Η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα με άλλο μάτι…

ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ των Χριστουγέννων το «κυκλοφοριακό» της Λάρισας ήταν ιδιαίτερα οξύ. Δύσκολα εύρισκες θέση για παρκάρισμα και δύσκολα μπορούσες να μετακινηθείς στις κεντρικές αρτηρίες: το μποτιλιάρισμα ήταν καθημερινό φαινόμενο… Την ίδια ακριβώς περίοδο, τα ΜΜΕ ανακοίνωναν πόσες χιλιάδες συμπολίτες παρέδιδαν τις πινακίδες των αυτοκινήτων τους, ώστε να γλυτώσουν τους υψηλούς φόρους και τα τέλη κυκλοφορίας. Στις 100.000 υπολογίστηκαν οι πινακίδες που κατατέθηκαν φέτος. Στις 500.000 αφ’ ότου άρχισε η κρίση!

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΙ αριθμοί. Πλην όμως, παρά το μέγεθος τους (500.000 αυτοκίνητα εκτός κυκλοφορίας) τα κυκλοφοριακά προβλήματα δεν λένε να αμβλυνθούν. Τι συμβαίνει; Είναι τόσο απαρχαιωμένες οι δομές των σύγχρονων ελληνικών πόλεων ή μήπως 500.000 αυτοκίνητα λιγότερα στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα συνιστούν «μικρή διόρθωση»; Πιθανότατα, ισχύουν και τα δύο: και οι δομές στάθηκε αδύνατον να εξυπηρετήσουν τη ραγδαία αύξηση των αυτοκινήτων κατά την περίοδο της «ευμάρειας» με τα δανεικά… Και η «διόρθωση» είναι μικρή, γιατί η απόσυρση 500.000 αυτοκινήτων από την κυκλοφορία αφορά μόλις το ένα δωδέκατο των οχημάτων που κυκλοφορούν στη χώρα μας!..

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ που μπορεί να βρει κανείς στην ιστοσελίδα του Συνδέσμου Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων είναι εντυπωσιακά. Αφορούν την περίοδο πριν την κρίση (μέχρι 31 Δεκεμβρίου του 2007, τελευταία διαθέσιμα, εξαιτίας της μη ανανέωσης τους από την τελευταία απογραφή). Στην Ελλάδα λοιπόν, κυκλοφορούσαν προ πενταετίας κοντά στα 6.000.000 αυτοκίνητα (4.834.313 των οποίων ιδιωτικά) και ένα περίπου εκατομμύριο μοτοσικλέτες άνω των 50 κυβικών! Ο ακριβής αριθμός αυτοκινήτων και μοτοσικλετών ήταν 6.781.453 και σ’ αυτόν δεν υπολογίζονται τα τρακτέρ. Επομένως αντιστοιχούσε το 2007 σε κάθε 1,5 Έλληνα, 1 όχημα! Αν δε υπολογίσουμε ότι δεν έχουν δίπλωμα τα άτομα ηλικίας έως 18 ετών και εκείνα άνω των 70 ετών, τότε σε κάθε Έλληνα αντιστοιχούσε ένα όχημα! Αντιλαμβάνεται κανείς, πόσο μικρή εντέλει είναι η μείωση του στόλου των κυκλοφορούντων οχημάτων κατά 500.000… Ιδίως, αν λάβει υπ’ όψιν του, ότι το 2008 κυρίως, αλλά και το 2009 οι πωλήσεις των αυτοκινήτων έβαιναν αυξανόμενες σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, η αναλογία πιθανότατα δεν αλλάζει…

ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ αυτό αρκεί για να μας οδηγήσει σε περισσότερο ψύχραιμα συμπεράσματα ως προς το βιοτικό επίπεδο της χώρας, ακόμα και σήμερα που μπαίνουμε στον τέταρτο χρόνο της κρίσης… Ένα όχημα ανά κάτοικο, σε μια χώρα που έχει ενάμιση εκατομμύριο ανέργους συνιστά στατιστικό παράδοξο… Όπως και η ύπαρξη 12 εκατομμυρίων κινητών τηλεφώνων σε μια χώρα που σιτίζεται σε συσσίτια ή αδυνατεί  να δώσει χαρτζιλίκι στο παιδί της, συνιστά δεύτερο στατιστικό παράδοξο…

ΕΠΙΠΛΕΟΝ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών (εφημερίδα ΕΣΤΙΑ) στη χώρα μας δηλώθηκαν 35 εκατομμύρια οικόπεδα και αγροτεμάχια, εκ των οποίων το 20% περιλαμβάνει και οικήματα. Ήτοι, στα 11 εκατομμύρια κατοίκων αντιστοιχούν 7 εκατομμύρια οικήματα. Ενώ σε περίπου κάθε τρεις Έλληνες αντιστοιχεί ένα εξοχικό σπίτι! Προσθέστε, ότι η ιδιοκατοίκηση στην Ελλάδα ανέρχεται στο εντυπωσιακό 85% επί του συνόλου του πληθυσμού (ποσοστό υψηλότερο του αντίστοιχου της Ελβετίας) και θα καταλήξετε στο ορθό συμπέρασμα… Ποιο είναι αυτό;

ΟΤΙ, τα ρεπορτάζ του Τύπου, κατά τη διάρκεια των εορτών προσπαθούν να μας πείσουν ότι ζούμε σε άλλη χώρα από αυτή που δείχνουν τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας… Γιατί: ναι, η ανεργία «χτύπησε κόκκινο»… Ναι, τα ντουβάρια που έχουμε στην κατοχή μας δεν μπορούν να ρευστοποιηθούν… Ναι, έχουμε περιουσία σε ακίνητα ή κινητά και ούτε ένα ευρώ στην τσέπη!.. Ναι, τα ΙΧ  μας έχασαν την αξία τους… Ναι, οι μειώσεις των μισθών δεν μας επιτρέπουν να πληρώσουμε δόσεις δανείων για σπίτια και ΙΧ… Ναι, η αγορά δεν αντέχει… Ναι, 500.000 αυτοκίνητα έχουν ακινητοποιηθεί… Ναι, χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν… Ναι, υπάρχουν φίλοι μας που τρέχουν στα συσσίτια… Ναι, υπάρχουν γείτονες μας που ψάχνουν στα σκουπίδια… Αλλά…

ΑΛΛΑ, φευ, παρά το γεγονός ότι τα παραπάνω φαινόμενα αυξάνονται με δραματικούς ρυθμούς, το συμπέρασμα για τη σημερινή κατάσταση της χώρας δεν βγαίνει από τους λίγους… Βγαίνει από τους πολλούς… Από τα 5.500.000 ακόμη τροχοφόρα που κυκλοφορούν!.. Από τους χιλιάδες που απολαμβάνουν καφέ στη λιακάδα και όχι από τους τριακόσιους (συνδικαλιστές ή κατ’ επάγγελμα διαδηλωτές) που μετέχουν των κινητοποιήσεων!.. Από τους χιλιάδες που  άδειασαν τα ράφια των super markets (9 δις 489 εκατομμύρια ευρώ ήταν ο τζίρος των άνω των 100τμ super market  το 2011, έναντι 9.704  εκατομμυρίων ευρώ το 2010, σύμφωνα με τα στοιχεία της NIΕLSEN) και όχι από τους εκατοντάδες που ψάχνουν στα σκουπίδια…

ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ, δεν σημαίνουν τα παραπάνω ότι δεν έχουμε κρίση… Ούτε ότι δεν περνάμε δύσκολα… Απλώς μια διαφορετική μέθοδο προσέγγισης της κρίσης προτείνουν, ώστε να μην πάμε όλοι αδίκως από κατάθλιψη: αντί να συγκρίνουμε το σήμερα με τις υπερβολές του χθες και να το βρίσκουμε χάλια, ας αποπειραθούμε να το κρίνουμε με στατιστικά στοιχεία… Και τότε θα δούμε ότι, όσα επώδυνα συμβαίνουν, συνιστούν μια «βίαιη διόρθωση»… Που, δεν την αποφάσισαν κάποιοι για να μας εκδικηθούν, αλλά που θα ήταν αναπόφευκτο να μη συμβεί… Σαν το έμφραγμα πχ που εμφανίζεται ένα πρωί, ως αποτέλεσμα ποικίλων καταχρήσεων (τσιγάρο, ποτό, φαγητό, ξενύχτι κλπ) και σε αναγκάζει να «μετρήσεις» διαφορετικά τις αντοχές του οργανισμού σου…

Υ.Γ. 600 εκατομμύρια ευρώ «ξαναγύρισαν» στις τράπεζες, η χθεσινή είδηση… Άλλο ένα «παράδοξο» που μας μπερδεύει στην απόπειρα μας να απαντήσουμε στο ερώτημα «σε ποια χώρα ζούμε»…