Ο ΤΥΠΟΣ που κάθεται μπροστά στο κομπιούτερ και «ρίχνει πασιέντζες», στο γραφείο κάποιας υπηρεσίας του «άχρηστου» δημοσίου, οφείλει ευγνωμοσύνη στον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη…Όρθωσαν το ανάστημά τους στην τρόικα και τον υπερασπίσθηκαν εις βάρος και του σκληρά εργαζόμενου υπαλλήλου του «χρήσιμου» δημοσίου (αστυνομικού, νοσηλευτή, γιατρού, λιμενικού, πυροσβέστη κ.λ.π.) και του σκληρά εργαζόμενου υπαλλήλου του ιδιωτικού τομέα αλλά και της εθνικής μας οικονομίας γενικότερα…
ΑΠΟ τον σκληρά εργαζόμενο του «χρήσιμου» δημοσίου έκοψαν τόσο μισθό, όσο χρειάζεται για να μη βρεθεί στο δρόμο ο συνάδελφός τους που παίζει πασιέντζες…Από τον σκληρότερα εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα αφήρεσαν κάθε ελπίδα να δει ισότιμη μεταχείριση, αφού του έδειξαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, ότι οι «κόκκινες γραμμές» που απαγορεύουν απολύσεις, ισχύουν μόνο για εκείνους που διεκδίκησαν με κάθε μέσο την ασφάλεια του δημοσίου…Από την εθνική οικονομία τέλος, αφαιρούν κάθε δυνατότητα να εξορθολογιστεί για να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της…
ΠΟΤΕ στην ιστορία, ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα δεν έδειξε τόση αποφασιστικότητα για να προστατέψει ένα «απόστημα». Το ελληνικό δημόσιο είναι υπερτροφικό: το ακούμε από το 1980! Το ομολογούν ακόμα κι αυτοί που το κατέστησαν υπερτροφικό στο πλαίσιο της αυτοκριτικής τους…Κι όμως, το υπερασπίζονται κόντρα σε κάθε λογική! Μακάρι να έδειχναν τόση αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση των επιδομάτων των αναπήρων! Στην υπεράσπιση της αναγκαιότητας των κοινωνικών δομών! Στη διατήρηση του ύψους των συντάξεων των συνταξιούχων των μη «ευγενών» ταμείων, σε αξιοπρεπή όρια!
ΚΑΜΙΑ αντίσταση σ’ όλα αυτά! Οι μόνοι που έμειναν στο απυρόβλητο των φοβερών επιπτώσεων της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας είναι οι υπεράριθμοι του δημοσίου και οι ιεράρχες που διατηρούν στο ακέραιο τις αποδοχές τους για να μπορούν να κάνουν …αγαθοεργίες!...Κι όλα αυτά, την ώρα ακριβώς που ο ιδιωτικός τομέας καταρρέει απροστάτευτος και δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται στο δρόμο από τη μία στιγμή στην άλλη!...
«ΔΕΝ είναι δίκαια τα μέτρα» είπε στη Θεσσαλονίκη ο κ. Σαμαράς…Αλλά απέφυγε να μας περιγράψει το γιατί…Γιατί π.χ. κόβεται ο μισθός του δικαστή και του γιατρού και όχι του ιεράρχη; Γιατί, ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα είναι πέραν της «κόκκινης γραμμής» που καλύπτει τον συνάδελφό του τού δημοσίου;
ΤΑ ΜΕΤΡΑ δεν είναι άδικα από μόνα τους…Οι άνθρωποι καθορίζουν το πόσο δίκαια ή άδικα είναι…Κι όταν οι ίδιοι που «ρυθμίζουν» το δίκαιο ή το άδικό τους, ομολογούν ότι είναι άδικα, οφείλουν να αντιμετωπίζουν κατά το δυνατόν τις αδικίες, και όχι να τις επισημαίνουν απλώς, για να κερδίζουν τις εντυπώσεις…
Τρις του Σεπτέμβρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ αυτήν την τόσο σημαντική ημερομηνία για το ΠΑΣΟΚ, έγιναν διάφορες εκδηλώσεις.
Η κεντρική εκδήλωση έλαβε χώρα στο γυμναστήριο του Tae-Kwon Δω, όπου χιλιάδες στελέχη και μέλη του ΠΑΣΟΚ, σε κλίμα συγκίνησης και συντριπτικής βλακείας παρακολούθησαν διάφορες εκδηλώσεις που αφορούσαν την ζωή του Κινήματος.
-Πρώτα παρουσιάστηκαν σκηνές από την ζωή του μεγάλου οραματιστή και ιδρυτή ΑΝΤΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Σε φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα, διαβάστηκε ένα άγνωστο κείμενο του μεγάλου τιμονιέρη που ανακαλύφθηκε πρόσφατα σε μια ξεχασμένη κούτα από pampers. Αφορούσε μια μελέτη του αρχηγού με τίτλο και κεντρικό θέμα «Πως μπορεί ένα κράτος να ζει με δανεικά και να είναι βιώσιμο για τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.»
-Κατόπιν το στέλεχος Χ. Πρωτόπαπας παρουσίασε ένα άρθρο του με τίτλο «Συνδικαλισμός: 10 συμβουλές για τους συντρόφους συνδικαληστές» όπου ανέλυε όλα τα βήματα που πρέπει να κάνει κάποιος που ξεκίνησε από χαμηλά στο κόμμα (π.χ. παλαμοκροτητής, αφισοκολλητής κ.λ.π.) ώστε να φτάσει στο υπέρτατο κομματικό στάδιο αυτό του συνδικαληστή.
Τελείωσε την ομιλία του μέσα σε έναν ορυμαγδό χειροκροτημάτων, ενώ ένα δάκρυ κύλησε στα μάτια συναδέλφων του όπως οι κ.κ. Πιπεριάς, Κανελλόπουλος.
-Την ώρα που ανέβηκε ο ΓΑΠ στην έδρα έγινε πανζουρλισμός. Η λατρεία των παρευρισκομένων είχε ξεπεράσει τα ανθρώπινα όρια, ήταν λες και κάποια δύναμη να τους ωθούσε να τον αποθεώνουν. Πέρασαν 10 λεπτά ώστε να κοπάσει ο ενθουσιασμός των παρευρισκομένων και να μπορέσει ο ομιλητής να ξεκινήσει την ομιλία του.
Ο ΓΑΠ, ξαφνιάζοντας όλους ευχάριστα, δεν αναφέρθηκε σε πολιτικά θέματα αλλά σε μια τεχνική μελέτη με τίτλο «Είναι πράγματι αναγκαία η αλυσίδα στο ποδήλατο;» Χαμός έγινε πάλι όταν τελείωσε την ομιλία του, ενώ το κοινό σε κατάσταση παραληρήματος τον ανάγκασε να βγει 5 φορές στην σκηνή για το τελικό χειροκρότημα.
-Μια παλιά «καραβάνα» του κινήματος, ένας άνθρωπος που πρόσφερε πολλά μέσα από τις κυβερνητικές θέσεις που κατείχε στην ελληνική κοινωνία, ο θρυλικός Κίμωνας Κουλούρης αφού χαιρέτησε τους παλιούς του συντρόφους διάβασε την μελέτη του με θέμα: «Πως το ρίμελ και το αϊ-λάινερ τονίζουν και κολακεύουν το ανδρικό πρόσωπο» Χειροκροτήθηκε ιδιαίτερα από τις γυναίκες-συντρόφισσες που βρήκαν ότι πολλά από αυτά που είπε ο Κίμωνας είναι εφαρμόσιμα και στην δική τους περίπτωση.
-Στην συνέχεια το λόγο πήρε η συντρόφισσα Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
Τι πολιτικός! Τι γυναίκα!
Ανέβηκε στο βήμα σκορπώντας την ζήλια στο γυναικείο πληθυσμό, και ξυπνώντας τον πόθο στους παριστάμενους άντρες, προκαλώντας ένα μυρμήγκιασμα που ξεκίνησε πίσω απ’ το σβέρκο τους και κατέβηκε χαμηλά μπροστά στον καβάλο…
Τι χάρη…Τι φινέτσα…
Αυτή η ζωντανή φαντασίωση κάθε άνδρα- από 16 και πάνω- σταύρωσε υπέροχα τα χέρια της και ξεκίνησε να αναλύει το θέμα της: «Πώς να πλέξετε ένα πουλόβερ με ρίγες». Ανέλυσε άριστα τις τεχνικές λεπτομέρειες αυτού του εγχειρήματος ώστε να γίνει κατανοητή απ’ το κοινό και κατέβηκε με την χάρη μιας εξάμηνης γαζέλας. Το στάδιο σείστηκε απ’ το χειροκρότημα.
-Την σεμνή τελετή έκλεισε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κάνοντας μια αναφορά στη ζωή του ιστορικού ηγέτη του κινήματος ΑΝΤΡΕΑ. Κατόπιν αναφέρθηκε στην σημερινή πολιτική κατάσταση.
Τι ρητορική δεινότητα…
Τι ευφυΐα…
150 συμπαγή κιλά σοφίας και γνώσης κλεισμένα μέσα σ’ ένα ανθρώπινο σαρκίο…
Έκλεισε την ομιλία του αναφερόμενος στα πεπραγμένα ΤΟΥ, στις πολιτικές ΤΟΥ ανησυχίες και στα μελλοντικά ΤΟΥ σχέδια για το κόμμα και το έθνος ολόκληρο, και αφιέρωσε στους σύνεδρους μια πρόσφατη μελέτη ΤΟΥ με θέμα: «100 1 τρόποι που σας βοηθούν να καλύψετε νομικά μια απατεωνιά»
Έγινε ο χαμός με το τέλος της ομιλίας ΤΟΥ. Μια χούφτα σύνεδροι εκστασιασμένοι από την ρητορική δεινότητα του αρχηγού και από τα λεκτικά του τσαλιμάκια, άρχισαν να αυνανίζονται-διακριτικά είναι η αλήθεια-σε κάποια σκοτεινή γωνιά του γηπέδου. Οι υπόλοιποι καμάρωναν τον αρχηγό τους και άρχισαν να αποχωρούν.
Σιγά-σιγά άρχισε να αδειάζει το γήπεδο. Όλοι οι σύνεδροι ενδόμυχα παραδέχθηκαν βαθιά μέσα τους: Αυτός είναι το πραγματικό πολιτικό τέκνο του αείμνηστου ΑΝΤΡΕΑ.