Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Για τους μσθούς και τις συντάξεις

ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ να το επικαλεσεί δύο φορές μέσα σε λίγα λεπτά ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη του στη Θεσσαλονίκη για να δικαιολογήσει το νέο χαράτσι στα ακίνητα: «κάνουμε τα πάντα ώστε το κράτος να μπορεί να πληρώνει μισθούς και συντάξεις»…
ΑΝ ΗΜΟΥΝ δημόσιος υπάλληλος ή συνταξιούχος θα με καθησύχαζε η διαβεβαίωση του… Ακόμη και το χαράτσι, που λέει ο λόγος, θα πλήρωνα αγόγγυστα για να έχω τη δυνατότητα βρέξει χιονίσει να εισπράττω κάθε τέλος του μηνός τον μισθό μου ή τη σύνταξη… Έλα όμως που δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα!.. Έλα που νιώθω για μια ακόμη φορά ότι η προσπάθεια που καταβάλλει ο πρωθυπουργός εμένα δεν με αφορά καθόλου!.. Έλα, επιπλέον, που, ενώ εγώ αγωνιώ καθημερινά για το αν θα προστεθώ στους ήδη 700.000 άνεργους του ιδιωτικού τομέα καλούμαι να συνεισφέρω 600 – 1000 ευρώ, ώστε να μπορεί να εγγυάται ο πρωθυπουργός την πληρωμή των μισθών εκείνων που δεν θα απολυθούν ποτέ!...
ΟΛΑ ΑΥΤΑ θα μπορούσαν να με οδηγήσουν στην υιοθέτηση του περίφημου «Δεν πληρώνω» της Αριστεράς, με ένα τελείως διαφορετικό σκεπτικό βεβαίως… Όμως θα πληρώσω… για να πονέσω… Θα πληρώσω για να εκδικηθώ τον εαυτό μου που άκριτα κάποτε αποδεχόταν τις λογικές του τύπου «ανοίγουμε τις πόρτες στο δημόσιο στους απόβλητους του κράτους της δεξιάς»… Θα πληρώσω για να μην ξαναδιανοηθώ να επικαλεστώ τη μονιμότητα ως εργαλείο για την αποφυγή πολιτικών διώξεων… Θα πληρώσω για να μην ξαναδεχτώ τη φεμινιστική λογική πασπαλισμένη με τη χρυσόσκονη «οι γυναίκες μπορούν να συνταξιοδοτούνται με δεκαπέντε χρόνια δουλειάς»…
ΑΥΞΗΣΑΜΕ το μισθολογικό κόστος του δημοσίου κατά 110% την τελευταία δεκαετία είπε ο πρωθυπουργός… Αυξήσεις, επιδόματα και διορισμοί στο ήδη υπερτροφικό δημόσιο ευθύνονται για την υπέρογκη αύξηση… Ποιοι κέρδισαν από αυτό; Οι πολιτικοί γιατί πήραν ψήφους μοιράζοντας επιδόματα και θέσεις κι οι δημόσιοι υπάλληλοι που πήραν αυτά τα επιδόματα και τις θέσεις… Ποιοι θα πληρώσουν τη ζημιά; Οι ωφεληθέντες βεβαίως, αλλά δυστυχώς κι οι αξιοπρεπέστατοι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα που δεν μπήκαν στον κόπο να γλείψουν βουλευτή, να σηκώσουν κομματική σημαία, να φωνάξουν «είσαι – είσαι ο πρωθυπουργός» και να μπουν από το παράθυρο στο μεγάλο βολευτήριο!... Δεν είναι άδικο; Είναι… Αλλά και θα πληρώσουν και κάνουν λιγότερο σαματά από τον κύριο Φωτόπουλο της ΔΕΗ που και τριπλάσιο μισθό από αυτούς παίρνει και δωρεάν ρεύμα δικαιούται και συνδικαλιστικά δάνεια συνάπτει και το πολιτικό κατεστημένο ως «ραχοκοκαλιά» του ΠΑΣΟΚ, εκπροσωπεί!...
ΞΕΡΩ αυτό που κάνω τώρα είναι ενεργοποίηση του «κοινωνικού αυτοματισμού» κατά την Αριστερά… Βάζω δηλαδή τους μισούς Έλληνες που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα να στραφούν κατά των άλλων μισών που δουλεύουν στον δημόσιο… Θεωρώ όμως ότι είναι απαραίτητο να μη φοβόμαστε να δούμε το πρόβλημα χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις… Αν η Αριστερά είναι στ΄αλήθεια κατά του «κοινωνικού αυτοματισμού» ας μην στρέφει κι αυτή τον πολίτη κατά των προνομιούχων, κατά των «ξεπουλημένων» συνδικαλιστικών ηγεσιών και κατά των διαδηλωτών που σε άλλη πλατεία τιμουν με την παρουσία τους τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που οργανώνουν φορείς προσκείμενοι σε κόμματα που κατά τη γνώμη της υπηρετούν το άδικο σύστημα που μας ορίζει…
ΜΟΝΟ αν δούμε το πρόβλημα θα βρεθούμε κοντά στη λύση…

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Με άδεια χέρια…

«ΜΕ ΑΔΕΙΑ χέρια στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός» έγραψε την Πέμπτη μια εφημερίδα…Εφημερίδα του 2011 βεβαίως και όχι της δεκαετίας του ενενήντα…Όπερ σημαίνει ότι, μεσούσης της κρίσεως και παρά την κριτική όλων μας εναντίον των πολιτικών που υποδύονταν τους «μάγους με τα δώρα» ολ’ αυτά τα χρόνια, υπάρχουν άνθρωποι που θίγονται γιατί ο πρωθυπουργός πάει στη Θεσσαλονίκη με άδεια χέρια…Θα τον ήθελε προφανώς γαλαντόμο: να τάζει γεφύρια, μετρό, επιδόματα, αυξήσεις…Ολ’ αυτά δηλαδή, που έταζαν την προηγούμενη τριακονταετία και που μας οδήγησαν στο σημερινό χάλι!...
ΔΥΟ χρόνια πέρασαν αφ’ ότου μπήκαμε στο σκοτεινό τούνελ της κρίσης και είμαστε δυστυχώς ακόμη στο στάδιο της άρνησης…Αρνούμαστε να αποδεχθούμε ότι η ζωή μας άλλαξε δραματικά…Προτιμούμε να πιστεύουμε χίλιες θεωρίες συνωμοσίας παρά σ’ αυτό που βλέπουν τα μάτια μας…Άλλοι πιστεύουν ότι έβαλαν την Ελλάδα στο στόχαστρο οι δανειστές μας…Άλλοι ότι η κυβέρνηση εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία εις βάρος εκείνων που την ψήφισαν…Άλλοι ότι είμαστε το πειραματόζωο της Ευρώπης… Άλλοι πάλι, δέχονται ότι χρωστάμε, αλλά δεν συμφωνούν να πληρώσουμε…Είτε γιατί δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού στους δανειστές μας, είτε γιατί χαρίσαμε της γερμανικές αποζημιώσεις μετά τον πόλεμο…
ΟΛ’ ΑΥΤΑ συζητούνται σοβαρά – σοβαρά στα κανάλια την ώρα που ο Χατζηνικολάου ομολογεί ότι είναι οκτώ μήνες απλήρωτος κι ο Ευαγγελάτος άνεργος!...Ολ’ αυτά γράφονται στις εφημερίδες την ώρα που ο «Ριζοσπάστης» απολύει κι η «Ελευθεροτυπία» έχει να πληρώσει το προσωπικό της ένα δίμηνο…ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ;
ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ, η χώρα, είτε μας αρέσει, είτε όχι (και βέβαια, δεν μας αρέσει) φαλήρισε!...Η αγορά το νοιώθει…Αφεντικά βάζουν λουκέτο και εργαζόμενοι βρίσκονται χωρίς δουλειά…Στο δημόσιο σε λίγο δεν θα υπάρχει η ασφάλεια που υπήρχε χθές…Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση, η λύση δεν είναι να πάει με γεμάτα τα χέρια στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός…Ούτε να κάνουν συναυλία οι «Αγανακτισμένοι» φρέσκοι καθώς γύρισαν από τα μπάνια…
Η ΛΥΣΗ είναι μία : ή πτώχευση κι επανεκκίνηση από το μηδέν ή αιματηρή οικονομία μπας και γλυτώσουμε την πτώχευση...Όχι, γιατί μας το επιβάλλει η τρόικα, αλλά γιατί μας το επιβάλλουν τα απλά μαθηματικά: ένα κι ένα κάνουν δύο!...Δεν χρειάζεται να συζητάμε κατά πόσον κάνουν τρία ή τέσσερα…
ΑΝ ΠΑΛΙ μας φταίει η κυβέρνηση που δεν χειρίστηκε καλά την κρίση, ας την αλλάξουμε…Είτε γιατί στηρίχθηκε στην απάτη «λεφτά υπάρχουν»… Είτε, γιατί υπέγραψε ένα μνημόνιο σκληρό… Είτε γιατί καθυστερεί ν’ αντιδράσει…Αλλά, πριν καταφύγουμε στον επόμενο και τη δική του συνταγή για την αντιμετώπιση του χρέους, οφείλουμε να δεχθούμε το αυτονόητο…Ότι υπάρχει χρέος!...Κι ότι αφορά ειδικώς την Ελλάδα…Κι ότι είναι διαφορετικού τύπου από το χρέος των άλλων…Ιρλανδών, Ισπανών, Ιταλών…Είναι το χρέος για το οποίο από το 1990 μας είχε προετοιμάσει ότι θα μας καταστρέψει, ο Μητσοτάκης κι η κυβέρνηση του…
ΔΕΝ το αναγνωρίζουμε, θα πουν μερικοί…Δεν το δημιουργήσαμε εμείς θα πουν κάποιοι άλλοι…Σύμφωνοι…Το πελατειακό σύστημα το δημιούργησε…Αλλά δεν μπορεί να βρεθεί λύση όταν τιμωρηθούν μόνον οι πολιτικοί που εξαγόραζαν ψήφους με αναπηρικές συντάξεις και να εξακολουθούν να παριστάνουν τους ανάπηρους και να ζουν εις βάρος των υπολοίπων ελλήνων 324.835 έλληνες!...Δεν μπορεί το ποσοστό των αναπηρικών συντάξεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι 8% και στην Ελλάδα 14,5%!!!Εκτός κι αν πιστεύουμε πλέον εμείς (γιατί ο Γιώργος το έμαθε ότι δεν υπάρχουν) ότι «λεφτά υπάρχουν» κι ότι οφείλουμε μ’ αυτά να συντηρούμε χιλιάδες τεμπέληδες ως ανάπηρους…

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Μια κηδεία και τέσσερα συμπεράσματα…

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ στην τηλεόραση όλους αυτούς που συνόδευσαν τον Λεωνίδα Κύρκο στην τελευταία του κατοικία, κι ακούγοντας τις δηλώσεις τους μπορούσες να εξάγεις ενδιαφέροντα συμπεράσματα για την πολιτική και τους πολιτικούς…
• ΠΡΩΤΟΝ: Η εκτίμηση που τρέφουμε σε ένα πολιτικό πρόσωπο μπορεί να είναι αντιστρόφως ανάλογη της εμπιστοσύνης που του δείχνουμε όταν ψηφίζουμε…Τον Κύρκο εκτιμούσαν πολύ περισσότεροι του σχεδόν 2% που έπαιρνε το κόμμα του είτε ΕΑΡ, είτε ΚΚΕ εσωτερικού λεγόταν…Το ίδιο δεν συμβαίνει με τον Στέφανο Μάνο σήμερα; Αυτί που εκτιμούν τις απόψεις του δεν είναι περισσότεροι του 1% που παίρνει η «Δράση» στις εκλογές; Για να μη θυμηθώ τον Κωστή Στεφανόπουλο που εκτιμήθηκε από το λαό ως πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά ως αρχηγό κόμματος δεν τον έκρινε άξιο προς ψήφιση ούτε καν το 3% του εκλογικού σώματος!...
• ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Η εκτίμηση που τρέφουν ο ένας για τον άλλο οι πολιτικοί είναι αντιστρόφως ανάλογη της ιδεολογικής τους συγγένειας. Στην κηδεία του Κύρκου μπορούσε να δει κάποιος επιχειρηματίες, «ταξικούς αντιπάλους» του θανόντος (Βαρδινογιάννης, Κωστόπουλος της ALPHA BANK), πολιτικούς που τους χώριζε ιδεολογική άβυσσος μαζί του (Μητσοτάκης, Κωστής Στεφανόπουλος, Στεφ. Μάνος), άλλα όχι την ηγεσία του ΚΚΕ με την οποία οραματίστηκε και ίδρυσε τον ενιαίο Συνασπισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι για να μάθει τον θάνατο του Κύρκου ο αναγνώστης του «Ριζοσπάστη» χρειαζόταν να γυρίσει στη 18η σελίδα της εφημερίδας, όπου στα «ψιλά» (επτά σειρές όλες κι όλες) υπήρχε μια μίζερη (93 λέξεων!) αναφορά στη ζωή του θανόντος γεμάτη από «μπηχτές»!...Μην απορείτε: οι διαφορές εντός των κομμάτων είναι μεγαλύτερες από εκείνες μεταξύ των κομμάτων!...Είτε συμπεριφορές αφορούν αυτές, είτε πολιτικές θέσεις…
• ΤΡΙΤΟΝ: Η κηδεία του Κύρκου ανέδειξε όμως και ζητήματα αισθητικής: ένας μόνον ο ομιλητής κατ’ απαίτησιν του ιδίου…Μια ιδιόχειρη αποστολή που οριοθετούσε τη σύγκρουση των ιδεών: «όχι στη βία και τη μισαλλοδοξία» (το κατάλαβε άραγε αυτό η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που υιοθετεί άκριτα κάθε χουλιγκανισμό του αγανακτισμένου λαού, ενώ ταυτόχρονα απονέμει τα εύσημα στην ποιότητα του Κύρκου;)…Η «ωδή στη χαρά» από την «ενάτη» του Μπετόβεν…Η φυσαρμόνικα…Η απόδειξη εντέλει, ότι, και η αστική τάξη μπόρεσε να αναδείξει κομμουνιστές…Που δεν χρειάζονταν να «μπουκάρουν» στα «χειμερινά ανάκτορα» για να επιβεβαιωθούν…Μόνο με τη δύναμη των επιχειρημάτων τους και πάντα με τους καλούς τους τρόπους…
• ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Οι πολιτικοί μας είναι συμπαθέστεροι ως απόμαχοι (με εξαίρεση ίσως τον κ. Μητσοτάκη που πάντως εξακολουθεί να παρεμβαίνει στα κοινά, άρα δεν είναι και τόσο απόμαχος)…Συμβαίνει με τους περισσότερους. Νοσταλγείς την παρουσία τους όταν τους ξαναβλέπεις…Και τους θεωρείς καλύτερους συγκρίνοντάς τους με τους σύγχρονους…Αυταπάτη; Σίγουρα…Γιατί κι οι σύγχρονοι στην πλειοψηφία τους κάποτε θα γίνουν συμπαθείς απόμαχοι…