμε αγόγγυστα να μας φορολογήσουν με ένα επιπλέον 10 - 15% για να σώσουμε τους Μαλτέζους από μια πιθανή χρεοκοπία!... Θα είναι πολύ άσχημο να μιμηθούμε τους Γερμανούς και να κάνουμε στους Μαλτέζους ότι έκαναν οι Γερμανοί σε εμάς όλο αυτό το διάστημα που εμείς είχαμε ανακαλύψει την «κοινοτική αλληλεγγύη» κι αυτοί αμύνονταν περί… πάρτης …

ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ
ΤΟ ΧΡΗΜΑ εν κατακλείδι, είτε ευρώ λέγεται, είτε δραχμή, είτε οπωσδήποτε αλλιώς «δοκιμάζει» τον χαρακτήρα των ανθρώπων… Αυτό προφανώς δεν έλαβαν υπ’ όψιν τους οι εμπνευστές του ενιαίου νομίσματος.

5 σχόλια:

  1. Θα ήθελα να αποκαταστήσω την ιστορική αλήθεια για δύο πολιτικά πρόσωπα,μερικώς παρεξηγημένα από μερίδα της ελληνικής κοινωνίας,και να δείξω τα κοινά στοιχεία του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς τους.
    Αναφέρομαι στον Αντρέα Παπανδρέου και στον κώστα Καραμανλή.
    ΥΠΗΡΞΑΝ
    Πρώτον:Λαικοί ΗΓΕΤΕΣ αγαπητοί σ'όλο τον λαό.Ο κώστας δεν άφηνε καμμιά κοινωνική τάξη παραπονούμενη χωρίς να δικαιώσει τα (πάντα δίκαια) αιτήματά τους,κι' ο Αντρέας με το "Τσοβόλα δώστα όλα" έδειξε ότι αφουγκράζεται τις μύχιες ανάγκες και επιδιώξεις του ελληνικού λαού και στέκεται πάντα στο πλευρό του.
    Δεύτερον:Προσπάθησαν-ο καθείς με τον τρόπο και την μεθοδό του-να κάνουν κάτι ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ:να διορίσουν στο δημόσιο ΟΛΟΥΣ τους Ελληνες,σκεφτόμενοι ότι έτσι θα εκμηδένιζαν την ανεργία και θα δημιουργούσαν μια ευημερούσα κοινωνία.Ομως-δυστυχώς-για λόγους που δεν είναι του παρόντος,αυτή τους η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε,αν και οφείλω να ομολογήσω ότι εάν εξασφάλιζαν ο καθένας από μια τετραετία επιπλέον,θα το είχαν κατορθώσει.
    Τρίτο:Είχαν αμφότεροι δυνατά πάθη,και ως γνωστόν τα πάθη ατσαλώνουν τον χαρακτήρα του άντρα.Ηταν-πως να το πω-μερακλήδες.Ο Αντρέας λάτρεψε το αδύνατο φύλο,ο άλλος οτιδήποτε φαγώσιμο(σουβλάκια,πίτσες,μακαρονάδες κ.λ.π.)παχυντικό ή μη.
    Τέταρτο:Συναναστρέφονταν στην προσωπική τους ζωή με φίλους αδαμάντινου χαρακτήρα.Ο κώστας με τους κ.κ.Παυλόπουλο,Ρουσόπουλο,Βουλγαράκη.
    Ο Αντρέας με τους κ.κ. Παπούλια,Κατσιφάρα(πρώην θυρωρό),και Χάλακ(αγνώστων λοιπών στοιχείων και τόπου διαμονής).Μάλιστα αυτοί οι φίλοι,όταν βρέθηκε σε οικονομική ένδεια,του δάνεισαν άτοκα για να χτίσει ένα σπιτάκι σε κάποια συνοικία των Αθηνών.
    Πέμπτο:Ηταν αμφότεροι φανατικοί ποδοσφαιρόφιλοι.Αγάπησαν,πράγματι,αυτό το λαοφιλές άθλημα ο καθένας απ'το δικό του μετερίζι.Ο κώστας ήταν Παναθηναικών αισθημάτων.Δεν είχε παίξει ποτέ μπάλα(εκτός από μία φορά όπου είχε κι'ένα ατύχημα)αλλά παρακολουθούσε τακτικά αγώνες παρέα με τον τότε πρόεδρο κ.Φιλιππίδη(ο οποίος αμα την εκθρόνισή του από πρόεδρος του Παναθηναικού,προσελήφθη όλως τυχαίως και απολύτως αξιοκρατικά πρόεδρος στο Ταχ.Ταμιευτήριο.)Ο Αντρέας ολυμπιακών αισθημάτων,δεν πήγαινε ποτέ στο γήπεδο,αλλά εθεάθη πολλάκις στο κότερο του τότε(και νυν)προέδρου του Ολυμπιακού,παρέα με την σύζυγό του και συζητούσαν,βέβαια,για την πορεία της αγαπημένης τους ομάδας.
    Μετά απ'όλα αυτά θα ήθελα να πω-κι'ας μου συγχωρεθεί-ότι ο πραγματικός γιος του Αντρέα θα 'πρεπε να είναι ο κώστας κι' όχι ο Γιώργος(ημιερασιτέχνης ποδηλάτης και ανθυποδόκιμος πρωθυπουργός)που ένα δάνειο για τη χώρα πήγε να πάρει κι'ανακάτεψε ένα σωρό κόσμο:Ε.Ε,Δ.Ν.Τ,Κ.Τ.Ε,Κ.Λ.Π.
    Συγγνώμη για το μακρόν του σχολίου αλλά θα ήθελα να καταλάβετε την αγωνία μου για την αποκατάσταση της ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα μου επιτρέψετε να κάνω μία διόρθωση που αφορά στην ιστορία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος:
    Το ecu επέζησε-όχι για λίγο- αλλά για 20 ολόκληρα χρόνια, από τον Μάρτιο 1979 μέχρι τον Ιανουάριο 1999. Αντίθετα το ευρώ 11 χρόνια μετά την καθιέρωσή του μοιάζει έτοιμο να τα φτύσει.
    Εκτός από την αγελάδα,υπάρχει και άλλη μία ή μάλλον δύο εξηγήσεις γιατί καταργήθηκε η ονομασία ecu. Επειδή το ecu ήταν το όνομα ενός αρχαίου γαλλικού νομίσματος, δύσκολα θα γινόταν αποδεκτό σαν το όνομα ενός κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος γιατί σαφώς θα παρέπεμπε στη Γαλλία. Από την άλλη στα Πορτογαλλικά ακούγεται το ίδιο με την έκφραση e cu = is ass (είναι γάϊδαρος).

    Προς τον evroligouris
    Επειδή ο Αντρέας Παπανδρέου μετά την πτώση του και τον διασυρμό του επανήλθε ισχυρότερος και μάλιστα μετά από μία κυβέρνηση που είχε επιβάλει διάφορα οικονομικά μέτρα, να φοβόμαστε ότι μπορεί αργότερα να επανέλθει και ο Καραμανλής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν χρειάζεται να δώσουμε 10-15% περισσότερους φόρους για να σωθεί η Μάλτα αν βρεθεί στη θέση μας....
    ένα 20% επί των εισπράξεων των DVD του Σειρινάκη πιστεύω θα μας έβγαζε από την δύσκολη θέση και ταυτόχρονα θα προωθούσε τον Ελληνικό πολιτισμό....

    souvlaki-gyros and greek hospitality

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στέλλα φτύσε στον κόρφο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ τον φτύνω τον κόρφο μου αλλά όπως είδα σήμερα στις ειδήσεις ακόμη και ο Ισπανικός βρυκόλακας Αθνάρ ανεστήθη εκ νεκρών και διεκδικεί εκ νέου μερίδιο στην πολιτική σκηνή της χώρας του. Λέω, μήπως δεν αρκεί να φτύνουμε τους κόρφους μας αλλά να φτύνουμε γενικώς και διαρκώς διάφορους που τους αξίζει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.