ΤΟ ΠΡΩΙ της περασμένης Πέμπτης που ξεκίνησε η απεργία των εργαζομένων στα ΜΜΕ διάβασα στο protagon.gr του Σταύρου Θεοδωράκη το εξής: «Το protagon.gr αυτές τις τέσσερις ημέρες θα συνεχίσει να ανανεώνει κανονικά την ύλη του καθότι δεν είναι ειδησεογραφικό site και δεν ανήκει σε κάποιον ειδησεογραφικό οργανισμό. Το protagon.gr είναι δημιούργημα μιας μεγάλης ομάδας δημοσιογράφων, οι οποίοι είναι και οι μόνοι μέτοχοι της «Πρόταγκον ΑΕ». Δεν υπάρχει δηλαδή εργοδότης από τον οποίο διεκδικούμε κάποια αιτήματα…»
ΔΕΝ ήταν το μόνο ιντερνετικό Μέσο που ενημέρωνε την κοινή γνώμη αυτό το τετραήμερο, το protagon.gr… Υπήρχαν κι άλλα πολλά… Το protagon όμως ήταν αδιάψευστος μάρτυρας του πόσο σύνθετα έχουν γίνει τα πράγματα στον χώρο της ενημέρωσης... Οι ίδιοι δημοσιογράφοι που απήργησαν με την ιδιότητα του υπαλλήλου ενός ΜΜΕ (Τέλογλου, Τσίμας, Θεοδωράκης, Γιαννακίδης κλπ) εργάστηκαν κατά τη διάρκεια της απεργίας με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη ενός άλλου ανταγωνιστικού Μέσου Μαζικής Ενημέρωσης!... Τυχαίο; Δεν νομίζω…
ΑΚΡΙΒΩΣ η ίδια διπλή ιδιότητα οδήγησε τον Νίκο Χατζηνικολάου από τη μία να απεργήσει ως διευθυντής του ALTER και από την άλλη να εκδώσει την κυριακάτικη Real News την Πέμπτη, ως εργοδότης, για να αποφύγει τις συνέπειες της απεργίας των εργαζομένων στην εφημερίδα του!..Ακόμη πιο παράδοξη η διπλή ιδιότητα των εργαζομένων όχι μόνο στη Real News, αλλά και σε όλες τις κυριακάτικες εφημερίδες: υπήρξαν ταυτόχρονα και απεργοί (Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή) και απεργοσπάστες (φρόντισαν να παραδώσουν τα κείμενα τους πριν το τετραήμερο της απεργίας, ώστε να τυπωθούν νωρίτερα οι κυριακάτικες εφημερίδες)!!! Διχασμός προσωπικότητας, είπατε;
ΑΥΤΑ συμβαίνουν γιατί η συνδικαλιστική μας ηγεσία (που σε κεντρικό επίπεδο ελέγχεται κυρίως από συνταξιούχους δημοσιογράφους) αδυνατεί να κατανοήσει τη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στην αγορά της ενημέρωσης… Όπως όλες σχεδόν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε όλους τους κλάδους της οικονομίας, που πιπιλίζουν καραμέλες που ήδη έχουν σωθεί περί «κεκτημένων», «κοινωνικού κράτους» και δεν συμμαζεύεται… Ζούμε σε άλλη εποχή και δυστυχώς δεν το έχουν καταλάβει τόσο οι συνδικαλιστές, όσο κι εκείνοι που τους ακολουθούν… Χειρότερη; Χειρότερη… Αλλά, δυστυχώς, πρέπει να την αποδεχτούμε… Όχι γιατί δεν μπορούμε να την αλλάξουμε, αλλά γιατί αυτή η «χειρότερη εποχή» που ζούμε ξαφνικά δεν προέκυψε ερήμην μας, αλλά και με τη δική μας συμμετοχή… Δεν το σημειώνω «ενοχικά» αυτό, αλλά αποδεχόμενος ως απολύτως φυσιολογικό το σήμερα… Ως «σημείο των καιρών» ως «ιστορική συγκυρία», ως «εξέλιξη», που επέπτρωτο να συμβεί… Για να μην πω ότι, ήταν αναμενόμενο να συμβεί, γιατί όταν εκτοξεύεσαι χωρίς κόπο από το δέκα στο εκατό, θα έρθει η στιγμή που η ζωή θα σε προσγειώσει απότομα… Όσο απότομη ήταν κι η αναιτιολόγητη εκτόξευσή σου… «Διόρθωση» λέγεται αυτό… Βίαιη μεν, διόρθωση δε…
ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης τα νούμερα με τα πολλά μηδενικά που εισέπρατταν οι σταρ της προηγούμενης εικοσαετίας, σήμερα ακούγονται ως εξωπραγματικά… Εξωπραγματικό ήταν και το γεγονός ότι μια χώρα 10.000.000 κατοίκων (που μάλιστα ΔΕΝ διαβάζει) έτρεφε και μάλιστα πλούσια πάνω από 10.000 δημοσιογράφους… Η σημερινή θλιβερή κατάσταση δεν θα αργούσε να μας χτυπήσει την πόρτα… Και δυστυχώς, δεν την «χτύπησε» απλώς, την σμπαράλιασε!... Το όλο σύστημα του Τύπου με την κρατική επιδότηση (μέσω της κρατικής διαφήμισης) ήταν μια άτυπη ελλειμματική ΔΕΚΟ… Δεν θα μπορούσε συνεπώς, να έχει τύχη διαφορετική από την «Ολυμπιακή Αεροπορία», τον ΟΣΕ, τη ΔΕΗ, την «Αγροτική Τράπεζα»…
ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ στο χώρο του Τύπου αντιγράφουν τους συναδέλφους τους των άλλων κλάδων… Τη στιγμή που το παγόβουνο φαντάζει απειλητικό απέναντι συνεχίζουν τον ίδιο σκοπό, σαν την ορχήστρα στο σαλόνι του «Τιτανικού»… Ακόμη κι αν οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι φροντίσαμε, μόνοι μας εδώ και καιρό, να αλλάξουμε τις εργασιακές μας σχέσεις γιατί νιώσαμε πρώτοι τα «σημεία των καιρών»… Ακόμη κι αν σπεύδουμε να υπονομεύσουμε την απεργία πριν καν ξεκινήσει ή αδιαφορούμε γι αυτή όσο διαρκεί…
ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ στις εργασιακές σχέσεις (στη δημοσιογραφία αλλά και οπουδήποτε αλλού) δεν οφείλονται πάντα στα μνημόνια, στην «επέλαση του κεφαλαίου» ή στην «ασυδοσία της εργοδοσίας»…Μπορεί να οφείλονται και στις αλλαγές των ηθών που για ποικίλους λόγους αλλάζουν τον ρου της ιστορίας…Αν βεβαίως, παραβλέψουμε τις συνέπειες μιας στρεβλής κατάστασης…
Πληροφορήθηκα με οδύνη την παραίτηση του Π.Ψωμιάδη.Μια είδηση που με συγκλόνισε.Γιατί;Επειδή πιστεύω ότι θα λείψει από την πολιτική σκηνή ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους πολιτικούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος όμως ήταν στ'αλήθεια ο Π.Ψωμιάδης;
Υπήρξε:
-Βασικό στέλεχος της μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης(Ν.Δ.)
-Καλός χριστιανός.
-Ασσος στις μεταμφιέσεις.
-Εδωσε αγώνες για την Μακεδονία μας.
-Βοηθούσε τους πάντες:Τον βενζινά που παρανόμησε,την γυναίκα του(εταιρία κέτερινγκ) κ.λ.π.
-Λαικός και προσιτός στο λαό.Μια βαθιά λαική φωνή στο πάλκο.
-Επιστήθιος φίλος του Αγ(ρ)ίου Θεσσαλονίκης.
-Ενας Μακεδόνας με το ΜΑ κεφαλαίο.
Ποιος λοιπόν βρίσκεται πίσω από αυτήν την δίωξη;Ποιές σκοπιμότητες εξυπηρετούνται;
Αμείλικτα είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν:
Για πόσο ακόμα θα βάλλεται η πατρίδα μας;
Για πόσο ακόμα θα λιδωρείται η Ορθοδοξία;
Για πόσο ακόμα θα παίζονται παιχνίδια σε βάρος της Μακεδονίας μας;
Ενα είναι πάντως σίγουρο με την παραίτηση του αγαπημένου μας "Πανίκα":
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΦΤΩΧΟ.