Το ποδόσφαιρο

διδάσκει…

ΘΥΜΑΜΑΙ ένα ματς του Παναθηναϊκού με την Μπαρτσελόνα κι ένα του Ολυμπιακού με τη Γιουβέντους…Το πρώτο είχε λήξει 5 – 0 υπέρ των Ισπανών και το δεύτερο 7 – 0 υπέρ των Ιταλών…Πριν διεξαχθούν, οι ποδοσφαιριστές και των δύο ελληνικών ομάδων εξέφραζαν την αισιοδοξία τους με δηλώσεις μετριοπαθείς: «δύσκολη ομάδα, αλλά θα προσπαθήσουμε», «έντεκα αυτοί, έντεκα κι εμείς, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα…» και άλλες σχετικές…Παρά το γεγονός, ότι πήγαιναν προετοιμασμένοι για το δύσκολο (έως ακατόρθωτο) του εγχειρήματος, οι βαριές ήττες δεν πέρασαν χωρίς συνέπειες: ο Ολυμπιακός κόντεψε να διαλυθεί και το απέφυγε γιατί έδιωξε τον τερματοφύλακά του στον οποίο «φόρτωσε» όλη την ευθύνη, ο δε Παναθηναϊκός ταπεινώθηκε άσχημα σε εποχές που έδειχνε «καλό πρόσωπο» στην Ευρώπη…

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ είναι ότι ακόμη κι όταν έχεις επίγνωση του πόσο δύσκολος είναι ο αντίπαλος που έχεις ν’ αντιμετωπίσεις και είσαι «μετρημένος» στις δηλώσεις σου πριν την αναμέτρηση, μια βαριά ήττα έχει ολέθρια αποτελέσματα…Ακόμη χειρότερα γίνονται τα πράγματα, όταν οι δηλώσεις σου δεν είναι μετρημένες και λίγη ώρα πριν από τη σύγκρουση με το «θηρίο» υπόσχεσαι ότι θα το βάλεις να χορεύει και θάναι μέρα μεσημέρι!...Χειρότερα, γιατί η κριτική για την ήττα εμπεριέχει και την αδυναμία σου να εκτιμήσεις την κατάσταση…

ΑΥΤΟ που καταλαβαίνουν συνήθως οι ποδοσφαιριστές και δεν βγαίνουν πριν τα ματς του Τσάμπιονς Λήνγκ να δηλώσουν «θα βάλουμε τη Μπαρτσελόνα να χορεύει πεντοζάλη και θάναι μέρα μεσημέρι», δεν το κατάλαβαν  τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με πρώτο τον πρωθυπουργό…Αντιμετώπισαν λοιπόν, εξ αρχής τους δανειστές σαν τον πιο εύκολο αντίπαλο…Που, θα αρκούσε μια «νωπή εντολή» του ελληνικού λαού για να τους κατατροπώσουν!...Παρά το γεγονός, ότι οι ίδιοι τους χαρακτήριζαν «εκβιαστές», «οικονομικούς δολοφόνους», «τοκογλύφους», «ναζί» και «αδίστακτους τρομοκράτες»…

ΑΦΕΛΕΙΑ; Άγνοια του κινδύνου; Υπερεκτίμηση δυνατοτήτων; Από πότε άραγε, η βούληση ενός λαού, αρκεί για να μετατρέψει «στυγνούς τοκογλύφους» και «οικονομικούς δολοφόνους» σε συνετούς δανειστές που υπακούουν στις εντολές του δανειζομένου; Βάσει ποιας λογικής, ο Σόιμπλε θα μετατρεπόταν σε καλοπροαίρετο εταίρο από «γεράκι της οικονομίας»; Επειδή θα έβλεπε πλέον απέναντί του τον Βαρουφάκη και τον Τσακαλώτο;

Ο ΣΥΡΙΖΑ πίστεψε πολύ στο «χαρτί» του «συστημικού κινδύνου»…Περισσότερο απ’ ότι έπρεπε…Και, καθώς θεωρούσε (και πιθανόν θεωρεί ακόμα) ότι οι Ευρωπαίοι θα φοβόντουσαν περισσότερο από τον ίδιο το ενδεχόμενο ενός Grexit επένδυσε σ’ αυτό!... «Αν δεν μας ικανοποιήσετε θα σας πάρουμε στο λαιμό μας» ήταν (και είναι) συνοπτικά η στρατηγική του…Την υπερασπίστηκε με χίλιους τρόπους (δημοψήφισμα, εκλογές, πιστωτικό γεγονός, μάζεμα αποθεματικών, δηλώσεις, απειλές κ.λ.π.) μέχρι στο τέλος να υποχρεωθεί να τους στείλει μνημόνιο 47 σελίδων, με το οποίο αποδέχεται τον ΕΝΦΙΑ (που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας αρνείτο για συμβολικούς λόγους να πληρώσει ως τον πιο άδικο φόρο), αποδέχεται αυξήσεις στον ΦΠΑ και σειρά νέων φόρων («δεν έχουν οι άνθρωποι να πληρώσουν» έλεγε ως τον Ιανουάριο για τους φόρους που ο ίδιος ετοιμάζεται να «φουσκώσει»), αποδέχεται ΟΛΕΣ (πλην του «Ελληνικού») τις ιδιωτικοποιήσεις και πολλά ακόμη απ’ αυτά που δεν τόλμησε να περιλάβει στο email Χαρδούβελη η προηγούμενη κυβέρνηση, γιατί φοβήθηκε ότι θα τα ακύρωνε μ’ ένα νόμο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ!...Οι φαρμακοποιοί κάτι περισσότερο ξέρουν επ’ αυτού…

ΚΑΙ ποια είναι η δικαιολογία για την υποταγή; Ότι είναι αδίστακτοι εκβιαστές οι ξένοι!...Μα το ξέραμε!...Το ήξεραν!...Αυτούς ακριβώς τους «αδίστακτους εκβιαστές» υποσχέθηκαν ότι θα κατατροπώσουν!...Προφανώς, γιατί δεν διδάχθηκαν τίποτα από το ποδόσφαιρο…Αν το παρακολουθούσαν συστηματικά θα εκτιμούσαν την σημασία της μετριοπάθειας στην έκβαση μιας αναμέτρησης και πολύ περισσότερο στη διαχείριση της ήττας…