Ευκαιρίες για ανάπτυξη που παραμένουν αναξιοποίητες…

Η ΕΞΑΓΓΕΛΙΑ του δημάρχου Λάρισας Κων. Τζανακούλη για τη χρηματοδότηση του αρχαίου θεάτρου με χρήματα των πολιτών μέσω (της μη μείωσης) των λογαριασμών της ΔΕΥΑΛ, είναι μια καλή ευκαιρία για προβληματισμό ως προς τις προτεραιότητες της πόλης για την αντιμετώπιση της κρίσης…Γιατί, το αρχαίο θέατρο δεν είναι ένα θέμα που αφορά τον πολιτισμό και την ιστορία της πόλης, αλλά κάτι πολύ περισσότερο απ’ αυτό: μια ευκαιρία για ανάπτυξη που εδώ και τριάντα χρόνια δεν αξιοποίησαν οι δημοτικές αρχές που ηγήθηκαν της τοπικής αυτοδιοίκησης…

ΕΙΝΑΙ γεγονός, ότι ο κάμπος παρήγαγε γενναία εισοδήματα ολ’ αυτά τα χρόνια…Κι ως εκ τούτου, ελάχιστοι ξόδευαν φαιά ουσία για να δουν το αρχαίο θέατρο ως οικονομική ευκαιρία…Το «πολιτικώς ορθόν» επιπλέον, απέρριπτε κάθε απόπειρα «εμπορευματοποίησης» των αρχαιοτήτων και κυριαρχούσαν οι λογικές της αποκάλυψης του θεάτρου μόνον για ιστορικούς ή πολιτιστικούς σκοπούς…

ΤΗΝ ίδια ώρα, το σύνολο σχεδόν των ξένων και εγχώριων τουριστών περνούσε μέσα από την πόλη: από την περιφερειακή οδό Λάρισας – Τρικάλων όσοι έρχονταν στη χώρα με φέρυ μπωτ από την Ιταλία μέσω Ηγουμενίτσας ή πραγματοποιούσαν εκδρομή στα Μετέωρα…Και από την εθνική οδό Αθηνών – Θεσσαλονίκης όσοι έρχονταν στην Ελλάδα μέσω Γιουγκοσλαβίας και όσοι ταξίδευαν από τον Βορρά της χώρας προς το Νότο και το αντίστροφο…Όλοι αυτοί (εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο) δεν έβρισκαν κανένα λόγο για μια στάση στη Λάρισα (εκτός από τους έλληνες ταξιδιώτες που είχαν τη συνήθεια να γευματίσουν ή να πιούν καφέ στο «Τράβελ στοπ»)…Αμφιβάλει κανείς ότι η πρόκληση της λειτουργίας ενός αρχαίου θεάτρου στη διαδρομή του ξένου τουρίστα προς οποιονδήποτε τουριστικό προορισμό, δεν θα δημιουργούσε την ανάγκη για μια σύντομη (τουλάχιστον) επίσκεψη; Αμφιβάλει κανείς, ότι η ένταξη αυτής της επίσκεψης σ’ ένα «πακέτο» (π.χ. Μετέωρα, Αμπελάκια, Αρχαίο Θέατρο Λάρισας, Λίμνη Πλαστήρα) θα μπορούσε να καταστήσει έμμεσα προορισμό (με διανυκτέρευση μάλιστα) τη Λάρισα; Αμφιβάλει κανείς ότι, μια, δυο, πέντε πρωτοποριακές παραστάσεις τους ανοιξιάτικους μήνες θα μπορούσαν να το καταστήσουν ανταγωνιστικό της Επιδαύρου, αν σε μελλοντικούς χρόνους διαμορφωθεί κατάλληλα  και ο περιβάλλων χώρος;

ΟΛ’ ΑΥΤΑ απαιτούν πολλά χρήματα θα πει κάποιος…Πράγματι…Αλλά, ως επένδυση μπορούν και να φέρουν πολλά χρήματα επίσης! Μετρείστε πόσα εκατομμύρια ευρώ έχουν ξοδευτεί ως τώρα για κτίρια ποικίλου πολιτιστικού ενδιαφέροντος και για διάφορες δράσεις που δεν απέδωσαν στην πόλη…Θυμηθείτε ότι δαπανήθηκαν εκατομμύρια ευρώ σε τουριστικές εκθέσεις του εξωτερικού και προωθητικές ενέργειες για να διαφημιστεί ότι και «ο νομός Λάρισας έχει θάλασσα» (δηλαδή άλλη μια θάλασσα στις χιλιάδες της χώρας μας), τη στιγμή που το αρχαίο θέατρο αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής και θα μπορούσε να λειτουργήσει ως η αφορμή ώστε ο επισκέπτης να γνωρίσει και τα παράλια του νομού!...Επιπλέον, είναι δυνατόν να γίνεται τόση συζήτηση για το πόσους επισκέπτες θα έφερνε στην το πόλη το …«χωριό του Αη Βασίλη» και να μη γίνεται ανάλογη συζήτηση τόσα χρόνια για το Αρχαίο Θέατρο;

ΑΝ ΟΛ’ ΑΥΤΑ κάποτε θα μπορούσαν να αποτελούν μια επιπλέον ευκαιρία για ανάπτυξη, τώρα δεν υπάρχει η πολυτέλεια να περιμένουν άλλο…Κι αν τα πεντακόσια χιλιάρικα της ΔΕΥΑΛ το χρόνο συνιστούν μια «προίκα» για το θέατρο, δεν είναι δυνατόν ν’ απαντούν σοβαρά στο πρόβλημα της αναπτυξιακής διαδικασίας, όταν ανακοινώνονται by the way στην κοπή της βασιλόπιτας μιας δημοτικής παράταξης…Είναι ώρα να γίνουν project και να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης με αναπτυξιακό προσανατολισμό…Ο τουρισμός κι ο πολιτισμός, είναι αυτή τη στιγμή η κορυφαία οικονομική δραστηριότητα σ’ ολόκληρο τον κόσμο…Το Νταβός της Ελβετίας χωρίς να είναι καλύτερο από τα υπόλοιπα τουριστικά θέρετρα της χώρας, δημιούργησε υπεραξία με ένα ετήσιο οικονομικό φόρουμ που διαρκεί μια μόλις εβδομάδα και το Εδιμβούργο οφείλει την αναγνωρισιμότητα του ως τουριστικός προορισμός σ’ ένα φεστιβάλ, ο προϋπολογισμός του οποίου ξεπερνάει τον προϋπολογισμό της πόλης…Χρειάζονται άνθρωποι να εμπνεύσουν την πόλη, τώρα που χρειαζόμαστε όλοι ελπίδα!....