Δευτέρα 27 Απριλίου 2015






Τι είχες
Γιάνη  μ’
  τι είχα πάντα…






  
ΕΙΤΕ ως «περιθωριοποίηση» τη δει κανείς, είτε ως «αποκαθήλωση, το κυβερνητικό non paper για τον ρόλο του κ. Βαρουφάκη στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους από εδώ και στο εξής, έρχεται να επιβεβαιώσει το ρεπορτάζ του Τύπου, που, από το Σάββατο το πρωί, προδιέγραφε το τέλος του Γιάνη «με ένα νι»…Την κατάσταση, παίρνει πλέον στα χέρια του ο Γιάννης με δυο νι, που δεν πολιτεύεται για να κάνει «εντύπωση» και να «φανεί», αλλά  με τη σοβαρότητα που επιβάλλει το αξίωμα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης… Οι δηλώσεις του, στην «Αυγή» της Κυριακής άλλωστε, προετοίμασαν  όλους μας για την επερχόμενη αλλαγή και ειδικώς το κομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ: «… Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί διότι δημιουργεί προϋποθέσεις ύφεσης και η κοινωνία δεν αντέχει άλλη ύφεση και άλλη ανεργία, άλλη λιτότητα (…) και αν αυτό συμβεί, μπορεί να υποχρεωθούμε να πάρουμε από μόνοι μας μέτρα που τώρα προσπαθούμε ν’ αποφύγουμε…»
          ΣΟΦΟΝ το σαφές… «Αρκετά παίξαμε» (με τη «θεωρία των παιγνίων») είναι η ουσία των δηλώσεων Δραγασάκη, «ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε»… Και τη σοβαρότητα δεν είναι δυνατόν να την εγγυάται ένας τύπος που αποφάσισε μόνος του, όταν πήγαινε στο Δημοτικό Σχολείο ακόμα, να γράφει το όνομα του με ένα «νι» «για λόγους αισθητικής» όπως εξήγησε… Όταν το πρωτοείπε, «θαμπωμένοι, όλοι από την έκθεση του υπερεγώ του, τον πιστέψαμε... Όταν γνωρίσαμε τον ναρκισσισμό του όμως, δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι το έκανε για να κάνει εντύπωση… Και, όταν ίσως τον απομυθοποιήσουμε πλήρως (γιατί αργά ή γρήγορα, θα «κοινωνήσουμε των αχράντων μυστηρίων»των Eurogoup), θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η εμμονή του στο ένα νι οφείλεται στην ανάγκη του να τον ξεχωρίζουν από τους άλλους σαράντα τέσσερις Γιάννηδες, της γνωστής παροιμίας.
ΕΙΧΑΜΕ γράψει εδώ και καιρό (11 Μαρτίου 2015) υπό τον τίτλο «που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ;», για το παράδοξο της μονοπώλησης των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους από τον Γιάνη με ένα «νι» κι αναρωτιόμασταν που είναι ο κ. Δραγασάκης, ο κ. Σταθάκης, ο κ. Τσακαλώτος που προεκλογικά, πιστεύαμε ότι (μαζί με τον προώρως αποστασιοποιηθέντα) κ. Γιάννη Μήλιο θα είχαν την ευθύνη της διαπραγμάτευσης και της οικονομικής πολιτικής της χώρας με την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και σημειώναμε: «Στον ΣΥΡΙΖΑ ακούγονται εσχάτως διάφορα: ότι η επιλογή Βαρουφάκη δεν έγινε τυχαία…Ότι είναι αναλώσιμος…Ότι είναι προσχεδιασμένο να δώσει αυτός την πρώτη μάχη για να μείνουν αλώβητοι οι υπόλοιποι»…
          Η ΩΡΑ του κ. Δραγασάκη (και των συνεργατών του) λοιπόν, ήρθε και ταυτίζεται με την αναγκαστική προσγείωση της κυβέρνησης στην πραγματικότητα. Συνηγορούν ως προς τούτο και τα σύμβολα καθότι α) είναι ο μόνος από τα πρωτοκλασσάτα στελέχη της κυβέρνησης που έχει θητεύσει σε κρίσιμο κυβερνητικό πόστο, ως αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας, στην Οικουμενική Κυβέρνηση του Ξεν. Ζολώτα και β) είναι από τα ελάχιστα πρόσωπα της νέας κυβέρνησης που δεν απασχολούν την επικαιρότητα με δηλώσεις πολλών αναγνώσεων ή ερμηνειών. Είναι σαφής και ακριβής στις δηλώσεις του και εν αντιθέσει προς τον κ. Βαρουφάκη δεν προσέρχεται στη δημοσιότητα για να κάνει εντύπωση. Άλλωστε, γράφει το όνομα του με δύο «νι» γιατί δεν έχει κανένα λόγο να ξεχωρίσει από τους σαραντατέσσερις άλλους Γιάννηδες για το όνομα του…Επιπλέον, καθώς είναι ο μόνος που επιμένει να φοράει τη γραβάτα του από την προεκλογική ακόμη περίοδο(θυμηθείτε τον, με γραβάτα στο κάδρο της συνέντευξης Τύπου της Διεθνούς  Εκθέσεως  Θεσσαλονίκης, δίπλα στους κύριους Τσίπρα και Σκουρλέτη), δεν αφήνει καμία αμφιβολία ως προς την διάθεση του να κινηθεί περισσότερο «συστημικά» στη διαχείριση των εκκρεμοτήτων με τους εταίρους… Θα τα καταφέρει; Αν δεν αποδεχθεί εξίσου νάρκισσος με τον κ. Βαρουφάκη,  ο νέος συντονιστής κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος θα τα καταφέρει… Τα περιθώρια άλλωστε, στενεύουν κι ο αντιπρόεδρος το επισήμανε κι αυτό στην «Αυγή» της Κυριακής: «Υπάρχει σαφής δυνατότητα και επιτακτική ανάγκη να ολοκληρωθεί η μεταβατική συμφωνία τις πρώτες ημέρες του Μαΐου, αν όχι εντός του Απριλίου»… Ο  εμφατικός τρόπος με τον οποίο κατέστησε επείγοντα τον «συμβιβασμό» (έντιμο ή ανέντιμο) έφερε μοιραία στα χείλη όλων το ερώτημα «θα βγάλει πρωτομαγιά ο Βαρουφάκης;»
       Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ήρθε χθες… Κι ήταν η αναμενόμενη… Ο αγώνας του κ. Βαρουφάκη τελείωσε … Ήταν προδιαγεγραμμένα εξ αρχής άλλωστε, τα όρια του και απολύτως ευδιάκριτα για όσους παρακολουθούν κάθε χρόνο αυτό τον καιρό, τον ποδηλατικό γύρο της Ιταλίας. Σ’ αυτόν τον αγώνα, ο «λαγός» της κούρσας  απολαμβάνει τα φώτα της δημοσιότητας και τη δόξα του πρωτοπόρου, μέχρι τη στιγμή που ο αρχηγός της ομάδας θ΄ αποφασίσει να αναλάβει τον ηγετικό του ρόλο και να διεκδικήσει τη νίκη… Η διαφορά ανάμεσα στην κυβερνητική πολιτική και του “Giro dItalia” είναι ότι ο «λαγός» αρκείται στα «15 λεπτά δημοσιότητας» για τα οποία μίλησε κάποτε ο Γουόρχολ, πράγμα που δεν είναι σίγουρο για τον κ. Βαρουφάκη… Για εμάς πάντως, θα είναι χρήσιμο  «ν’ ανοίξει το στόμα του» για μια ακόμη φορά, ο υπουργός Οικονομικών, για να διαπιστώσουμε εάν η κυβέρνηση που ήρθε για να φέρει την αξιοπρέπεια στην χώρα, αλλάζει τους υπουργούς της κατόπιν απαιτήσεως των Γερμανών….




Από το «δόξα σοι ο Θεός» στο «βόηθα Παναγιά»…





ΑΛΛΟ ένα σαββατοκύριακο στην αβεβαιότητα μετά τα άσχημα μαντάτα της Παρασκευής…Πόσα άραγε, μας περιμένουν ακόμα; Το σκωτσέτζικο ντους έκλεισε ήδη τρίμηνο κι αν θα έχει κάποιος κάτι να θυμηθεί από τις περίφημες «εκατό πρώτες ημέρες της κυβέρνησης» θα είναι το «ζεστό -  κρύο» που χαρακτηρίζει την καθημερινότητα μας: Παρασκευή πρωί, ο Αλέξης πάει με  «τελεσίγραφο ρήξης» να συναντήσει την Μέρκελ…Παρασκευή μεσημέρι, οι δύο ηγέτες δεν κάνουν δηλώσεις κι οι εικασίες δίνουν και παίρνουν…Παρασκευή βράδυ, απεμπλοκή και χαμόγελα αισιοδοξίας δημιουργούν οι δηλώσεις της καγκελαρίου «θα κάνουμε τα πάντα, για να μη ξεμείνει η Ελλάδα από μετρητά» και του Έλληνα πρωθυπουργού «είμαι αισιόδοξος»…Κι εκεί που ετοιμάζεσαι να αναφωνήσεις «δόξα σοι ο Θεός» και να χαρείς ανέμελο τριήμερο, αρχίζουν τα δύσκολα και το «βόηθα Παναγιά»…
ΣΑΒΒΑΤΟ πρωί, η Ρίγα της Λετονίας, όπου η διάσκεψη του Eurogroup εκπέμπει «δυσμενές κλίμα» για την Ελλάδα: «Πηγαίνετε να δείτε τη Ρίγα» συμβουλεύει τους δημοσιογράφους ο Σόϊμπλε «που είναι όμορφη πόλη, γιατί εδώ δεν θα δείτε κάτι ουσιαστικό»…Σόϊμπλε, λες είναι αυτός, μη δίνεις σημασία…Κι ύστερα έρχονται τα διεθνή ΜΜΕ και μιλούν για εχθρικό κλίμα κατά της Ελλάδας και άγρια επίθεση στον Βαρουφάκη που κατά το Bloomberg χαρακτηρίζεται από τους λοιπούς υπουργούς μέσα στη συνεδρίαση του Eurogroup «ανεύθυνος», «τζογαδόρος» (τον «έφαγε» η «θεωρία» των παιγνίων!) κι ερασιτέχνης…Στο περιθώριο του ζητήματος της Ελλάδας, όλοι οι αξιωματούχοι αναφέρθηκαν με κολακευτικά λόγια στην Κύπρο και την Ισπανία, υπογραμμίζοντας τη θεαματική πρόοδο που έχει γίνει…
         ΕΙΜΑΣΤΕ στα τέλη Απριλίου, εν τω μεταξύ…Κι η αβεβαιότητα, που όπως είπαμε έκλεισε τρίμηνο, παίρνει παράταση από τα ταμειακά διαθέσιμα δήμων, περιφερειών, νοσοκομείων, πανεπιστημίων κλπ. Πόσο ακόμη θ’ αντέξουμε; Θα μας συντροφεύσει και τον Μάιο; Το πολύ λένε αυτοί που γνωρίζουν…Ποιος όμως μπορεί  να στοιχηματίσει με μια κυβέρνηση που κινείται με ρυθμούς Θόδωρου Αγγελόπουλου;
        ΟΠΩΣ και να’ χει πάντως, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της παράτασης δεν θάχει και μεγάλη σημασία για έναν λαό που κουράστηκε να περιμένει το «καλό» ή το «κακό» νέο…«Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει μια ώρα αρχύτερα» θα λέμε όλοι σε λίγο, «πτώματα» από την κόπωση της αναμονής… 
Σάββατο, 25 Απριλίου 2015


Ποιος άραγε
νοσταλγεί
 τον Σαμαρά;





ΞΕΡΩ πολλούς που είναι έξαλλοι με την αβεβαιότητα που καθημερινά παράγει η έλλειψη σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ…Ξέρω πολλούς επίσης, που νιώθουν τα νεύρα τους να έχουν γίνει κρόσσια καθώς βλέπουν τις διαπραγματεύσεις να οδηγούν τη χώρα «στα βράχια» ή σε χρεοκοπία «εν ευρώ», όπως εύστοχα προειδοποιεί  ο πρώην υπουργός Αλ. Παπαδόπουλος…Ξέρω ελάχιστους (έως …κανέναν) ωστόσο, που η αγωνία τους για το «που πάει αυτή η χώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι», να τους οδηγεί στο να νοσταλγούν τον Αντώνη Σαμαρά!...
           ΤΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑ με εμφατικό τρόπο το βράδυ της Τετάρτης, παρακολουθώντας με φίλους τη συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού στο MEGA…Ακόμη κι αν νοιώθαμε ότι είχε δίκαιο σε αρκετές από τις επισημάνσεις του για την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μας έκανε ούτε για μια στιγμή να νοσταλγήσουμε τη δική του, «υπεύθυνη» κατά τον ίδιο, πολιτική…Όχι, γιατί δεν της αξίζει (σ’ ένα βαθμό τουλάχιστον) ο χαρακτηρισμός της υπεύθυνης, αλλά γιατί ο πρόεδρος της Ν.Δ. οφείλει κάποια στιγμή ν’ απολογηθεί για πολύ περισσότερα –  από το πώς διεξήγαγε τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές – πράγματα…
       ΠΡΩΤΑ –  πρώτα, γιατί έβαλε ο ίδιος το χέρι του, ώστε να διαμορφωθεί το γιγαντιαίο αντιμνημονιακό μέτωπο που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ στην εξουσία…Οι αντιμνημονιακές του κορώνες το 2011 και το πρώτο εξάμηνο του 2012 τον είχαν καταστήσει …«μαύρο πρόβατο» στις συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (η Μέρκελ τον αντιμετώπιζε με σαφώς χειρότερο τρόπο από αυτόν με τον οποίο αντιμετωπίζει σήμερα τον Αλέξη Τσίπρα) και είχαν πείσει τους νεοδημοκράτες ότι ο δρόμος της σωτηρίας της χώρας δεν περνάει από τα μνημόνια που θέλουν να μας επιβάλλουν οι δανειστές για το δικό τους και μόνον συμφέρον…Δικό του δημιούργημα είναι οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες», κόμμα που δημιούργησε η αιφνίδια «κωλοτούμπα» του…Δικό του επίτευγμα είναι η μετακίνηση ψηφοφόρων από τον δεξιό χώρο προς την Αριστερά, καθώς ο αντιμνημονιακός λόγος με τον οποίο τους γαλούχησε ήρθε να «γεφυρώσει» ιδεολογικές διαφορές πολλών δεκαετιών…
          ΠΕΡΑ όμως, από τη συμβολή του στη δημιουργία του δεξιού αντιμνημονιακού πολιτικού μορφώματος και στην ενίσχυση του αντιμνημονιακού μετώπου με αγανακτισμένους νεοδημοκράτες, ευθύνεται και για την επίσπευση της ανόδου της Αριστεράς στην εξουσία όσο κανείς άλλος: το 2012 βιάστηκε να «τελειώσει» την κυβέρνηση Παπαδήμου (στην οποία μετείχε) για να μη χάσει την ευκαιρία να κυβερνήσει…Κι όταν «εισέπραξε» το πρώτο «χαστούκι» του εκλογικού σώματος (18,85%) τον Μάιο του 2012, προκάλεσε δεύτερη εκλογική αναμέτρηση για να διεκδικήσει …αυτοδυναμία κι εκτόξευσε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 16% στο 27% ! Δικαιούται άραγε,  να κατηγορεί σήμερα τον κ. Τσίπρα γιατί χρονοτριβεί και δεν σκέπτεται την οικονομία της χώρας, όταν ο ίδιος δεν δίστασε α) να συντομεύσει βιαίως τον βίο μιας κυβέρνησης που έκανε τις πρώτες μεταρρυθμίσεις και β) να προκαλέσει δυο εκλογικές αναμετρήσεις μόνο και μόνο για να διασφαλίσει καλύτερους όρους στην ικανοποίηση  των προσωπικών του φιλοδοξιών; Δικαιούται  επίσης, σήμερα, να κατηγορεί τον κ. Τσίπρα γιατί σκέφτεται τις συνιστώσες πριν κάνει την «κωλοτούμπα», αυτός που έκανε τόσο άκομψα τη δική του «κωλοτούμπα» που δημιούργησε «συνιστώσες»  (ΑΝΕΛ, Δημοκρατική Συμμαχία, Μάνος κ.λ.π.)) σ’ έναν χώρο που δεν είχε;
ΝΑΙ, αλλά – είναι ο αντίλογος –  από την ώρα που έκανε την «κωλοτούμπα» κι εφάρμοσε το μνημόνιο, άσκησε «υπεύθυνη» πολιτική. Αν δεχθούμε, για την οικονομία της συζήτησης, ότι είναι έτσι τα πράγματα, τότε δικαιούται και ο κ. Τσίπρας να έχει την υπομονή μας μέχρι την «κωλοτούμπα» που, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα κάνει κι αυτός…Εν αναμονή μιας δικής του «υπεύθυνης» πολιτικής λοιπόν, στη συνέχεια, θα έπρεπε να τυγχάνει της συμπαραστάσεως αν όχι όλων μας, τουλάχιστον του πρώτου διδάξαντος κ. Σαμαρά…
ΔΕΝ ήταν όμως «υπεύθυνη» η πολιτική του κ. Σαμαρά, ούτε κατ’ αυτόν τον τρόπο…Κι αυτό, γιατί, μετά τις ευρωεκλογές του 2014 έφτιαξε μια κυβέρνηση στην οποία κυριαρχούσαν οι διακινητές του αντιμνημονιακού και κυρίως ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ λόγου και την κρίσιμη στιγμή αρνήθηκε να υπογράψει αυτά που του πρότειναν οι δανειστές και σήμερα εγκαλεί τον κ. Τσίπρα γιατί δεν υπογράφει… Κινδυνολογούσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσει τη χώρα στα βράχια, για να κερδίσει τις εκλογές που ο ίδιος προώρως προκήρυξε, αλλά δεν έκανε τίποτα ώστε – αν πίστευε αυτό που καταλόγιζε στον ΣΥΡΙΖΑ – να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο…Δεν θα μπορούσε π.χ. να ολοκληρώσει την αξιολόγηση ο ίδιος ως τον Μάρτιο που έπρεπε κανονικά να γίνουν οι προεδρικές εκλογές; Πιθανότατα ναι κι ας έχανε πανηγυρικά μετά…Τουλάχιστον, θα διεκδικούσε εύσημα ανιδιοτέλειας διότι έβαλε πάνω από το πολιτικό του συμφέρον, το συμφέρον της χώρας…

ΞΑΦΝΙΚΑ, τώρα, του φταίει ο Κουβέλης…Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε…

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015


                              


                                       Άλλα λόγια
                                   ν’ αγαπιόμαστε….









   ΌΤΑΝ η κυβέρνηση επικαλείται τις περίφημες  «κόκκινες γραμμές» στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, τι ακριβώς εννοεί; Κι όταν επενδύει στην «δημιουργική ασάφεια», πως είναι σίγουρη ότι αυτή η ασάφεια δεν είναι τόσο «δημιουργική», ώστε να επιτρέπει στον κάθε υπουργό να της δίνει το περιεχόμενο που εκείνος θέλει;
    ΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ δηλώσεις, του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, αρμόδιου για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, Ευκλείδη Τσακαλώτου, μας δίνουν μια ιδέα για το πόσο ξεκάθαρες είναι οι «κόκκινες γραμμές» στο εσωτερικό της κυβέρνησης και τι σημαίνει «δημιουργική ασάφεια». Δηλώνει στο «Βήμα της Κυριακής» (τα κεφαλαία δικά μου):
«… Δεν γίνεται άλλο να μειώνονται μισθοί και συντάξεις, όσο και αν επιμένουν οι δανειστές μας. Θα μπορούσαμε ΙΣΩΣ να εξετάσουμε  αλλαγές, σε κάποιες ΑΚΡΑΙΕΣ περιπτώσεις πρόωρης συνταξιοδότησης για τις οποίες ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ, αλλά ως εκεί…»
    ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ: α) υπάρχουν και κατά τη κυβέρνηση, ακραίες περιπτώσεις πρόωρης συνταξιοδότησης, β)για την αντιμετώπιση τους συμφωνεί και η κυβέρνηση  γ) θα μπορούσε να εξετάσει αλλαγές…
     ΕΝΑΣ λογικός άνθρωπος  θα ρωτούσε: αφού πρόκειται για ΑΚΡΑΙΕΣ περιπτώσεις.. Κι αφού η κυβέρνηση συμφωνεί ότι είναι ακραίες… Προς τι, η διστακτικότητα στην αντιμετώπιση τους; Ακόμα και τις «ακραίες περιπτώσεις» πέντε χρόνια μετά την κρίση, θα μπορούσαμε ΙΣΩΣ να τις αντιμετωπίσουμε με κάποιες αλλαγές;
    ΤΗΝ περασμένη Παρασκευή, από την Ουάσιγκτον, ο επικεφαλής του ΔΝΤ για την Ευρώπη Πόλ Τόμσεν δήλωσε ρητώς, ότι, το ΔΝΤ δεν ζήτησε ποτέ, ούτε ζητάει κάθετες περικοπές στις συντάξεις «αλλά δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ότι οι υψηλές συντάξεις δεν θα μειωθούν»… Στην Ελλάδα όμως, μαθαίνουμε ότι το ΔΝΤ ζητάει περικοπές στις συντάξεις… Τι αληθεύει; Ζητούν γενικώς περικοπές στις συντάξεις οι δανειστές ή μείωση μόνο των υψηλών συντάξεων; Αν ζητούν μείωση των υψηλών συντάξεων, όπως διατείνεται ο κ. Τόμσεν, είναι μια καλή ευκαιρία για την «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση να συμφωνήσει, καθώς βάση της αριστερής ιδεολογίας είναι η άρση των ανισοτήτων ώστε να μη παίρνει ο αγρότης το εν έκτο της σύνταξης  του πρώην εργαζομένου στις ΔΕΚΟ… Αν πάλι ψεύδεται ο κ. Τόμσεν και οι δανειστές ζητούν κάθετες περικοπές, οι δηλώσεις του κ. Τόμσεν είναι μια καλή ευκαιρία για την κυβέρνηση, ώστε να πάρει την πρωτοβουλία και να προτείνει αυτή πλέον τη μείωση των υψηλών συντάξεων ώστε ν’ αποκαταστήσει τις αδικίες του καπιταλιστικού συστήματος που (και πριν την κρίση και μετά) ευεργετεί  τα συνταξιοδοτικά ρετιρέ εις βάρος των απομάχων του προλεταριάτου…
     ΨΙΛΑ γράμματα για μια Αριστερά που δεν ήρθε για να  ανατρέψει τις ανισότητες του καπιταλιστικού συστήματος, όπως αφελώς νομίζουν κάποια στελέχη της, αλλά για να  ικανοποιήσει τις ομάδες συμφερόντων που την έφεραν (γι’ αυτόν τον λόγο) στην εξουσία… Αποδεικνύεται από τη διστακτικότητα με την οποία ο τεχνοκράτης κ. Τσακαλώτος, θέτει το ζήτημα των «ακραίων» (κατά τον ίδιο) περιπτώσεων πρόωρης συνταξιοδότησης: «θα μπορούσαμε ΙΣΩΣ να εξετάσουμε αλλαγές»!... Τουτέστιν, αποδεχόμαστε ότι κάποιοι δουλεύουν σα μ@@@@@ς μέχρι τα 65 τους και κάποιοι συνταξιοδοτούνται  στα 50… Το ξέρουμε και συμφωνούμε ότι είναι ακραίο… Δεν το πειράζουμε, αλλά «θα μπορούσαμε ΊΣΩΣ να εξετάσουμε αλλαγές»!...

         ΓΙΑΤΙ ίσως; Γιατί, το πολιτικό κόστος καθορίζει τις «κόκκινες γραμμές» και σήμερα, όπως σ’ ολόκληρη την τεσσαρακονταετία της μεταπολίτευσης, είτε η δεξιά κυβερνούσε, είτε η αριστερά… «Οι πολιτικοί μπορεί θαυμάσια να είναι δέσμιοι ενός θηρίου που είτε οι ίδιοι, είτε οι προκάτοχοί τους (από σχέδιο η ενδοτικότητα) εξέθρεψαν» γράφει στο βιβλίο του «Κράτος και ομάδες συμφερόντων» ο οικονομολόγος Χρυσάφης Ιορδάνογλου, επίκουρος καθηγητής στο Πάντειο. Μια αριστερή κυβέρνηση που επικαλείται την «ανατροπή» και ομνύει στην ισότητα των πολιτών έναντι των οικονομικών δυνατοτήτων του κράτους, όφειλε να είναι αποφασισμένη ν’ αντιμετωπίσει την πίεση των ομάδων συμφερόντων… Όταν διστάζει ν’ αντιμετωπίσει αποφασιστικά ακόμη και όσα η ίδια χαρακτηρίζει «ακραίες» περιπτώσεις ανισότητας, η πολυδιαφημισμένη «ελπίδα» υποβαθμίζεται σε απλή διαχείριση ενός συστήματος, που η ίδια πολέμησε με την ρητορική της…

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015


Επικίνδυνες αλχημείες….




ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ χρόνια είχε για να προετοιμασθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ: από τον Ιούνιο του 2012 που εκτοξεύθηκε στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όλα έδειχναν (και  πρωτίστως οι δημοσκοπήσεις) ότι  ήταν θέμα χρόνου η άνοδος της στην εξουσία. Θα περίμενε λοιπόν, κανείς ότι όταν θα έφθανε αυτή η ώρα, θα ήταν επαρκώς προετοιμασμένη για ν’ αντιμετωπίσει, αν όχι το μείζον θέμα των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους, τουλάχιστον τα ελάσσονα της διαχείρισης της καθημερινότητας….  
ΣΤΙΣ ατελείωτες ώρες των συζητήσεων της περίφημης παρέας της Αίγινας, (Τσίπρας, Φλαμπουράρης, Βαρουφάκης κ.λ.π) αυτή τη διετία, δεν μπορεί παρά κάποια στιγμή, να μπήκε το ζήτημα με σκωπτική διάθεση «σκέψου ν’ αναγκαστούμε κάποια στιγμή να στείλουμε τα ΜΑΤ για ν’ αντιμετωπίσουν μια διαμαρτυρία»! Και, μεταξύ ούζου και μεζέ να μπήκε ο προβληματισμός: τα στέλνουμε πράγματι ή εμμένουμε στις αφελείς θεωρητικές προσεγγίσεις «όταν κυβερνάει η Αριστερά, οι πολίτες δεν διαμαρτύρονται»;
ΕΙΤΕ υπήρξε τέτοιος προβληματισμός είτε όχι, το θέμα είναι ότι απάντηση στο ερώτημα «τι κάνει μια κυβέρνηση όταν χρειάζεται να αντιμετωπίσει μια διαδήλωση που εκτρέπεται»  δεν φαίνεται να δόθηκε ποτέ… Γι αυτό και η δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ του υπουργού Προστασίας και Πολίτη και άλλων στελεχών της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από το αν επιτρέπεται ν’ αντιμετωπίζει η κυβέρνηση με τα ΜΑΤ τους καταληψίες ή όχι, με αμέτοχο στην οξεία αντιπαράθεση τον πρωθυπουργό…
ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ άραγε η προθυμία του πρωθυπουργού να πάρει  θέση στο θέμα; Ιδίως, όταν πρόκειται για το πρόσωπο που ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν παρέλειπε να καταδικάζει κάθε επέμβαση των ΜΑΤ με οξεία ρητορική… Προφανώς, εξηγείται… Και η εξήγηση βρίσκεται ακριβώς  στην επιλογή του προσώπου που επελέγη για την ανάληψη του χαρτοφυλακίου του υπουργού Προστασίας του Πολίτη… Εξωκοινοβουλευτικός για να μη «βαρύνεται» με την εντολή ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και μη μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μη «βαρύνεται» με τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους ψηφοφόρους του!...
ΜΕ δύο κουβέντες: ο κ. Πανούσης επελέγη για να μη χρειαστεί να απαντήσει με πρακτικό τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ στο ερώτημα «ποιος είναι ο ρόλος της αστυνομίας σε μια αριστερή διακυβέρνηση;» Επελέγη για να κάνει μια δουλειά που ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πως πρέπει να γίνεται ανεξαρτήτως ιδεολογικών αγκυλώσεων, αλλά δεν θα γινόταν σε καμία περίπτωση αν το υπουργείο πήγαινε σε υπουργό δέσμιο, αυτών των αγκυλώσεων…
ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ο κ. Πανούσης δεν είναι η μοναδική περίπτωση που εξυπηρετεί την ανάγκη του πρωθυπουργού να κυβερνήσει χωρίς να χρεωθεί τη «λάντζα» της διακυβέρνησης…  Η στελέχωση του υπουργείου Οικονομικών με τον κ. Βαρουφάκη και τον κ. Μάρδα, που επίσης δεν υπήρξαν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ την ίδια ανάγκη ήρθε να εξυπηρετήσει… Να μπορεί π.χ να διαπραγματεύεται στους δανειστές ότι συμφωνεί με το 70% του μνημονίου, χωρίς να το χρεώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ – που υπήρξε 100% (και όχι 70%) αντιμνημονιακός….

ΜΑΚΑΡΙ να του «βγούν» και οι δύο αλχημείες του κ. Τσίπρα…. Αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα και να του «βγούν» , δεν θα του «βγούν» αναίμακτα….
Σάββατο, 18 Απριλίου 2015






Υπάρχει
Άγιος Βασίλης;


ΘΑ πρέπει να είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο, που πανηγυρίζει που βρέθηκαν λεφτά για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις τον Απρίλιο, χωρίς ν’ ανησυχεί για το γεγονός ότι πλησιάζει ο Μάιος, μετά από αυτόν ο Ιούνιος και ούτω καθ’ εξής!...Έχουμε πειστεί άραγε, ότι, αν βρεθούν λεφτά και για τον Μάιο, μετά αρχίζουν τα εύκολα και τα ταμεία θα είναι γεμάτα κάθε τέλος του μηνός, ώστε να μην μας ξαναπασχολήσει το δυσάρεστο πρόβλημα; Ή, μήπως ξαφνικά θα γίνουμε υπεράνω χρημάτων;
ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ, στο συλλογικό υποσυνείδητο έχει εγγραφεί η άποψη ότι, κυβέρνηση και δανειστές θα τα βρουν τελικά, κάποια στιγμή (είτε με «κωλοτούμπα» της κυβέρνησης, είτε με υποχώρηση των δανειστών) και το χρήμα στη συνέχεια θα ρέει άφθονο, ώστε η χώρα να μπορεί ν’ ανταποκριθεί σ’ όλες τις υποχρεώσεις της, χωρίς να ζητάει βοήθεια από κανέναν και χωρίς να αναγκάζεται να υποκύπτει σε «έντιμους συμβιβασμούς»…Ο συλλογισμός είναι τόσο τεκμηριωμένος, όσο και το αποκούμπι στον Ύψιστο: με το «έχει ο Θεός» άλλωστε, δεν πορευτήκαμε τόσα χρόνια;
ΤΟ 2009, για συντάξεις μόνο χρειαζόμασταν, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, κοντά στα 30 δισεκατομμύρια ευρώ…Απ’ αυτά, τα μισά περίπου τα έβαζε το κράτος. Που τα έβρισκε; Τα δανειζόταν από τις αγορές, οι οποίες αν έβρισκαν πρόθυμους να πληρώσουν τοκογλυφικά επιτόκια, προθύμως τα έδιναν…Από το 2009 που οι αγορές σταμάτησαν να μας δανείζουν, έπρεπε το κράτος να βρει τρόπους να εξοικονομήσει αυτά τα 15 περίπου δισεκατομμύρια…Μείωσε τις συντάξεις, αλλά – για να μην αναγκασθεί ν’ απολύσει δημοσίους υπαλλήλους – αύξησε τον αριθμό των συνταξιούχων…Επιπλέον, αρνήθηκε ν’ αυξήσει τα όρια ηλικίας, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα,  ώστε να μη συνεχίσουν να προστίθενται κατά κύματα νέοι συνταξιούχοι και αρνήθηκε να λάβει μέτρα για τις πρόωρες συντάξεις…Αποτέλεσμα: και το 2015 περίπου 30 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο χρειάζεται το κράτος ΜΟΝΟ για τις συντάξεις…Το 2015 ωστόσο, όπως και το 2014 και τα προηγούμενα χρόνια, οι αγορές δεν μας δανείζουν, ώστε να βρεθούν χωρίς κόπο τα 15 δις που πρέπει και πάλι να βάλει το κράτος…Κι αποφάσισε να μας βάλει να του δανείζουμε εμείς!...Γι’ αυτό πληρώνουμε ΕΝΦΙΑ, αυξημένο ΦΠΑ, φόρους, φόρους, φόρους!...Ως πότε μπορεί να συνεχισθεί αυτό;
ΑΣ υποθέσουμε λοιπόν, ότι οι δανειστές (που αποφάσισαν να μας δανείσουν, όταν σταμάτησαν να μας δανείζουν οι αγορές) υποχωρούν και δέχονται τις «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης και αποφασίζουν να μην αγγίξουν το ασφαλιστικό…Βγαίνουν από τη μέση και μας αφήνουν  να το διαχειριστούμε μόνοι μας…Θα τα καταφέρουμε να βρίσκουμε τα 15 δις το χρόνο που χρειάζονται για να το συντηρήσουν  στη σημερινή του μορφή; Θ’ απευθυνθούμε στις αγορές και θα δανειζόμαστε χωρίς μνημόνια, αλλά με επιτόκια που σε ελάχιστα  χρόνια θα ξαναδημιουργήσουν χρέος δυσθεώρητο; Κι αν αρνηθούν οι αγορές; Θα συνεχίζουμε να τροφοδοτούμε τη «μαύρη τρύπα» με ΕΝΦΙΑ και νέες αυξήσεις της φορολογίας; Ή, μήπως θα δημιουργήσουμε  τόσο ταχεία ανάπτυξη, που, η ανεργία θα μειωθεί σε μονοψήφιο ποσοστό και οι  εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία θα τα κάνουν αυτάρκη;
            ΟΝΕΙΡΑ θερινής νυκτός!...Ακόμη κι αν οι ξένοι δεχθούν να μην αγγίξουν το ασφαλιστικό, θα μας αγγίξει αυτό!...Μας άγγιξε άλλωστε, πολύ πριν την κρίση και το αντιμετωπίσαμε το 1993 με ασπιρίνες (νόμος Σιούφα) και το 1999 με κατάρες και αφορισμούς κατά του Γιαννίτση, του Φαρμάκη, του Σπράου και του Σημίτη που τόλμησε να το αγγίξει πριν εξελιχθεί σε καρκίνωμα…Από τότε πέρασαν 15 χρόνια και, παρά την κρίση που μας προσγείωσε ανώμαλα, δεν λέμε ν’ ασχοληθούμε σοβαρά μαζί του…Κάθε μέρα, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, μας υποδεικνύουν τα «παράθυρα» για να βγούμε στη σύνταξη στα 55 και στα 58, ενώ στις διπλανές στήλες απαιτούν από τους δανειστές - εταίρους που εκπροσωπούν λαούς που εργάζονται ως τα 65 και τα 67 να μας δανείσουν, χωρίς προαπαιτούμενα!...Χωρίς όρους δηλαδή, που να χαλούν τις συνήθειες μας!...
ΔΕΝ είναι τεχνική η διαφωνία μας, είναι πολιτική, είπε στο Reuters προχθές, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας…Λες και η πολιτική δεν έχει καμιά ανάγκη να διαμορφωθεί σε σχέση με τις οικονομικές δυνατότητες…Λες και η μαύρη τρύπα των 15 δις τον χρόνο μπορεί να καλυφθεί μόνο με πολιτική βούληση…Ωραίο για να ‘ναι πραγματικότητα, αλλά πρέπει επιτέλους, να το πάρουμε είδηση (όσο κι αν μας χαλάει την διάθεση) ότι δυστυχώς, Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει…


Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Τρίτη, 7 Απριλίου 2015



Δύσπιστα
ακόμη και

τα στελέχη;




          




ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ, το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου, συνέβη ό,τι και στη Λάρισα στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας: ένα κεντρικό στέλεχος, ο νέος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Τάσος Κορωνάκης επισκέφθηκε «ινκόγκνιτο» (σύμφωνα με το χθεσινό ρεπορτάζ της «Ελευθερίας») την θεσσαλική πόλη «για να συμμετάσχει σε ευρεία σύσκεψη στελεχών του κόμματος με τη συμμετοχή της Νομαρχιακής Επιτροπής Καρδίτσας, των συντονιστικών επιτροπών των Ο.Μ. και των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου».
ΣΥΜΦΩΝΑ με σχετική ενημέρωση – σημείωνε το χθεσινό ρεπορτάζ του ανταποκριτή της «Ελευθερίας» –  το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ κατέστησε σαφές ότι δεν υπάρχει περίπτωση η κυβέρνηση αυτή να κάνει μειώσεις σε μισθούς ή συντάξεις ή να υπάρξουν αυξήσεις φόρων στα χαμηλά και μεσαία στρώματα, ενώ διαβεβαίωσε ότι η 13η σύνταξη, όπως και η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, είναι μέσα στη λίστα των μεταρρυθμίσεων…Όμως – τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Κορωνάκης – δεν μπορούν να γίνουν όλα μέσα σε δύο μήνες!...
ΠΡΑΓΜΑΤΙ, δεν είναι δυνατόν να γίνουν όλα σε δύο μήνες…Αλλά ποιος είναι εκείνος που πιέζει να γίνουν όλα αυτά σε δύο μήνες; Τα στελέχη και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Καρδίτσα; Δεν νομίζω…Αν κι από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι, αυτούς χρειάστηκε να καθησυχάσει ο κ. Κορωνάκης ότι «δεν υπάρχει περίπτωση, η κυβέρνηση αυτή να  κάνει μειώσεις σε μισθούς ή συντάξεις», με το «ινκόγκνιτο» ταξίδι του – αστραπή από την Αθήνα, στην Καρδίτσα το απόγευμα του Σαββάτου!...Τι συμβαίνει λοιπόν; Έχουν αρχίσει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση που θα έσκιζε το μνημόνιο και θα έβαζε τις αγορές να χορέψουν πεντοζάλη, θα μειώσει τους μισθούς και συντάξεις, θα κρατήσει τον ΕΝΦΙΑ και θα φορολογήσει τα χαμηλά και μεσαία στρώματα;
ΕΧΟΥΝ περάσει δυόμιση μόλις μήνες αφ’ ότου η νέα κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία και τι έχει δει σ’ αυτό το διάστημα, ο πυρήνας των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ: είδε τις απειλές κατά των δανειστών να μετατρέπονται σε ικεσίες για νέα δανεικά…Τη «συμμαχία του Νότου» που θ’ άλλαζε την Ευρώπη, να μην τυγχάνει ούτε καν της επιδοκιμασίας της Κύπρου, που δια στόματος του προέδρου της, δηλώνει ότι προετοιμάζεται για ενδεχόμενο Grexit…Τα «go home κυρία Μέρκελ» να μετατρέπονται σε αβρότητες του τύπου  «αδικούν τα δημοσιεύματα την καγκελάριο» δια στόματος του κ. Τσίπρα…Είδε επίσης, οι απαιτήσεις για την άμεση καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων να εξωραΐζονται σε «ζήτημα ηθικής τάξεως»…Είδε ακόμη τα μνημόνια να μετατρέπονται σε «συμβόλαια», την τρόικα να μετονομάζεται σε «θεσμούς» και τη λίστα των μεταρρυθμίσεων να στέλνεται στους επικυρίαρχους προς έγκριση…Τουτέστιν, είδε την Ελλάδα να εξακολουθεί να κυβερνιέται με e-mail!...
ΤΙ ΑΛΛΟ είδαν αυτούς τους δυόμιση μήνες τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Είδαν την κυβέρνηση να ρυθμίζει γενναιόδωρα τα χρέη των φοροφυγάδων προς το κράτος και να πανηγυρίζει που μπήκαν χρήματα στα ταμεία…Τον υπουργό που ανέλαβε την πάταξη της διαφθοράς Παν. Νικολούδη να δηλώνει ότι είναι δύσκολο να βρεθούν στοιχεία για τη λίστα Λαγκάρντ…Τα χρήματα ασφαλιστικών ταμείων και οργανισμών να μεταφέρονται για πληρωμή μισθών και συντάξεων…Τη Βουλή να μην καταργεί από το πρώτο βράδυ, μ’ ένα νόμο όλους τους μνημονιακούς νόμους…Τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών να αποδέχονται μετάθεση της αντιμετωπίσεως του προβλήματός τους το Φθινόπωρο…Την καθιέρωση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ να μετατίθεται για το τέλος του 2015…Το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, επίσης…Τον ΕΝΦΙΑ να ετοιμάζεται να παραμείνει με αλλαγή ονομασίας…Τη 13η σύνταξη να βρίσκεται στον «αέρα» μαζί με όσα περιμένουν ακόμη την έγκριση των δανειστών…Και πολλά, πάρα πολλά ακόμη…
ΛΟΓΙΚΟ δεν είναι μετά από τόσα μπρος – πίσω να χρειάζεται να έρθει ολόκληρος γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ ινκόγκνιτο στην Καρδίτσα για να εξηγήσει στα στελέχη και τους βουλευτές (!) του κόμματος ότι δεν υφίσταται θέμα μείωσης συντάξεων και μισθών; Λογικότατο!...Διότι, καθώς ο πήχης των προσδοκιών, που, την προεκλογική περίοδο μπήκε υπερβολικά ψηλά, άρχισε να χαμηλώνει επικίνδυνα μέρα με την ημέρα, δεν αποκλείεται, ένα πρωί να φθάσει και στα επίπεδα της περαιτέρω μείωσης μισθών και συντάξεων…
ΥΠΑΡΧΕΙ τέτοιο ενδεχόμενο; Προσωπικά δεν το πιστεύω, αλλά για να χρειάζεται η κάθοδος Κορωνάκη από την Αθήνα στην Καρδίτσα, ώστε να πειστούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα δεν είναι ανύπαρκτο…Εκτός κι αν είναι δημιούργημα των ρεπορτάζ των εχθρικών προς την κυβέρνηση ΜΜΕ, τα οποία ωστόσο, γίνονται πιστευτά και από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι είναι ενήμερα της πολεμικής τους κατά της κυβέρνησης!...
ΤΑ πράγματα όμως, δεν προσφέρονται για αντιμετώπιση με χιουμοριστική διάθεση…Είναι σοβαρά…Η κυβέρνηση δυστυχώς, δεν είναι ότι κινήθηκε προεκλογικά αγνοώντας την πραγματικότητα και υπερεκτιμώντας τις δυνατότητές της…Δεν είναι ότι πίστεψε αφελώς ότι θ’ αλλάξει η Ευρώπη…Δεν είναι ότι δημιούργησε προσδοκίες που ξεπερνούν τις δυνάμεις της κυβέρνησης μιας υπερχρεωμένης χώρας…Είναι ότι αποπειράθηκε μετεκλογικά να πείσει ότι όλα όσα υποσχέθηκε δρομολογήθηκαν και εξυπηρετούνται!…Και, παρά το γεγονός, ότι, αυτοί που την ψήφισαν είχαν πολύ μικρότερες προσδοκίες, η ίδια εξακολουθεί να συμπεριφέρεται σα να δικαιώνει την προεκλογική της ρητορική…Όσο δεν έχουν φθάσει ακόμη τα εκκαθαριστικά της εφορίας και οι ειδοποιήσεις για τον ΕΝΦΙΑ, θα μπορεί να το κάνει…Όσο δεν πιέζουν ακόμη οι απολυμένοι του Δημοσίου κι οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών θα πορεύεται έτσι…Όσο θα υπάρχει ρευστότητα και δυνατότητα μεταφοράς πόρων από τα ταμεία και τους οργανισμούς θα μπορεί να ανθίσταται…Αλλά – φευ – ο Ιούνιος είναι κοντά και πριν απ’ αυτόν, πιο κοντά είναι το Eurogroup που θα κρίνει τη λίστα των μεταρρυθμίσεων…Τότε ακριβώς, θάναι η ώρα που θα κληθεί να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει…Και εν όψει αυτής της κρίσιμης ώρας, δεν είναι άσχετες ούτε οι ζυμώσεις στην περιφέρεια με τη συμμετοχή των στελεχών από την Αθήνα, ούτε οι εσωτερικές διεργασίες κι οι ενστάσεις των στελεχών της Αριστερής Πλατφόρμας, ούτε οι πρώιμες συζητήσεις περί νέων εκλογών, ούτε η σεναριολογία για αλλαγή συμμάχων και εταίρων στην κυβέρνηση…     

Σάββατο, 4 Απριλίου 2015



Τα παιδία
    παίζει….







      ΕΚΠΛΗΞΗ το χθεσινό, πρωτοσέλιδο άρθρο, του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση στα ΝΕΑ. Υπό τον τίτλο «κραυγή αγωνίας από τον υπουργό» ο κ. Πανούσης αναρωτιέται αν «αριστερή διακυβέρνηση σημαίνει ανοχύρωτη χώρα;» αλλά και πώς νοούν οι «καθαρόαιμοι» την «αριστερή Αστυνομία». Να καίγονται αστυνόμοι από κουκουλοφόρους;»
   ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ του, το οποίο έχει αποδέκτες κυρίως στο εσωτερικό της κυβέρνησης, ο  κ. Πανούσης περιλαμβάνει ιδιαίτερα σκληρούς χαρακτηρισμούς για «καθαρόαιμους αριστερούς» που «θεωρούν φασιστικό ό, τι δεν τους αρέσει και το υβρίζουν ως χυδαίο» καταγγέλλοντας το ήθος των «γνήσιων», όπως ειρωνικά τους αποκαλεί….
   ΣΥΜΦΩΝΑ με το ρεπορτάζ, ο κ. Πανούσης που, έως την κατάληψη της Νομικής υπεραμυνόταν του νέου δόγματος και καλούσε την πανεπιστημιακή κοινότητα να υπερασπισθεί τα του οίκου της, άρχισε ν’ αλλάζει στάση όταν εκδηλώθηκαν επιθέσεις που έθεταν σε κίνδυνο ζωές, κάτι που συνέβη στις επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και στο πλήρωμα περιπολικού της Τροχαίας. Θυμίζει μάλιστα, ότι δύο φορές τον τελευταίο μήνα, οι αστυνομικές δυνάμεις πήραν εντολή να μην επέμβουν σε σοβαρά επεισόδια στα Εξάρχεια, δεν επενέβησαν στην κατάληψη της Νομικής, παρότι οι πρυτανικές και εισαγγελικές αρχές το είχαν ζητήσει, ενώ  το ίδιο επαναλαμβάνεται από τις αρχές της εβδομάδας στο κτίριο της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
    ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ στο χθεσινό άρθρο του υπουργού ήταν αναμενόμενες. Δεν είναι και το πλέον σύνηθες  ένας υπουργός Προστασίας του Πολίτη να καταφεύγει στην κοινή γνώμη για να δημοσιοποιήσει την αντίθεσή του  στην αντίληψη που έχουν τα άλλα κυβερνητικά στελέχη για τον ρόλο της Αστυνομίας! Ούτε βεβαίως, είναι σύνηθες να αντιπαρατίθενται δημοσίως, υπουργοί  για το τι είναι …σκέτη «αστυνομία» και τι «αριστερή αστυνομία»! Εν έτει 2015 και με τα ταμεία, καθ’ ομολογίαν των  κυβερνητικών στελεχών, ν’ αδειάζουν σε πέντε μέρες, υπάρχει η πολυτέλεια άραγε, να συζητούμε για το αν υπάρχει… «αριστερή αστυνομία»; Προφανώς ναι, αν θυμηθούμε, ότι, σε ακόμη πιο δύσκολες- σε σχέση με τη σημερινή- εποχές, η ΚΟΒΑ του ΚΚΕ στο Βόλο, είχε την πολυτέλεια να βάλει σε ψηφοφορία το ερώτημα «υπάρχει θεός;» και να καταλήξει στο συμπέρασμα πως «δεν υπάρχει», με ψήφους 45-19!...
  ΤΑ «ΑΝΕΞΟΔΑ ιδεολογικά» για τα οποία κάνει λόγο στο χθεσινό άρθρο του στα ΝΕΑ ο κ. Πανούσης και οι ιδεολογικές αγκυλώσεις της Αριστεράς, δεν είναι καινούργιο φαινόμενο βεβαίως…Θα περίμενε ωστόσο, κανείς, ότι η διετής θητεία του ΣΥΡΙΖΑ στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η  «προοπτική της εξουσίας» για την οποία ετοιμάζονταν από το 2012, θα του έδινε τη δυνατότητα να προσαρμοστεί στις ανάγκες  μιας σύγχρονης διακυβέρνησης, χωρίς διχογνωμίες στα αυτονόητα,  όπως είναι, επί παραδείγματι, ο ρόλος της Αστυνομίας!...Αποδεικνύεται ότι προσήλθε ανέτοιμος…Ότι δεν προηγήθηκε ένας στοιχειώδης εσωτερικός διάλογος, ούτε καν μεταξύ των υπουργών του,  για τα πρακτικά ζητήματα που εκ των πραγμάτων θα ανέκυπταν…
  ΑΛΛΑ και πριν εκφραστεί η διχογνωμία για τον ρόλο της Αστυνομίας, η αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε σε κορυφαίο επίπεδο, το θέμα των ελληνικών προτάσεων στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, κραυγάζει για την ανετοιμότητα μιας κυβέρνησης που είχε δύο ολόκληρα χρόνια για να εμφανιστεί πανέτοιμη… Θυμηθείτε ότι, μόλις προ δεκαπενθημέρου, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πρότεινε σοβαρά - σοβαρά στους δανειστές την πάταξη της φοροδιαφυγής από τις τουρίστριες- κομάντο με τις σαγιονάρες και τις κρυφές κάμερες!...Μια εβδομάδα μετά, το ίδιο οικονομικό επιτελείο, εγκαταλείπει την πρόταση που βοήθησε ώστε να σκάσει το χειλάκι του κάθε πικραμένου με την ιδέα του και προτείνει σοβαρά- σοβαρά κι αυτή τη φορά, φορολόγηση των λιπαρών!...Για να γελοιοποιηθεί εξίσου, η νέα απόπειρα αντιμετωπίσεως του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας και να εγκαταλειφθεί την επόμενη μέρα…
  ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ότι είστε ένας από τους απρόθυμους να βοηθήσουν την Ελλάδα, ευρωπαίους αξιωματούχους…Κι ακούτε τη μια για τις τουρίστριες με τις σαγιονάρες και τις κάμερες…Την άλλη, την ιδέα με τη φορολόγηση των λιπαρών…Και πάνω που αναρωτιέστε αν σας δουλεύουν αυτοί με τους οποίους διαπραγματεύεστε, μαθαίνετε ότι στην Ελλάδα κορυφαίοι υπουργοί αντιπαρατίθενται για το αν υπάρχει «αριστερή αστυνομία» ή σκέτη (λαϊτ) αστυνομία!…Σε τι συμπέρασμα άραγε καταλήγετε;