Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Οι άνθρωποι
από την στιγμή
της γέννησης τους
είναι προορισμένοι
να κυβερνούν
ή να κυβερνώνται…


Κανείς άνθρωπος δεν είναι αρκετά καλός,
ώστε να κυβερνά έναν άλλον άνθρωπο
χωρίς τη συναίνεση  του…

Αβραάμ Λίνκολν

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ στη Νέα Δημοκρατία; Ρώτησα μια φίλη μου που ασχολείται συστηματικά τα τελευταία είκοσι χρόνια με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το ξέρει «απ’ έξω κι ανακατωτά»…

-         Δεν είμαι απολύτως σίγουρη γι’ αυτό που θα σου πω, μου είπε, γιατί έχω κι εγώ μπερδευτεί… Αλλά νομίζω, ότι, ο Μεϊμαράκης ορίστηκε τον περασμένο Ιούλιο προσωρινός πρόεδρος, ώστε να προλάβουν οι Καραμανλικοί να προετοιμάσουν τη δική τους υποψηφιότητα, που δεν θα επιδέχονταν αμφισβητήσεις από τους υπόλοιπους…
-         Τον Δένδια;
-         Δεν περπατούσε ο Δένδιας… Και θα ρίσκαραν πολλά αν τον πρότειναν…
-         Τότε ποιόν;
-         Τον Κώστα Καραμανλή μάλλον…
-         Τον ράθυμο; Πάλι!...
-         Όχι τον ράθυμο… Τον ξάδερφο του! Τον Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέα, τον βουλευτή Σερρών…
-         Α μάλιστα… Ωραία και γιατί τότε ζητούν από τον Μεϊμαράκη να παραμείνει; Δεν είναι έτοιμος ακόμη;
-         Δεν μπορώ να το εξηγήσω… Ή  θεωρούν ότι ακόμη δεν είναι έτοιμος ο μικρός  ή φοβούνται να μην τον θυσιάσουν τη στιγμή της κυριαρχίας του Τσίπρα… «Παίζει» όμως και το να  φοβούνται τους εντός του κόμματος συσχετισμούς…
-         Κι ο Τζιτζικώστας; Της ευρύτερης καραμανλικής οικογένειας δεν είναι κι αυτός;
-         Ναι, αλλά τους αγνόησε… Συνάντησε στην Αθήνα τον Κώστα Καραμανλή, τον ράθυμο, αλλά αγνόησε τη συμβουλή του να μην ανακοινώσει υποψηφιότητα… Μάλιστα, επιχείρησε να επιφέρει και ενδοοικογενειακό ρήγμα προσεταιριζόμενος τον Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέα, γι’ αυτό κι ο τελευταίος «βγήκε» με δήλωση εναντίον του και τον χαρακτήρισε «αλαζόνα» και «αμετροεπή»…
-         Δεύτερη φορά «αντάρτης» ο Τζιτζικώστας, δηλαδή; Την πρώτη, κόντρα στην επιλογή Σαμαρά για την υποψηφιότητα του περιφερειάρχη Μακεδονίας του βγήκε… Τώρα, θα του βγεί;
-         Με υποψήφιο τον Μεϊμαράκη και στήριξη Καραμανλή στον Βαγγέλα, δύσκολο… Κανείς ωστόσο, δεν μπορεί να προβλέψει πως θα λειτουργήσει μια υποψηφιότητα με «αντάρτικα» χαρακτηριστικά, που θα βάλει κατά της οικογενειοκρατίας και θα προβάλει ως αντίπαλο δέος του Τσίπρα… Λάβε υπ’ όψιν σου, ότι, δεν ταιριάζει μόνο ηλικιακά ο Τζιτζικώστας με τον Αλέξη, αλλά  μοιάζει  και στην εκπροσώπηση του terminator που φιλοδοξεί να μπει σφήνα ανάμεσα σε «Φουρτουνάκηδες» και «Βροντάκηδες» και να ξεπαστρέψει, όπως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, το παλιό… Δηλαδή, Καραμανλικούς και Μητσοτακικούς…
-         Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια!…
-         Και θα κρατάει όσο ο Καραμανλής, ο ράθυμος θα συντονίζει το παρασκήνιο κι ο ξάδερφος του θα περιμένει τη σειρά του… Κι όσο επίσης, ο Κυριάκος θα διεκδικεί την ηγεσία με την στήριξη του Μητσοτάκη κι η Ντόρα δεν θα τον  στηρίζει, γιατί τα δικά της συμφέροντα επιβάλλουν αν όχι προσωπικό παιχνίδι, δρομολόγηση των συνθηκών για μια μελλοντική υποψηφιότητα του γιου της…
-         Αμάν αυτή η οικογενειοκρατία!...
-         Η αέναη, εννοείς… Γιατί υπάρχει και η συγκυριακή… Μη ξεχνάς ότι ο Τζιτζικώστας γιος υπουργού της Ν.Δ. υπήρξε, όπως κι η προαλειφόμενη επίσης  Όλγα Κεφαλογιάννη!...
-         Ύστερα απορείτε στη Ν.Δ., γιατί ο κόσμος ψήφισε Τσίπρα!...
-         Ε καλά τώρα… Δηλαδή, ο κόσμος είναι αμέτοχος; Αν υποθέσουμε ότι ένα δικό μας τμήμα ψηφοφόρων κατέφυγε διαμαρτυρόμενο στη «Χρύση Αυγή» και την «Ένωση Κεντρώων» τι κατάφερε; Να εκλέξει όλη την οικογένεια Μιχαλολιάκου  (Νίκο, σύζυγο και γαμπρό) και όλη την οικογένεια Λεβέντη  (Βασίλη, σύζυγο, γιο της συζύγου  και αδερφό)!... Και στο ΠΑΣΟΚ, ο Ευαγ. Βενιζέλος μόλις και μετά βίας έβγαλε διετία παρ’ότι ικανότερος του υιού Παπανδρέου και της κόρης Γεννηματά, που πριμοδοτήθηκε περισσότερο στις τελευταίες εκλογές!...
-         Για τον ΣΥΡΙΖΑ, σου είπα, όμως…
-         Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι νέο κόμμα… Ο μακροβιότερος πρόεδρος του πριν τον Τσίπρα, ήταν ο Νίκος Κωνσταντόπουλος και κόρη του η Ζωή… Μη μου πεις, ότι δεν έβαλε ήδη πλώρη για το αύριο;
-         Δεν μας σώζει τίποτα λες, ε;
-         Όπως είπε ο Αριστοτέλης, «οι άνθρωποι από τη στιγμή της γέννησης τους είναι προορισμένοι να κυβερνούν ή να κυβερνώνται»…
-         Δεν το είπε όμως, όπως εσύ το εννοείς…
-         Σύμφωνοι… Αλλά εμείς οι Έλληνες, που είμαστε- όπως υπερηφανευόμαστε- γνήσιοι απόγονοι του, έτσι το καταλάβαμε!

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Τερματοφύλακας με μέσον;


ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ θα το καταλάβουν  περισσότερο το ανέκδοτο που ακολουθεί, γιατί εκτυλίσσεται στα αποδυτήρια μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, πριν την έναρξη του αγώνα, την εποχή που οι προπονητές δεν είχαν τη σημερινή κατάρτιση και η αρίθμηση στις φανέλες των παικτών άρχιζε από το 1 και τελείωνε στο 11…
ΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ τη σύνθεση λοιπόν, ο έλληνας προπονητής μοιράζοντας τις φανέλες στους παίκτες του: «Νούμερο ένα ο Χελιδώνης…Νούμερο δύο ο Παπαδόπουλος ….».
-          Νούμερο δύο ο Παπαδόπουλος; Ακούγεται γεμάτη παράπονο η φωνή του Δημητρίου…Κι εγώ που θα παίξω;
-          Εντάξει  λοιπόν, συνεχίζει ο προπονητής…Πάμε πάλι από την αρχή: νούμερο ένα ο Χελιδώνης, νούμερο δύο ο Δημητρίου, νούμερο τρία ο Παπαδόπουλος…
-          Νούμερο τρία ο Παπαδόπουλος; Ακούγεται όλο έκπληξη η φωνή του Γεωργίου… Αν παίξει στο «τρία» ο Παπαδόπουλος, εγώ που θα παίξω;
-          Ωραία, λέει αποφασιστικά ο προπονητής: νούμερο ένα ο Χελιδώνης, νούμερο δύο  ο Δημητρίου, νούμερο τρία ο Γεωργίου, νούμερο τέσσερα ο Παπαδόπουλος…
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ τον προπονητή να ενδίδει στις πιέσεις των υπολοίπων, ο Παπαδόπουλος δεν περιμένει…Πάει μόνος του παίρνει τη φανέλα με το νούμερο έντεκα και λέει εκνευρισμένος στον διπλανό  του:  
-          Κατάλαβα…Πάλι  αριστερό εξτρέμ  με δεξί πόδι θα παίξω!!!!
ΘΥΜΗΘΗΚΑ αυτό το ανέκδοτο χθες,  που διάβαζα στο ρεπορτάζ  των κυριακάτικων εφημερίδων, το παρασκήνιο για την επιλογή των υπουργών και τις «καραμπόλες» που προκλήθηκαν…Έπρεπε λέει, να φύγει ο Μπαλτάς από το Παιδείας και να πάει κάπου…Και πήγε στο Πολιτισμού απ’ όπου έπρεπε να φύγει ο Ξυδάκης  για να «χωρέσει»…Και έφυγε ο Ξυδάκης για το Εξωτερικών που τον ήθελε ο Κοτζιάς, γιατί δεν ήθελε την Σια Αναγνωστοπούλου…Η οποία κατέληξε στο Παιδείας υπό τον Φίλη που κανείς δεν κατάλαβε πως βρέθηκε στο Παιδείας!...     
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι οι «κατάλληλοι άνθρωποι» στελεχώνουν «κατάλληλες θέσεις»…Αυτά αλλού…Στην Ελλάδα, η καταλληλότητα ακολουθεί τη δική της διαδρομή…Το ζούμε καθημερινά: στην πολιτική…Στο δημόσιο…Στην εκπαίδευση…Δεν το ζούμε μόνο στο ποδόσφαιρο - το οποίο διακωμωδεί το παραπάνω ανέκδοτο - στο οποίο τερματοφύλακας «με μέσον» ή «γνωριμίες» δεν έχει καμία τύχη…Ακόμα κι αν απειλήσει με αποχώρηση…

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

Θετικά
μηνύματα
της νίκης
  του κ. Τσίπρα






Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ διαδικασία της Κυριακής δεν περιορίζεται στη νίκη ενός – δύο κομμάτων και στην ήττα ενός – δύο άλλων…Αυτό ίσως είναι το «δέντρο»…Το «δάσος» είναι ότι, μετά από μια  μακρά περίοδο αμφισβήτησης της «ευρωπαικής  προοπτικής της χώρας» και της αξίας του ευρώ, η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού δείχνει να επιλέγει χωρίς επιφυλάξεις πια τον ευρωπαϊκό μονόδρομο…Τουτέστιν: ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να είναι ο νικητής των εκλογών, αλλά οι θριαμβευτές είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που μας έβαλε στην ΕΟΚ και ο Κώστας Σημίτης που μας έβαλε στη ζώνη του ευρώ…
ΓΙΑ να φτάσουν ετεροχρονισμένα σ’ αυτό τον θρίαμβό τους ο Καραμανλής κι ο Σημίτης, χρειάστηκε ο Αλέξης Τσίπρας να χρησιμοποιήσει το άστρο του και να περιθωριοποιήσει όλο το αντιευρωπαϊκό ρεύμα της Αριστεράς: από τον μέντορά του Αλέκο Αλαβάνο, ως την έως χθες συνοδοιπόρο του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τους συντρόφους του στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, Λαφαζάνη, Βαλαβάνη, Κωνσταντοπούλου, Λαπαβίτσα και πολλούς άλλους…
ΟΠΟΙΟΣ σ’  αυτές τις εκλογές επένδυσε στη μη ευρωπαϊκή πορεία της χώρας ή στην επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, ηττήθηκε: η αντιευρωπαϊκή Αριστερά έχασε κατά κράτος από την όψιμα φιλοευρωπαϊκή με σκορ 37 - 10 (το 37% προκύπτει, αν στο 35,5% του ΣΥΡΙΖΑ προσθέσει κανείς το ποσοστό της ΔΗΜΑΡ που συνέπραξε με το ΠΑΣΟΚ και το 10% από το άθροισμα των ψήφων ΛΑΕ – ΚΚΕ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ) σε μια αναμέτρηση που έγινε αποκλειστικά σχεδόν και μόνο για να διαλέξει το μεγάλο τμήμα που ψηφίζει σήμερα Αριστερά, με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει…Η νίκη μάλιστα, των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων γίνεται πιο εμφατική αν συνυπολογιστεί το γεγονός ότι το 36% περίπου που ψήφισε τον κ. Τσίπρα αποδέχθηκε την αναγκαιότητα της εφαρμογής ενός σκληρού και επώδυνου μνημονίου μόνο και μόνο για να μη εκτραπεί η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και τεθεί σε κίνδυνο η παραμονή της στη ζώνη του ευρώ!...
ΑΦΕΛΗΣ η προσέγγιση, θα πείτε…Είναι δυνατόν να εγγράφει κανείς στις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις της χώρας τον ηγέτη που «στόλιζε» τους αντιπάλους του ως «μερκελιστές» και τους ευρωπαίους ως «εκβιαστές» και «τοκογλύφους»; Που αφόριζε το «μνημόνιο» και τις «μνημονιακές δυνάμεις» και από τα μπαλκόνια διακήρυττε ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ»; Να που είναι! Ο κ. Τσίπρας είναι ο μόνος πρωθυπουργός που θυσίασε το μισό του κόμμα για να υπογράψει το πλέον επώδυνο μνημόνιο και προκήρυξε εκλογές για να ζητήσει την εντολή του λαού για να το εφαρμόσει! Που επιχειρηματολόγησε υπέρ της αναγκαιότητας του μνημονίου, υπέρ της ευρωπαικής προοπτικής του τόπου και υπέρ της παραμονής της στο ευρώ! Όσοι τον ψήφισαν λοιπόν, διάλεξαν συνειδητά τον δρόμο της Ευρώπης και τον δρόμο του μνημονίου για την έξοδο της χώρας από την κρίση!...Κι ας είχαν ψηφίσει «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου…
«ΜΑ, ο Τσίπρας είναι δημαγωγός», ακούω ήδη τον αντίλογο…«Αλλάζει το ρεπερτόριό του από τη μια μέρα στην άλλη. Πιστεύεις στ’ αλήθεια ότι έγινε ξαφνικά ευρωπαϊστής;». Η αλήθεια είναι ότι η παραπάνω περιγραφή δεν τον αδικεί. Αλλά, πόσο διαφέρει από τους δήθεν ευρωπαϊστές ηγέτες των δήθεν φιλοευρωπαϊκών κομμάτων; Ο Αντώνης Σαμαράς δεν ήταν που δημιούργησε το πρώτο ισχυρό ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα το 1990 στη Δεξιά με το «ανάθεμα» στους ευρωπαίους, για τη στάση τους στο θέμα των Σκοπίων; Αυτός δεν ήταν που αντιπολιτεύθηκε τον ρεαλιστή Μητσοτάκη, που ζητούσε τον έντιμο συμβιβασμό στο θέμα του ονόματος; Ο Κώστας Καραμανλής δεν ήταν που επένδυσε στον «ανένδοτο» του Χριστόδουλου κατά των ευρωπαίων για το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες; Ο Α. Σαμαράς ως πρόεδρος της Ν.Δ. δεν ήταν που ανάδειξε σε πρωτοκλασσάτους τους άλλοτε τηλεκήρυκες του «αντιευρωπαϊσμού» Γεωργιάδη, Βορίδη, Πλεύρη κλπ και διέγραψε τη Ντόρα από βουλευτή της Ν.Δ. γιατί εγκαίρως ζήτησε την εφαρμογή του μνημονίου;
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η σχέση της χώρας μας με την Ευρώπη, από το 1980 μέχρι σήμερα πέρασε από πολλές φάσεις…Αν εξαιρέσει κανείς τον σταθερά ευρωπαϊκό προσανατολισμό του Κων. Καραμανλή, του Κων. Μητσοτάκη και του Κων. Σημίτη, όλοι οι άλλοι πρωθυπουργοί ελέγχονται είτε για το ευμετάβλητο των συναισθημάτων τους έναντι της Ευρωπαικής Ένωσης, είτε για την εχθρότητά τους προς αυτήν,  είτε για την αδυναμία τους να την υπερασπισθούν όταν ο λαϊκισμός είχε το «πάνω χέρι»…Οι αντιμνημονιακοί – ευρωσκεπτικιστές «Ανεξάρτητοι Έλληνες» είναι δημιούργημα του Σαμαρά των Ζαππείων…Η ευρεία απήχηση της «Χρυσής Αυγής» και εν μέρει των ΑΝΕΛΛ δεν είναι άσχετη με την εθνικιστική και αντιευρωπαϊκή ρητορεία του Χριστόδουλου που δεν φρόντισε να περιθωριοποιήσει αποφασιστικά και έγκαιρα ο Κώστας Καραμανλής…

Ο ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ, όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου τη δεκαετία του ’80, σπρώχνει βίαια την γαλουχημένη (και από τον ίδιο) με αντιευρωπαϊκές κορώνες Αριστερά προς την πλευρά της Ευρώπης…Για να της χρυσώσει το χάπι, της υπόσχεται ότι θα αλλάξει αυτή την Ευρώπη…Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι δεν είναι αγαθές οι προθέσεις του, είναι ένα μικρό κέρδος για όσους πιστεύουν στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας…Και ίσως μεγαλύτερο, αν τελικά επηρεάσει,  όπως ο ίδιος πιστεύει, την ευρωπαϊκή λογική προς την κατεύθυνση που επιθυμεί…Γιατί θα είναι η πρώτη φορά που έλληνας ηγέτης επηρεάζει το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και δεν ακολουθεί απλώς, τα ρεύματα που χαράσσουν οι άλλοι…           

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015



Μην πυροβολείτε τις δημοσκοπήσεις…






            ΟΣΟ πιο πολύ πλησιάζουμε προς την ημέρα που θα στηθούν οι κάλπες τόσο πιο πολύ απορούμε για τα δημοσκοπικά ευρήματα…Η αμφισβήτηση έτσι κι αλλιώς υπάρχει, αφού καταλογίζουμε στους  δημοσκόπους ότι στις τελευταίες δημοσκοπήσεις «έπεσαν έξω» - και μάλιστα πολύ - στην πρόβλεψη του αποτελέσματος…Λογικό είναι συνεπώς, στη βάση μιας τέτοιας συζήτησης να εδράζονται συμπεράσματα  για απόπειρες χειραγώγησης της κοινής γνώμης και εξυπηρέτησης ποικίλων σκοπών, από δήθεν «σκοτεινά κέντρα», που εξυπηρετούν συμφέροντα και υποτιθέμενες συνωμοσίες…
       ΠΡΙΝ μπούμε σ’ έναν τέτοιο αντιπαραγωγικό διάλογο οφείλουμε να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας ότι οι δημοσκοπήσεις δεν προβλέπουν το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης, ούτε προλέγουν τα μελλούμενα...Μετρούν απλώς την πρόθεση ψήφου, τη στιγμή ακριβώς που διεξάγονται. Τι σημαίνει αυτό; Ότι, αν π.χ. γίνεται μια δημοσκόπηση σήμερα το πρωί σε ένα καφενείο όπου απολαμβάνουν τον καφέ τους,  εκατό ας πούμε, θαμώνες και ερωτώμενοι οι εικοσιπέντε δηλώνουν ότι προτίθενται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι τόσοι Ν.Δ.,  το συμπέρασμα είναι ισοψηφία…Από τους υπόλοιπους θαμώνες ας υποθέσουμε ότι επτά προτίθενται να ψηφίσουν «Χρυσή Αυγή», έξι «Ποτάμι», πέντε ΚΚΕ, άλλοι τόσοι ΠΑΣΟΚ, τέσσερις ΛΑΕ και άλλοι τόσοι τον Λεβέντη…Τέλος, τρεις προτίθενται να ψηφίσουν Ανεξ. Έλληνες, πέντε - έξι άλλα κόμματα και μετά απ’ αυτούς τους αποφασισμένους, δώδεκα θαμώνες δηλώνουν αναποφάσιστοι…
         Η ΕΙΚΟΝΑ που θα βγάλει η δημοσκόπηση είναι ντέρμπυ Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ και μικρές αποδόσεις των υπολοίπων…Σήμερα ολ’ αυτά…Αλλά σε μια βδομάδα που θα γίνουν οι εκλογές το αποτέλεσμα μπορεί  να είναι και πέντε - έξι μονάδες υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ή αντιστοίχως πέντε - έξι μονάδες υπέρ της Ν.Δ! Θα έχουν «πέσει έξω» οι δημοσκοπήσεις; Όχι βέβαια!...
         ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ δεν είναι δυνατόν να προβλέψουν τι θα ψηφίσουν οι αναποφάσιστοι… Αν την Κυριακή των εκλογών οι αναποφάσιστοι «μοιραστούν» σε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ θα επιβεβαιώσουν το «ντέρμπυ» που κατέγραψαν οι δημοσκοπήσεις…Αν όμως οι δέκα στους δώδεκα ψηφίσουν το ένα από τα δύο κόμματα θα του δώσουν την τελευταία στιγμή υπεροχή πέντε ή έξι μονάδων!...Δεν θα έχει βεβαίως διαψεύσει τις δημοσκοπήσεις, αυτό το αποτέλεσμα, αλλά θα είναι η «φωτογραφία (μιας άλλης) στιγμής», διαφορετικής από εκείνη που κατέγραψε η δημοσκόπηση…
           ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ να προβλέψουν τι προτίθενται να κάνουν οι αναποφάσιστοι μια εβδομάδα μετά τη διενέργεια τους οι δημοσκοπήσεις; Παρακινδυνευμένο λένε οι δημοσκόποι γι’ αυτό και οι έρευνες που αποτυπώνουν την «εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος» είναι σαφώς λιγότερες από εκείνες που καταγράφουν την «πρόθεση»… 

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Δικαιούται
βουλευτική
 σύνταξη
ο Βασ. Λεβέντης;





ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ σύνταξη 3.000 ευρώ εισπράττει από τον Νοέμβριο του 2011 η ουγγρικής καταγωγής ιταλίδα πορνοστάρ «Τσιτσιολίνα»… Η δυσφορία των ιταλών πολιτών για το ύψος της σύνταξης που το ιταλικό κράτος παρέχει στην «Τσιτσιολίνα», έγινε πρωτοσέλιδο στον Τύπο της γειτονικής χώρας, καθότι την ώρα που, και εκεί ο λαός δοκιμάζεται, η (ενεργός ακόμη) «θεά του έρωτα» εισπράττει ετησίως 39.000 ευρώ από τη στιγμή που συμπλήρωσε το 60ο έτος της ηλικίας της… Και θα τα εισπράττει βεβαίως, ισοβίως….
            ΌΤΑΝ στις εκλογές του 1987, η Ilona Staller (όπως είναι το πραγματικό της όνομα), κατέκτησε μια θέση στο ιταλικό Κοινοβούλιο με το «Ριζοσπαστικό κόμμα» (Partito Radicale), δίχασε τότε την κοινή γνώμη, η οποία αναρωτιόταν για το τι μπορεί να προσφέρει στα «κοινά» μια ξανθιά θεά του έρωτα. Ως τότε, η Τσιτσιολίνα όφειλε την αναγνωρισιμότητα της μόνο στο στήθος της. Κι αυτό γιατί έγινε παγκοσμίως γνωστή ως η πρώτη γυναίκα που αποκάλυψε το στήθος της σε ζωντανή εκπομπή της ιταλικής τηλεόρασης. Το 1979 έγινε μέλος του κόμματος «Λίστα του Ηλιου» και το 1985 μεταπήδησε στο «Partito Ραντικάλε» με σκοπό να αγωνιστεί κατά της πυρηνικής ενέργειας, με το οποίο εξελέγη δύο χρόνια αργότερα με 20.000 ψήφους, για να συνεχίσει την αμφιλεγόμενη πολιτική της πορεία μέχρι το 1992. Το 1990 κατά τη διάρκεια της βουλευτικής της θητείας, προσφέρθηκε να κάνει έρωτα με τον Σαντάμ Χουσεΐν, προκειμένου να επέλθει ειρήνη στη Μέση Ανατολή και να αποφευχθεί ο Πόλεμος του Κόλπου. Αργότερα, έκανε την ίδια προσφορά και προς τον Οσάμα Μπιν Λάντεν! Έχει καταθέσει 12 νομοσχέδια κατά τη διάρκεια της βουλευτικής της θητείας για θέματα που άπτονταν της «αρμοδιότητάς» της προτείνοντας, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία πάρκων και ξενοδοχείων για ζευγαράκια, την εισαγωγή της σεξουαλικής εκπαίδευσης στα σχολεία, όπως και τη θεσμοθέτηση των συζυγικών επισκέψεων στους φυλακισμένους. Το 1991 βοήθησε, ώστε να διαμορφωθεί το Partito dell'Amore, ένα πολιτικό κόμμα που αγωνιζόταν για να νομιμοποιήσει τους οίκους ανοχής!
          «ΔΟΥΛΕΨΑ σκληρά» ήταν η απάντηση της Ιταλίδας πορνοστάρ στη θύελλα των αντιδράσεων που ξεσήκωσε η είδηση της συνταξιοδότησης της. «Έκανα κουραστική δουλειά» συνέχισε «οι ιταλοί (οι ίδιοι ιταλοί, που τώρα δυσανασχετούν για την παχυλή της σύνταξη), με ήθελαν κι εγώ έφευγα κάθε πρωί μόνη μου χωρίς οδηγό με ένα Peugeot 205 και έκανα προεκλογική εκστρατεία. Πολλές φορές μάλιστα, επέστρεφα σπίτι μου μετά τα μεσάνυχτα»…
            ΓΙΑΤΙ θυμήθηκα ξαφνικά, την Τσιτσιολίνα που -ειρήσθω  εν παρόδω-  είχε δώσει ένα απείρου κάλους σόου στην ντίσκο «Δυναστεία» της Λάρισας το 1987 , στο οποίο διακρίθηκε στο σεξ με φίδι; Γιατί, η εκλογή της συνέβη σε μια περίοδο που οι ιταλοί ψηφοφόροι αγανακτισμένοι από το διεφθαρμένο παλιό πολιτικό τους σύστημα έσπευδαν στην κάλπη και ψήφιζαν οτιδήποτε θα μπορούσε να «ενοχλήσει» και ν’ αποδομήσει  τη λογική των εκλογών. Ο «μάστορας» της πρόκλησης, πρόεδρος του Ριζοσπαστικού κόμματος (ο αειθαλής ακόμα, στα 80 του,  με το πάλλευκο κοτσιδάκι) Μάρκο Πανέλλα το εκμεταλλεύτηκε και τους  πρότεινε την Τσιτσιολίνα… Και οι Ιταλοί την ψήφισαν με την ίδια λογική που σήμερα, κάποιοι εξ’ ημών ετοιμάζονται να ψηφίσουν Βασίλη Λεβέντη!… Ο οποίος δεν είναι βεβαίως, Τσιτσιολίνα, αλλά ούτε ακριβώς αυτό που λείπει από την ούτως ή άλλως υποβαθμισμένη μας Βουλή, σε μια από τις πλέον κρίσιμες στιγμές της ιστορίας μας...
            ΑΝ οι δημοσκοπήσεις λοιπόν, επιβεβαιωθούν, ο ιστορικός του μέλλοντος θα σημειώσει ότι ο ελληνικός λαός την στιγμή ακριβώς που η χώρα περνούσε την πλέον δραματική φάση της μεταπολίτευσης, έβαλε ως αρχηγό κόμματος στη Βουλή τον Βασίλη Λεβέντη (δυστυχώς, χωρίς  τον άλλοτε αντιπρόεδρό του, Γιωργάκη Παπανδρέου, τον ετεροθαλή αδερφό του Αντρέα, που ο Μιτσικώστας αποκαλούσε «τσίου- τσίου»!) κι άφησε έξω τον Στέφανο Μάνο που δοκίμασε επανειλημμένως χωρίς επιτυχία… Πιστοποιώντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο, ότι υπάρχουν περίοδοι που ο ορθολογισμός ούτε μ’ ένα ταπεινό 3% δεν μπορεί να απειλήσει τον σουρεαλισμό… Τον σουρεαλισμό που επελαύνει καθώς επροσωπείται από ποικίλους αντιπροσώπους του λαού και διοικεί, αντιπολιτεύεται, προτείνει και αντιπροτείνει…


Υ.Γ. Με τόσα ξενύχτια, ο Λεβέντης ναι, δικαιούται πολύ περισσότερο από την Τσιτσιολίνα, τη βουλευτική σύνταξη… Όταν είναι πλέον δεδομένο ότι θα την εισπράττουν ισοβίως η Ραχήλ, ο Λαγός, ο Ανατολάκης, ο Γιώργος Παντζάς και πολλοί- πολλοί ακόμη «εκλεκτοί» του λαού…