Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Να μάθουμε να ζούμε με την κρίση….

ΤΟ ΟΞΥΜΩΡΟ σ’ αυτές τις διακοπές ήταν ότι δεν μπορέσαμε κατά τη γνωστή φράση «να τ΄ αφήσουμε όλα πίσω» και να τις χαρούμε…Γιατί, η κρίση κι οι επιπτώσεις της, το άγχος για το «αύριο» με δύο λόγια, δεν είναι κάτι που μπορείς να το ξεχάσεις δυστυχώς ούτε στις διακοπές…Δεν φταίει γι’ αυτό η εμμονή των ΜΜΕ που φροντίζουν με τα δελτία ειδήσεων τους να σε κάνουν να μην το ξεχνάς. Θ’ αρκούσε να μην ανοίξεις την τηλεόραση δεκαπέντε βράδυα και ν’ απέχεις από την ανάγνωση εφημερίδων…Όμως η κρίση δεν είναι δημιούργημα των ΜΜΕ (ο πανικός με τον οποίο την προσλαμβάνουμε, ναι, είναι δημιούργημα των ΜΜΕ) αλλά καθημερινότητα…
ΤΗΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ παντού: στην ταβέρνα που πας να φας και συγκρίνεις τα πολλά άδεια τραπέζια που βρήκες φέτος με τα λιγότερα που νομίζεις ότι έβρισκες πέρυσι…Στην «ουρά» των διοδίων που «παλιά ήταν πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με φέτος»…Στην παραλία όπου συμπεραίνεις ότι «πέρυσι τέτοια εποχή δεν βρίσκαμε ξαπλώστρα»…Στο μπαρ μετά τα μεσάνυχτα, όταν αδυνατώντας να βρεις στάντ το σαββατόβραδο αμφιβάλλεις προς στιγμήν: «υπάρχει άραγε κρίση;»…
Η ΥΠΟΘΕΣΗ θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο οι Αμερικανοί γιατροί αντιμετωπίζουν τον καρκίνο: δεν ωραιοποιούν την κατάσταση, ούτε καλλιεργούν όπως στην Ευρώπη την ελπίδα…Σου λένε από την πρώτη στιγμή της διάγνωσης «αγαπητέ μου έχετε καρκίνο και πρέπει να μάθετε να ζείτε μ’ αυτόν πλέον»…Νομίζω, ότι, πρέπει να το πάρουμε κι εμείς απόφαση πλέον: «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με την κρίση πλέον»…Κι ακόμη χειρότερα: «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με την κρίση ακόμα κι όσοι δεν έχουμε προσβληθεί απ’ αυτή ακόμα»….
ΑΠΟ ΤΟΝ κανόνα βεβαίως, εξαιρούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι…Διότι είναι η προνομιούχος εκείνη κατηγορία που απολαμβάνει ακόμη του προνομίου την μονιμότητος (κι απ’ ότι φαίνεται δεν θα το χάσει: ακόμη κι η Χούντα του Γ. Παπαδόπουλου που είχε εξαγγείλει την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων δεν τόλμησε να την κάνει, θα τολμήσει μια εκλεγμένη κυβέρνηση;). Οι δημόσιοι υπάλληλοι «πονάνε» βέβαια για τα χαμένα επιδόματα, για την παράταση του εργασιακού τους βίου, αλλά αυτού του είδους ο …«καρκίνος» είναι ο πλέον ανώδυνος…Ο επώδυνος αφορά τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που βλέπουν καθημερινά να χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας…
ΟΛΟ το διάστημα των διακοπών είτε συμμετείχες σε συντροφιές επιχειρηματιών, είτε σε συντροφιές εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα αυτό άκουγες: «θα μειώσω το προσωπικό» οι πρώτοι, «κινδυνεύω να μείνω άνεργος» οι δεύτεροι…Μπροστά στον εργασιακό θάνατο, η μείωση του επιδόματος του δημοσίου υπαλλήλου ακούγεται ως κακόγουστο αστείο…Πόσο μάλλον που ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα ξέρει ότι «πληρώνει» αυτός με τον χειρότερο τρόπο τα ελλείμματα που δημιούργησαν εκείνοι που απολαμβάνουν την ιδιότυπη δημοσιουπαλληλική ασυλία…
ΟΦΕΙΛΕΙ η κυβέρνηση να δει και αυτή την πλευρά της κρίσης…Μπορεί οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα να μην συγκροτούν συμπαγείς πολυμελείς συντεχνίες τύπου εργαζομένων στον ΟΣΕ, αλλά δεν είναι αμελητέα ποσότητα…Όπως αμελητέα ποσότητα δεν είναι και το τμήμα εκείνο της αγοράς που περνάει δύσκολες μέρες και προχωρεί στις απολύσεις…Για σκεφθείτε όμως πόσο επικίνδυνο είναι στο τέλος της κρίσης να αποδεχθεί ότι αυτή την κρίση την πλήρωσαν ακριβά όσοι δεν αποτέλεσαν ποτέ τμήμα του υπερτροφικού δημοσίου και γλίτωσαν με απλές «αμυχές» αυτοί που αποτελούν την κύρια αιτία του κακού!...

6 σχόλια:

  1. ...και το χειρότερο απ'ολα.... οι δημόσιοι υπάλληλοι σε θέσεις με στόχο την συλλογή χρημάτων για το κράτος, πιέζουν αφόρητα τις επιχειρήσεις με μεγάλα πρόστιμα για ασήμαντες φορολογικές παραβάσεις (δεν είσαι φοροφυγάς αν δεν έχεις ενημερώσει 4-5 μέρες το βιβλίο εσόδων-εξόδων.. δεν μπορείς να γλιτώσεις χρήματα από εκεί) έχοντας στο μυαλό τους ότι, όσο πιο πολλά μαζέψουν για το κράτος τόσο γρηγορότερα θα ανακτήσουν επιδόματα και προνόμια...
    αν θέλει το κράτος να γλιτώσει χρήματα ας απολύσει... επιχείρηση είναι και μάλιστα η πιο ζημειογόνα... αν δεν απολύσει καλύτερα να κλείσει και να πληρώνουμε τους φόρους μας στην Ε.Ε. και από εκεί να γίνεται η διαχείρηση... έτσι και αλλιώς ανύπαρκτο παντού είναι το κράτος, σε κανέναν μας δεν θα λείψει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω ότι η σωστή παραίνεση δεν πρέπει να είναι μόνο το να μάθουμε να ζούμε με την κρίση αλλά και να μάθουμε να ζούμε με λιγότερα. ΄Εχω μία ελπίδα ότι αυτή η κατάσταση θα μας βάλει μυαλό για να πάψουμε να προσπαθούμε να πλουτίσουμε γρήγορα και εύκολα και να βάζουμε στο μάτι για να αποκτήσουμε πάση θυσία ό,τι μας γυαλίσει.΄Ισως αν εγκαταλείψουμε την πλεονεξία και ματαιοδοξία που μας έχει γίνει δεύτερη φύση τις τελευταίες δεκαετίες να αποκτήσουμε ξανά την αξιοπρέπειά μας.
    Από την άλλη μεριά όμως για τον πανικό που ενσπείρουν τα κανάλια φταίει όχι το ότι ασχολούνται καθημερινά με την κρίση αλλά ο τρόπος τους που αποδεδειγμένα είναι και υπερβολικός και ανατριχιαστικός. Σκεφτείτε μόνο πώς μας κόβουν το αίμα όταν μας ενημερώνουν ότι η Μετεωρολογική προβλέπει κακοκαιρία -και μάλιστα μέσα στο χειμώνα.
    ΄Οσο για τους Δημοσίους Υπαλλήλους είναι θλιβερό που αυτοί ακριβώς φωνάζουν και αντιδρούν περισσότερο για τις περικοπές, για το ασφαλιστικό, για τις συντάξεις. Βολεμένοι και αδικημένοι...
    Θα ήθελα πάντως πολύ να μάθω αν αυτοί οι επιχειρηματίες που αναφέρετε στο κείμενό σας και πρόκειται να μειώσουν το προσωπικό τους ή να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, όπως μας απειλούν από τηλεοράσεως, είναι οι ίδιοι εκείνοι που κατά κόρον και εκ συστήματος μας έλεγαν π.χ."50 ευρώ με απόδειξη ή 40 ευρώ χωρίς απόδειξη" και επομένως φοροδιέφευγαν συστηματικά, κατηγορώντας ταυτόχρονα τα υπερακαταστήματα ότι τους κλέβουν τις δουλειές.( Μόνο που ούτε το Μedia Markt ούτε το ΙΚΕΑ ούτε το ΤΖΑΜΠΟ ούτε ο Βασιλόπουλος ή ο Βερόπουλος διανοήθηκαν ποτέ να μην μας δώσουν απόδειξη).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο δημοσιογράφος--συνεργάτης μεσημεριανής εκπομπής θα κόντευε τα τριάντα.Ελαφρώς ομοφυλόφιλος και αρκούντως περίεργος.Πλησίασε το σπίτι και χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού της πρώτης ξαδέρφης του Αντρέα.Είχε προσπαθήσει,καιρό τώρα,να βρει τους γονείς του για μια συνέντευξη,αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατόν,κι' έτσι κανόνισε να μάθει όσα μπορούσε για την ζωή του απ' αυτήν την ξαδέρφη.
    Ανοιξε η πόρτα κι' αυτή τον περίμενε στην είσοδο.Ηταν πολύ καλά ντυμένη,στο μαλλί δεν χωρούσε άλλη λακ.
    -Γεια σας, της είπε δισταχτικά.Δεν ξέρω αν θα βγείτε...
    -Μα όχι, είπε αυτή, εσάς περίμενα.
    Κάθισε στον καναπέ κι' αυτή πήγε να του φέρει έναν καφέ.
    Κοίταξε γύρω.Σ' ένα κομοδίνο είχε φωτογραφίες:Αυτή με τον Αντρέα αγκαζέ,ο Αντρέας φαντάρος,ο Αντρέας μωρό,ο Αντρέας φοιτητής...
    Γύρισε απ'την κουζίνα με τον καφέ και κάθισε απέναντί του.Αρχισε η συνέντευξη και ξεκίνησε να του λέει για τον χαρακτήρα του και τα παιδικά του χρόνια.
    Τα πρώτα της λόγια κινήθηκαν στο γνωστό μοτίβο:"είναι καλός, είναι χρυσός, έχει τις χάρες όλες."
    Σε κάποιο σημείο της κουβέντας ένα σκαλοπάτι πριν αυτή τον κηρύξει άγιο,κι' ενώ αυτός αναρωτιόταν για το επάγγελμα που είχε διαλέξει και για τον ερωτικό του σύντροφο,αυτή είπε κάτι ενδιαφέρον...-αλλά εχει ένα μεγάλο ελάττωμα...
    Ο δημοσιογράφος αφυπνίστηκε,τσιτώθηκε και ξαναγύρισε στα εγκώσμια.Δεν έχασε την ευκαιρία:
    -Δηλαδή; ρώτησε.
    -Να, είπε αυτή, είναι πολύ ξεχασιάρης.Από μικρός ξεχνούσε πολύ εύκολα.Ξεχνούσε που έβαζε τα πράγματά του,τα μαθήματά του,τι ώρα θα'πρεπε να γυρίσει σπίτι όταν πήγαινε σε κανα βερμούτ-πάρτυ.Και τώρα αυτή την εποχή δεν θα'θελα να τον παρεξηγήσετε.Δεν το κάνει επίτηδες...
    Ο δημοσιογράφος μπερδεύτηκε τελείως.
    -Ποιό πράγμα;ρώτησε.
    -Να, αυτό με το μνημόνιο.Πράγματι δεν θυμάται τι γράφει το μνημόνιο,κι'όλα αυτά δεν τα κάνει για να φανεί φιλολαικός αλλά στην πραγματικότητα δεν θυμάται τι έχει υπογράψει...
    Είπανε κι'άλλα,όχι τόσο σημαντικά,και κάποια στιγμή σηκώθηκε ο δημοσιογράφος και την ευχαρίστησε που τον βοήθησε να ρίξει φως στις πτυχές του χαρακτήρα του Υπουργού Εργασίας Αντρέα Λοβέρδου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πίνουμε το αίμα του μισθωτού,και του μικρομεσαίου ενώ πληρώνουμε τους παπάδες να κυκλοφορούν με πληρωμένες από 'μας λιμουζίνες χωρίς πινακίδες κυκλοφορίας,χωρίς τέλη ταξινόμησης,χωρίς φόρους για τα ενοίκια που εισπράτουν,και γενικά η Ελλάδα είναι ο παράδεισος του παπαδαριού.
    Θυμίζω ότι άντρες που κυκλοφορούν με φουστάνια και χρυσαφικά,που δεν υπηρετούν στο στρατό,χαίρουν φορολογικής αμνηστίας στη χώρα μας από την ίδρυσή της.ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ Σ'ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ.
    Τέλος στο καθεστώς cayman islands για τους παπάδες!!!Εδώ και τώρα δικαιοσύνη στη φορολόγηση της εκκλησίας,και παύση της χρηματοδότησής της από τους Ελληνες!!!
    Το κόστος της εκκλησίας είναι δεκαπλάσιο από αυτό της ΕΡΤ,αλλά κανείς δεν λέει τίποτα.
    ΓΙΑΤΙ;;;
    Υ.Γ.Το παραπάνω κείμενο-που με εκφράζει-μου το έστελε φίλος.Του απάντησα:
    Φίλε,αυτά να τα γράφεις σε μένα που σε καταλαβαίνω.Μην τα δει κανείς μεροκαματιάρης,φουκαράς που πληρώνει το κάθε δημόσιο λαμόγιο και γκρινιάζει.Αν τα δει αυτός θα σε πλακώσει,επειδή βεβηλώνεις τα τίμια και ιερά του.ΦΥΛΑΞΟΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ evroligouris,
    στην αρχή αυτό το ομοφυλόφυλος, ως χαρακτη-ριστικό του προαναφερόμενου δημοσιογράφου, μου προκάλεσε απορίες και ερωτηματικά αλλά στη συνέχεια κατάλαβα ότι
    1)ως συνεργάτης μεσημεριανής εκπομπής επιβάλλεται να είναι ομοφυλόφιλος και
    2)μόνον ως τοιούτος θα πήγαινε σε ξαδέρφη για να μάθει τα μυστικά του Λομβέρδου.

    Υ.Γ.Το "ελαφρώς" αδυνατώ ακόμη να το εξηγήσω.
    Θα το καταλάβαινα καλύτερα αν έγραφες "αρκούντως ομοφυλόφιλος και ελαφρώς περίεργος".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να στενοχωρηθώ ή να αγνοήσω το ότι δεν σας άρεσε και δεν δημοσιεύσατε το σχόλιό μου-απάντηση στην προηγούμενη περί Λομβέρδου ανάρτηση του evroligouris;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.