Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Η μεγάλη δοκιμασία του ψηφοφόρου…

ΔΙΑΒΑΣΑ στον τοπικό Τύπο προχθές, ότι «θύμωσαν» με το ενδεχόμενο οι επόμενες εκλογές να διεξαχθούν με λίστα, όσοι φλερτάρουν με τα ψηφοδέλτια της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ…Διότι, έλεγαν, η λίστα στην ουσία θα επανεκλέξει τους ήδη υπάρχοντες βουλευτές κι οι πολιτευτές που περιμένουν να διαδεχθούν τους «φθαρμένους» πολιτικούς θα χάσουν την ευκαιρία της ζωής τους…Στο ρεπορτάζ βεβαίως, δεν αναδεικνύονται με τόσο κυνικό τρόπο οι ευσεβείς τους πόθοι, αλλά το δημοκρατικό έλλειμμα που «παράγει» ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθότι ο λαός θα στερηθεί της δυνατότητος να ανανεώσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας…Στη χώρα αυτή βλέπετε, κανείς δεν επικαλείται το συμφέρον του, όλοι για το συμφέρον της χώρας ενδιαφέρονται…Περίεργο πράγμα, το πώς εν τέλει τα καταφέρνουν όλοι να ευημερούν κι η χώρα να χειμάζεται…
ΠΕΡΙΕΡΓΟ ωστόσο, είναι και το γεγονός ότι, την ώρα που ο ελληνικός λαός αναθεματίζει από το πρωί ως το βράδυ τα κόμματα και τους πολιτικούς που μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι, υπάρχουν συμπολίτες μας που επιθυμούν διακαώς να ζητήσουν την ψήφο μας…Ο ισχυρισμός τους είναι ότι το κάνουν για την πατρίδα και για να μας βοηθήσουν ν΄ απαλλαγούμε από τους κακούς υφιστάμενους πολιτικούς…Αλλά, φεύ, πόσο καλύτερος απ΄ τους απερχόμενους πολιτικούς είναι ένας νέος πολιτευτής που ξεκινάει το «ψηστήρι» του ψηφοφόρου εξηγώντας του πόσο καλός είναι ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος (ή όποιος άλλος τέλος πάντων από τα νυν στελέχη του ΠΑΣΟΚ διαδεχθεί τον Παπανδρέου); Και πόσο «άφθαρτος» επίσης, μπορεί να είναι ένας νέος πολιτευτής όταν για να λάβει το χρίσμα του υποψηφίου χρειάστηκε να περάσει από την έγκριση της «καμαρίλας» της Συγγρού ή της Ιπποκράτους;
ΟΛ’ ΑΥΤΑ δεν δικαιώνουν βεβαίως εκείνους που προωθούν την ιδέα μιας εκλογικής αναμέτρησης με λίστα…Η λίστα για να βελτιώσει τον πολιτικό μας βίο χρειάζεται και δημοκρατικά κόμματα και στην χώρα μας τα κόμματα δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από εκλογικοί μηχανισμοί…Ένας ελάχιστος προβληματισμός όμως, γύρω από το θέμα της αναπαραγωγής του σύγχρονου μοντέλου πολιτικών αρκεί για να μας πείσει ότι δεν πρόκειται να συμβεί και τίποτα φοβερό αν στερηθεί η Βουλή τους επίδοξους διαδόχους του σημερινού πολιτικού μας προσωπικού…Πόσο μάλλον, καθώς η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα έρθει τη στιγμή που η απαξίωση του υφιστάμενου πολιτικού μας συστήματος θα βρίσκεται στην κορύφωσή της με αποτέλεσμα ουδείς πραγματικά σοβαρός άνθρωπος να επιθυμεί συμμετοχή στα ψηφοδέλτια των δύο μεγάλων κομμάτων…Εκτός κι αν είναι – με τον άλφα ή βήτα τρόπο επαγγελματίας πολιτικός: πρώην δήμαρχος, πρώην νομάρχης, κομματικό στέλεχος, στέλεχος κομματικής νεολαίας, συνδικαλιστής κ.λ.π.
ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ εκλογές συνεπώς, η ποθούμενη ανανέωση του πολιτικού προσωπικού δεν θα προέλθει από την αλλαγή των προσώπων που θα εκπροσωπήσουν το καταρρέον πολιτικό σύστημα…Θα προέλθει από τη διάθεση των ψηφοφόρων να υπερβούν τέτοια ψευδοδιλλήματα και να εμπιστευτούν νέες δυνάμεις…Ανθρώπους που απορρίπτουν την κυρίαρχη λογική που θεοποιεί το «μαντρί» (κατά τη ρήση του μακαρίτη του Αβέρωφ) και αποπειρώνται να πολιτευθούν με την ελπίδα ότι οι αναθεματισμοί κατά των πολιτικών μπορούν να μετατραπούν σε ψήφους εναντίον τους και υπέρ εκείνων που δεν επιθυμούν ν’ αναπαράξουν το μοντέλο τους…
ΘΑ ΕΙΝΑΙ περισσότερο για τους ψηφοφόρους «μεγάλη δοκιμασία» οι επόμενες εκλογές παρά για τους πολιτευόμενους…Γιατί, αν μετά από τόση κριτική στο υφιστάμενο εκλογικό σύστημα αλλάξουμε απλώς τη σειρά με την οποία τα γνωστά (πέντε – έξη) κόμματα μπαίνουν στη Βουλή, δεν θα έχουμε κανένα δικαίωμα να μουντζώνουμε αυτούς που εκλέξαμε και να αναζητούμε άλλοθι σε διαπλοκές, συμφέροντα και διάφορες θεωρίες συνομωσίας…

2 σχόλια:

  1. ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑ

    Ήρθε (Η Τρόικα) και μαύρο μέλλον σκέπασε τη χώρα μας. Άλλαξε συνήθειες, πρακτικές και συμπεριφορές που μας έκαναν τόσα χρόνια ξεχωριστούς και μοναδικούς παγκοσμίως.
    -Πίεσαν για να γίνει απογραφή των δημ. υπαλλήλων, των συνταξιούχων-μαϊμού, των αναπηρικών συντάξεων.
    -Πίεσαν να γίνει νέο μισθολόγιο στο δημόσιο και ανάγκασαν (οι άθλιοι) τους σκληρά εργαζόμενους στον ΟΣΕ, ΕΛΠΕ, κ.λ.π να χάσουν 1000 και 1500 ευρώ τον μήνα από το πενιχρό τους εισόδημα των 3000-4000 ευρώ.
    -Πίεσαν για να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα, με το γελοίο επιχείρημα ότι θα μπορεί οποιοσδήποτε πολίτης να εξασκήσει το επάγγελμα που επιθυμεί χωρίς στεγανά και απαγορεύσεις.
    -Πίεσαν για έναν δημόσιο τομέα μικρότερο, παραγωγικότερο ώστε να μπορεί να είναι κοινωνικός.
    -Πίεσαν να γίνουν αποκρατικοποιήσεις, λες κι’ ήταν δική τους περιουσία και την έβγαλαν στο σφυρί.
    -Έσπειραν την αμφιβολία στους πολίτες για τα κόμματα που υφίστανται στη χώρα, για το κατά πόσο είναι ικανά να διαχειριστούν μια κρίση. Έσπειραν την αμφιβολία για τα κόμματα και για τους εκπροσώπους μας (βουλευτές) που εμείς τόσα χρόνια στηρίζουμε με την αγάπη και την ψήφο μας.
    Γιατί κύριοι(;) ασχολείστε μαζί μας; Αφήστε μας στην ησυχία μας και στον τρόπο ζωής μας. Εμείς έτσι γουστάρουμε να ζούμε. Αυτός είναι ο Hellenic Way of Life.
    Ήρθαμε εμείς ποτέ στη χώρα σας να σας κουμαντάρουμε; Δώστε μας δανεικά και βουλώστε το επιτέλους…Και μην ανησυχείτε, κάποτε θα σας τα επιστρέψουμε μέχρι μίας…
    Γι’ αυτά όλα που τραβάμε τώρα ας έχουν το ανάθεμα…
    Απ’ τον θεό να το ‘βρουν…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ…

    Στο πίσω δωμάτιο ενός μπουρδέλου στο κέντρο της πόλης, μια παράταιρη, παράξενη παρέα ήταν καθισμένη γύρω από ένα τραπέζι. Δεν είχαν κάτι κοινό εμφανισιακά ή ηλικιακά, αλλά τους ένωνε μόνο το κοινό τους πάθος: Ήταν χασισοπότες. Μαζευόταν πότε-πότε για να ικανοποιήσουν αυτό τους το πάθος χωρίς να έχουν κάποιο άλλο δέσιμο μεταξύ τους. Το μέρος το διάλεξαν επειδή ήταν υπεράνω υποψίας, κάποιος απ’ τους παριστάμενους γνώριζε την τσατσά.
    Ο πρώτος της παρέας έπιασε κι’ άρχισε με επιδέξιες κινήσεις να στρίβει ένα τρίφυλλο, ενώ οι άλλοι παρακολουθούσαν. Ήταν γύρω στα 55 με φαλάκρα και μουστάκι. Ο πατέρας του, που είχε πεθάνει, εξέτρεφε ζώα, χιλιάδες κεφάλια. Την επιχείρηση ανέλαβε ο γιος του χωρίς όμως να ασχολείται ιδιαίτερα. Την δουλειά την έκαναν άλλοι. Αυτός ήταν όλο ταξίδια στο εξωτερικό, έκανε διάφορα σπορ, και έλεγε πότε-πότε και καμιά μ@λ@κία να περνάει η ώρα.
    Τελείωσε την στριφτοχειροτεχνία. Είχε φτιάξει ένα τσιγαριλίκι σαν το μπουρί της σόμπας, για να φτάσει για όλους. Τράβηξε μια τζούρα μέχρι τα νυχάκια και το πέρασε στον διπλανό του.
    Αυτός ήταν της ίδιας ηλικίας με τον πρώτο, πιο καλοστεκούμενος με γυαλιά. Είχε σπουδάσει νομικά αλλά δεν έκανε προκοπή, και έκανε κι’ αυτός κοπάδι με ζώα γιατί πίστευε ότι αυτή η δουλειά θα του απέφερε κέρδη. Πήρε κι’ αυτός τη τζούρα του και το πέρασε στη γυναίκα δίπλα του.
    Αυτή ήταν κορδελιάστρα απ’ τα Σεπόλια. Είχε ένα πρόσωπο όλο γωνίες. Ήταν μυστήριο το σουλούπι της, θύμιζε κρασπεδοχελώνα. Φορούσε ρούχα φτωχικά, με μαλλί ατημέλητα άλουστο. Ήταν λίγες οι πιθανότητες να είχε λουστεί το τελευταίο δίμηνο. Τράβηξε μια τζούρα με τη σειρά της, και το έδωσε στον διπλανό, έναν εξηντάρη εισοδηματία.
    Αυτός είχε καμιά 50αρια ακίνητα και μάζευε τα ενοίκια. Στον ελεύθερο χρόνο του έβαφε τα μαλλιά του, και έριχνε φάπες σε όποιον μετανάστη έβλεπε στο δρόμο. Αφού βολεύτηκε το πέρασε στον τελευταίο της παρέας, έναν 35αρη πλέυ-μπόι. Αυτουνού ο πατέρας είχε κάτι τεχνικές εταιρίες, και ο ίδιος χέρια σαν του δεσπότη. Καθαρά και περιποιημένα. Δεν είχε δουλέψει ποτέ.
    Μέσα στη θολούρα, στον καπνό, και μέσα στη ντάγκλα η κουβέντα ήρθε στα πολιτικά.
    Θέμα-τι άλλο-η κατάσταση της χώρας.
    Ο πρώτος-ο καραφλός- έγειρε μπροστά και είπε με αυτοπεποίθηση:
    -Τι λέτε τώρα, λεφτά υπάρχουν. Αν ξέρατε μόνο πόσοι φοροδιαφεύγουν…
    Ο δεύτερος πήρε την πάσα:
    -Ας γινόμουνα για 18 μήνες πρωθυπουργός, θα έφερνα την ανάπτυξη στον τόπο, θα έλυνα το πρόβλημα του χρέους και θα έτριζα τα δόντια στους εταίρους.
    Η γυναίκα κούνησε το κεφάλι.
    -Πρέπει να δοθεί προσοχή στα αδύνατα οικ. στρώματα. Να επιδοτηθούν οι άνεργοι με 1126 €τον μήνα, για όσο διάστημα δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Να απαλλάσσονται από την πληρωμή των κοινόχρηστων λογαριασμών, να ασφαλίζονται στο ΙΚΑ όλο το διάστημα που είναι άνεργοι. Πλήρης δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δωρεάν πακέτο σχολικών ειδών σε όλα τα παιδιά των ανέργων…
    Προσπάθησε να πει κι’ άλλα αλλά την έκοψε ο 60αρης.
    -Για όλα φταίνε οι μετανάστες. Άμα διώξουμε κανα εκατομμύριο απ’ αυτούς θα στρώσουν αυτόματα όλα στη χώρα μας.
    Ο νεώτερος της παρέας κούνησε το κεφάλι του αρνητικά.
    -Το κύριο θέμα είναι να μονιμοποιηθούν οι 100.000 συμβασιούχοι και να μην πειραχθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ.
    Διαφωνούσαν λοιπόν , δεν είχαν κανένα σημείο επαφής. Ο καθένας έλεγε τα δικά του, αλλά δεν είχε σημασία: Έτσι κι’ αλλιώς το πάθος τους έκαναν, δεν υπήρχε καμία ανάγκη να συμφωνήσουν στα πολιτικά. Στην ουσία τους ήταν αδιάφορα…
    Τελείωσε το φύσα-ρούφα και άρχισαν ένας-ένας να φεύγουν.
    Στο διπλανό δωμάτιο ένας γερμανός έκανε σεξ με την κοπέλα του οίκου ανοχής, και οι φωνές του ακουγόταν καθαρά στ’ αυτιά τους:
    Was ich fur Sie tune meine Mutter;(*)

    (*Μετάφραση) Τι σου κάνω μάνα μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.