Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Θα τους αφήσουμε να τελειώσουν τη μακαρονάδα τους…

ΚΑΤΑ τη διάρκεια των διακοπών μου, διάβασα σε δύο – τρεις εφημερίδες ρεπορτάζ για το «κράξιμο» πολιτικών από αγανακτισμένους πολίτες σε κοσμικά ρεστωράν της Πάρου και της Μυκόνου: η εικόνα των θαμώνων που γιουχάρουν τον κ. Σιούφα στο πανάκριβο ρεστωράν της Πάρου και τον αναγκάζουν να αφήσει στη μέση την αστακομακαρονάδα του και να φύγει άρον – άρον είναι πολύ σουρεάλ… Δείχνει ότι, εν μέσω κρίσης, η αστακομακαρονάδα είναι απαραίτητη, οι δε νεόπλουτοι που τρώνε σ’ αυτού του είδους τα εστιατόρια χουλιγκανίζουν όταν απειλείται το μήκος του πούρου τους… Πολύ περισσότερο μάλιστα από τους ανέργους κι εκείνους που τους κόβουν το επίδομα…
ΜΕΤΑ τις διακοπές μου, την περασμένη εβδομάδα είδα τις τελευταίες δημοσκοπήσεις και διαπίστωσα (τεκμηριωμένα πια) ότι η οργή του κόσμου υπάρχει… Κι όταν δεν εκφράζεται με ντεκόρ το Αιγαίο, τον έναστρο ουρανό και μια αστακομακαρονάδα, εκφράζεται με εμφατική αποστροφή προς όσους κυβέρνησαν και κυβερνούν τον τόπο… «Φως φανάρι» βέβαια, το ότι ο κόσμος εκφράζεται με τον χειρότερο τρόπο για τους πολιτικούς και δεν χρειάζονται οι δημοσκοπήσεις… Πλήν όμως, τις ίδιες ακριβώς μέρες που οι δημοσκοπήσεις αποτύπωναν την αποστασιοποίηση της κοινωνίας από τα κόμματα και τους πολιτικούς, τα δύο μεγάλα κόμματα έχριζαν υποψήφιους που εκλιπαρούσαν για την παροχή στήριξης… Και τι υποψήφιους; Υποψήφιους που προέρχονταν από το στενό πυρήνα του πολιτικού σκηνικού που υποτίθεται πως κατέρρευσε… Πρώην βουλευτές που συνέδεσαν το όνομα τους με την στήριξη της χειρότερης κυβέρνησης που πέρασε από τον τόπο, η Νέα Δημοκρατία… Υπουργούς, υφυπουργούς, πρώην βουλευτές και κομματικά στελέχη το ΠΑΣΟΚ… Όπερ σημαίνει ότι οι πολίτες που «κράζουν» τους πολιτικούς στα γκουρμέ ρεστωράν και τις δημοσκοπήσεις θα κληθούν να τους ψηφίσουν! Και κάτι μου λέει ότι θα τους ψηφίσουν…
Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ είναι: «και τι να ψηφίσουν;» Και συμπληρώνεται απαξιωτικά: «…να ψηφίσουν ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΛΑΟΣ»; Πραγματικά, αν βάλεις στη Θεσσαλονίκη π.χ. τον Ψωμιάδη σε σύγκριση με τον υποψήφιο οποιουδήποτε άλλου κόμματος, ο άλλος φαίνεται ένα «τίποτα» μπροστά του (και χωρίς τη βοήθεια του αδελφού του!)… Αν βάλεις τον Μπουτάρη δίπλα στον Γκιουλέκα καταλαβαίνεις αμέσως τη διαφορά: ο Γκιουλέκας είναι η Μπαρτσελόνα κι ο Μπουτάρης η Δόξα Στεφανοβικείου!.. Αν βάλεις δίπλα στη Φώφη οποιονδήποτε, θα θυμηθείς τα ανέκδοτα με τον Πάπα και τον Μπιτσίδη: «ποιος είναι αυτός δίπλα στον Μπιτσίδη»!..
ΟΜΩΣ, όλοι ξέρουμε ότι η διαφορά που χωρίζει τον Γκιουλέκα από τον Μπουτάρη είναι ότι τον πρώτο τον στηρίζει κόμμα ενώ ο δεύτερος στηρίζεται στη δική του προσωπικότητα… Ο συνδυασμός κόμματος και πολιτικού προσώπου (Ν.Δ. συν Γκιουλέκας) ακόμη και στην εποχή της υποτιθέμενης απαξίωσης της πολιτικής μας ζωής παράγει τόση υπεραξία που ένας επώνυμος κι επιτυχημένος επιχειρηματίας δεν θα την προσεγγίσει ποτέ… Όχι γιατί του λείπει κάτι, αλλά γιατί η στάση του νεοέλληνα απέναντι στο πολιτικό σύστημα δεν αποτυπώνεται στα επεισόδια στους χώρους των γκουρμέ εστιατορίων και στις δημοσκοπήσεις, αλλά στην κάλπη… Και στην κάλπη επιβεβαιώνεται κάθε φορά (με ελάχιστες εξαιρέσεις) αυτό που ο μακαρίτης ο Καραμανλής εξέφρασε με το περίφημο «Σάββατο με βρίζουν, Κυριακή με ψηφίζουν, Δευτέρα με ξαναβρίζουν»… Το κακό είναι ότι πέρασαν ήδη σαράντα χρόνια από τότε και η συνήθεια μεταφέρεται από γενιά σε γενιά!..

3 σχόλια:

  1. Παραδείγματα "Τζάμπα μάγκα" στην ελληνική κοινωνία.
    -Αυτός που έχει βίλα στην Εκάλη,Porsche Cayenne, κοσμικός και χάι,και καλύπτει την πισίνα του σπιτιού του με καραβόπανο να μην το δει ο δορυφόρος και τον πιάσουν τα τεκμήρια.Λέγεται αλλιώς "λαμόγιο".
    -Αυτός που τα χώνει στο μνημόνιο ξεχνώντας ότι χωρίς αυτό θα συνωστίζονταν σε κάποιο σκουπιδοτενεκέ για να εξασφαλίσει το γεύμα της ημέρας.Λέγεται αλλιώς "ανεγκέφαλος".
    -Ο βουλευτής που κρύβεται πίσω απ'την βουλευτική του ασυλία.Λέγεται αλλιώς "κοπρίτης".
    -Ο συνδικαλιστής που βγαίνει και τα χώνει μόνο όταν θίγονται τα συμφεροντά του ή όταν παίρνει εντολές απ' το κόμμα του.Λέγεται αλλιώς "τσιράκι".
    -Οσοι χτίζουν αυθαίρετο στο ρέμα,με την πρώτη βροχή βρίσκουν το σπίτι τους στην παραλία και βγαίνουν και ωρύονται ότι φταίει το κράτος.Αλλιώς λέγονται "όρνια".
    -Ο δημ.υπάλληλος που μπήκε σε ένα πόστο φιλώντας κατουρημένες ποδιές και αντιμετωπίζει τον πολίτη αφ'υψηλού και με το χέρι απλωμένο.Αλλιώς λέγεται "λιγούρης".
    -Αυτοί που μόλις ακούν για τουρκική φρεγάτα σε διεθνή ύδατα ξελαρυγγιάζονται να το βυθίσουμε χωρίς να έχουν καν υπηρετήσει ως ώφειλαν.Αλλιώς λέγονται "ξεφτίλες".
    -Οσοι εξ'ημών όταν έρθει η ώρα της ψήφου ακολουθούμε κόμματα και πολιτικές γραμμές.
    Η άλλη ονομασία είναι "τρόμπες".

    Υ.Γ. Στέλλα, που είσαι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μήνυμα για τον evroligouris

    1)Είμαι ακόμη σε διακοπές.
    2)Άμα θέλει το mobile internet που χρησι-
    μοποιώ,όσο είμαι σε διακοπές, μπορώ και διαβάζω μερικές αναρτήσεις. Για να γράψω κάτι και να δημοσιευθεί πρέπει να κάνω προσευχές.Μετά πάπαλα.
    3)Σου απαντάω αλλά καθυστερεί πολύ η δημοσίευση (όπως στην ανάρτησή σου με τη συνέντευξη του ομοφυλόφυλου δημοσιογράφου).
    4)Συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω και συμπληρώνω :
    - Αυτός που μπαίνει στο Πανεπιστήμιο με μηδέν και λευκή κόλλα.Λέγεται αλλιώς "πυρότουβλο" ή "στόκος" (και ο πατέρας του που τον στέλνει να σπουδάσει και του πληρώνει και τα έξοδα λέγεται"τελείως μαλάκας").

    Πάντως ο βουλευτής μπορεί να λέγεται και Αντώναρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν έχετε e-mail για να σας τo στείλω και επομένως μπορώ μόνο να σας προτείνω να διαβάσετε το άρθρο του Κ.Γιαννακίδη περί Γκιουλέκα και Μπουτάρη στο www.protagon.gr.
    Μακάρι να πέσω έξω, αλλά πιστεύω- αν ψηφίζουν οι ίδιοι ψηφοφόροι που βγάζουν τόσα χρόνια Παπαγεωργόπουλο και Ψωμιάδη- ότι ο Μπουτάρης θα παραμείνει άπιαστο όνειρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.