Το «after» πιο δύσκολο….

ΥΠΑΡΧΕΙ κυβέρνηση που πορεύεται κόντρα στα «θέλω» των πολιτών; Όχι φυσικά, εάν  είναι κυβέρνηση που προέκυψε από ανόθευτη εκλογική διαδικασία και προτίθεται να  ζητήσει και πάλι ψήφο σε ανόθευτη εκλογική διαδικασία, όταν με το καλό συμπληρώσει την τρέχουσα θητεία της… Ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Μπίλ Κλίντον, Τζώρτζ Στεφανόπουλος, στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τίτλο «Όλα πολύ ανθρώπινα» διαπιστώνει κατηγορηματικά ότι οι πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής, παγκοσμίως, είναι όμηροι των δημοσκοπήσεων. Δεν παίρνουν καμιά απόφαση αν δεν μελετήσουν τις δημοσκοπήσεις. Ακόμα χειρότερα: προκειμένου να λάβουν μια απόφαση με υψηλό πολιτικό κόστος, προτιμούν να την αναβάλλουν εις το διηνεκές, πετώντας την μπάλα στην εξέδρα, αν δεν πάρουν το οκ από μια μέτρηση των διαθέσεων της κοινής γνώμης.

ΤΙ ΛΕΝΕ οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων εικοσιτετραώρων στην Ελλάδα: ότι το 79% των πολιτών (σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της METRON ANALYPSIS που δημοσιεύτηκε το Σάββατο στα «Παραπολιτικά») τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ… Το 47% μάλιστα,  θεωρεί πως η κυβέρνηση πρέπει να δεχτεί τις προτάσεις των δανειστών και εταίρων  μας (αυτές που ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «ακραίες» και είπε στη Βουλή ότι «εξεπλάγη» όταν τις είδε!) ώστε να συνεχιστεί η χρηματοδότηση και ο δανεισμός της χώρας. Υπάρχει πιο ξεκάθαρη εικόνα για το τι θέλει  η πλειοψηφία συνεπώς; Όχι. Και το αποδεικνύουν κι οι άλλες δημοσκοπήσεις που «έτρεξαν» αυτό το διήμερο…

ΑΝ λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα που τόσο γλαφυρά  περιέγραψε ο Τζώρτζ Στεφανόπουλος, ο κ. Τσίπρας αργά ή γρήγορα θα υπογράψει τη συμφωνία… Δεν είναι ένα λογικό συμπέρασμα που προκύπτει από τον παραπάνω συλλογισμό, αλλά και  μια βεβαιότητα που δημιούργησε  ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλώντας την Παρασκευή στη Βουλή: «είμαστε περισσότερο παρά ποτέ κοντά στη συμφωνία» υπογράμμισε τόσο στην πρωτολογία, όσο και στην τριτολογία του, εν μέσω των «κεραυνών» που, για εσωκομματική κατανάλωση, εξαπέλυε κατά των δανειστών για τις «απαράδεκτες» απαιτήσεις τους…

«ΕΠΙ ποίου κειμένου συμφωνία;» είναι το ερώτημα… Θα βρεθεί… Ήδη η πρόταση της κυβέρνησης που αποδέχεται το σύνολο

( πλην Ελληνικού) των ιδιωτικοποιήσεων, αυξήσεις στο ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ και υπερφορολόγηση, κάμποσες απελευθερώσεις (οι φαρμακοποιοί στα κάγκελα) έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τον κ. Πάνο Καμένο που μίλησε για αποκατάσταση της κυριαρχίας της χώρας…. Θα βρεθεί κάτι ακόμη που να ικανοποιεί τους δανειστές, δεν μπορεί… Κι αν δεν βρεθεί, δεν πειράζει: ούτε στα πιο τρελά όνειρα τους δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι θα περνούσε τόσο εύκολα το σύνολο των ιδιωτικοποιήσεων με αρμόδιο υπουργό τον κ. Λαφαζάνη!… Με το που θα μπει το νερό στο αυλάκι, θα έρθουν και τα επόμενα… Προς το παρόν, θα προσφέρουν τη δυνατότητα μιας «νίκης» στην κυβέρνηση, μέσω των υποχωρήσεων τους από το κείμενο των «τρελλών» απαιτήσεων…

ΣΥΜΦΩΝΙΑ συνεπώς θα υπάρξει… «Μνημόνιο» δεν θα λέγεται (αλλά θα είναι) και θα επιβάλλει μεταρρυθμίσεις… Η Βουλή θα το ψηφίσει ως καλύτερο από των δανειστών κι η κοινωνία που θα το υποστεί, θα το υποδεχτεί μ’ ένα «δόξα τω θεώ» προ του κινδύνου να καταλήξει στη δραχμή… Η συνέχεια του θρίλερ θα παιχτεί όταν θα έρχονται στη Βουλή οι εφαρμοστικοί νόμοι και «θα ανεβαίνουν στα κάγκελα» οι θιγόμενες κοινωνικές ομάδες… Στο αλά κάρτ κρίνονται οι συμφωνίες….