Γιατί μας γοήτευσε όσο η παραίτηση της βουλγαρικής κυβέρνησης;

ΟΜΟΛΟΓΩ ότι, γοητεύτηκα κι εγώ από την παραίτηση της Βουλγαρικής κυβέρνησης… Όχι τόσο, για την αποστροφή του Βούλγαρου πρωθυπουργού «δεν πρόκειται να συμμετάσχω σε μια κυβέρνηση υπό την οποία η αστυνομία χτυπάει τον κόσμο», όσο για τη δημοκρατική του επισήμανση «ο λαός μου έδωσε την εξουσία και σήμερα  του την επιστρέφω. Ας αφήσουμε τους πολίτες να αποφασίσουν πως θα κυβερνηθεί αυτή η χώρα εφεξής»!.. Σπάνιο πράγμα να επιστρέφει κανείς την εξουσία σ’ αυτούς που του την έδωσαν!.. Υπό την προϋπόθεση ότι δεν προτίθεται να ξαναπολιτευτεί βεβαίως… Γιατί, ο Μπόικο Μπορίσοφ προχώρησε μεν σε μια λεβέντικη παραίτηση, αλλά δεν παραιτήθηκε του δικαιώματος του να διεκδικήσει και πάλι την κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές, που επρόκειτο (έτσι κι αλλιώς) να γίνουν τον Ιούλιο κι η παραίτηση του απλώς τις επίσπευσε!..

ΔΕΞΙΟΣ, λαϊκιστής ως εκεί που δεν παίρνει, πρώην αστυνομικός επί Ζίβκοφ, με ιδιωτική εταιρία security στη συνέχεια που παρείχε προστασία σε πλούσιους πελάτες, πρωταθλητής του καράτε και προπονητής στη βουλγαρική ομάδα του καράτε, κατηγορείται από τους δημοσιογράφους της γειτονικής χώρας για τη σχέση του με το οργανωμένο έγκλημα και τη μαφία, ο Μπορίσοφ έσπευσε να επιστρέψει την εξουσία σ’ αυτούς που του την έδωσαν, θλιβόμενος δήθεν για το ξύλο στους διαδηλωτές, μόνο και μόνο για να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες να την ξαναπάρει, εξαργυρώνοντας την «ευαισθησία» του σε ψήφους! Άλλωστε, κυβέρνηση μειοψηφίας ήταν: το κόμμα του διέθετε 117 έδρες σε σύνολο 240 και κυβερνούσε με τη στήριξη κάποιων ανεξάρτητων υπερεθνικιστών βουλευτών…

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, επειδή προφανώς θωρούμε ότι δύο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις (αυτές που έγιναν το 2012 σε διάστημα δύο μηνών) δεν φτάνουν για να νομιμοποιήσουν την παρουσία της τρικομματικής κυβέρνησης, είδαμε την παραίτηση του «ευαίσθητου» Μπορίσοφ (όχι ως «πολιτικό ελιγμό», όπως θα έπρεπε, αλλά) ως αφορμή για να διαπιστώσουμε την αναλγησία της δικής μας κυβέρνησης που δεν ευαισθητοποιείται όταν η Αστυνομία δέρνει διαδηλωτές…Και γεμίσαμε το διαδίκτυο κολακευτικά σχόλια για τον …δημοκράτη Βούλγαρο πολιτικό!..

ΑΣ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΎΜΕ… Ο λαϊκισμός σ’ αυτή τη χώρα έχει ξεπεράσει πλέον κάθε όριο…Η κυβέρνηση Σαμαρά (όσο κακό κι αν θεωρούν κάποιοι πως κάνει στον τόπο) προέκυψε μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις, οι οποίες διεξήχθησαν δημοκρατικά και μετά από εξαντλητικό διάλογο ως προς το μνημόνιο…Μπορεί να μην συμφωνεί με την πολιτική της πολύ μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, αλλά ούτε ο όγκος των διαδηλωτών στις γενικές απεργίες, ούτε οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχασε τη δεδηλωμένη…Στις δημοκρατίες άλλωστε, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι η μόνη που νομιμοποιεί τις κυβερνήσεις… ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συμπορεύονται στις δημοσκοπήσεις, ενώ τις ημέρες των γενικών απεργιών (όπως προχθές) δεν συμβαίνει κάτι που δεν το έχουμε ξαναζήσει: απεργούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, εργάζονται οι του ιδιωτικού τομέα και αυτό που ονομάζεται «κρατική καταστολή» αποκτά υπόσταση, μόνο όταν αναλαμβάνουν δράση οι «μπαχαλάκηδες»…

ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ λοιπόν, από «ευαισθησία» η δική μας κυβέρνηση για ποιο λόγο; Γιατί, η Αστυνομία δεν αφήνει τους αγρότες να κάνουν …συνέλευση στο οδόστρωμα της εθνικής οδού; Ή, γιατί επιστρατεύει τους υπαλλήλους του «Μετρό»; Κι εν πάση  περιπτώσει, έστω ότι μιμείται τον Μπορίσοφ στον λαϊκισμό του και παραιτείται, δηλώνοντας ότι «δεν επιθυμεί να είναι μια κυβέρνηση που διατάσσει την Αστυνομία να δέρνει τον κόσμο»… Δεν φοβούνται αυτοί που επικαλούνται το παράδειγμα Μπορίσοφ ότι μπορεί να εκτιμηθεί η …ευαισθησία της στις επόμενες εκλογές και να μας ξανάρθει με μεγαλύτερο ποσοστό;