Πονάνε ωρέ τα παλικάρια;

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κυβερνητική πρωτοβουλία εδώ κι ενάμιση χρόνο που να μην προκαλεί αντιδράσεις … Είτε για ιδιωτικοποιήσεις πρόκειται… Είτε για μειώσεις μισθών και συντάξεων… Είτε για απόπειρα μειώσεως των κρατικών δαπανών… Είτε για απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων… Είτε για απλές αλλαγές ωραρίων, οι ενδιαφερόμενοι εκρήγνυνται… Αντιδρούν και συχνότατα καθιστούν ομήρους της αντίδρασής τους όλους τους υπόλοιπους πολίτες… Το άθροισμα όλων των αντιδράσεων μαρτυρεί το μέγεθος των αλλαγών που προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση για να συμμαζευτούμε… Ασχέτως, αν οι αντιδρώντες το αποδίδουν στην τρόικα, η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για αλλαγές που πρέπει να γίνουν αν δεν θέλουμε να είμαστε έρμαια δανειστών εις τον αιώνα των άπαντα… Άλλωστε, συζητούνται χρόνια τώρα όλα αυτά που μαζεμένα γίνονται υπό την πίεση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης που βιώνουμε τους τελευταίους μήνες…
ΔΕΝ συζητούσε πχ από το 1991 ο Μητσοτάκης την πώληση των βραχονησίδων; Δεν μας απασχολεί εδώ και μια τουλάχιστον δεκαετία το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων; Δεν συζητούμε από το 1990 για την ανάγκη μείωσης του κράτους; Ξεχάσαμε το «θα διορίζεται ένας για κάθε δύο που θα συνταξιοδοτούνται» του 1991, που προκάλεσε κύμα αντιδράσεων στο νέοδημοκρατικό χώρο, γιατί δεν θα διορίζονταν τα περίφημα «δικά μας παιδιά»; Δεν προσπαθούν από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 οι κυβερνήσεις μας να κάνουν την τομή στο ασφαλιστικό; Όσα λέει τώρα η τρόικα δεν έλεγε ο Σπράος επί κυβέρνησης Σημίτη; Αυτά δεν προσπαθούσε να θεσμοθετήσει το νομοσχέδιο Γιαννίτση – Φαρμάκη για το ασφαλιστικό, που «κατάργησε» η λαϊκή αντίδραση; Μήπως δεν συζητάμε για τα δήθεν «βαρέα κι ανθυγιεινά» από το 1995; Για τα επιδόματα των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ που προκαλούν την κοινή γνώμη; Δεν συζητάμε από το 1993 για τις μετοχοποιήσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις ; Για μια τέτοια δεν έριξε ο Σαμαράς την κυβέρνηση Μητσοτάκη; Ο Μητσοτάκης επίσης, δεν φρόντιζε από τότε να μας θυμίζει καθημερινά πόσα χρωστάει κάθε ελληνόπουλο που γεννιέται;
ΕΙΝΑΙ λοιπόν, πολύ παλιά η κουβέντα γι αυτά που μας επιβάλλονται τώρα λόγω τρόικας και είναι δική μας ευθύνη το ότι δεν έγιναν οι μεταρρυθμίσεις και τα συμμαζέματα τότε που έπρεπε… Το πολιτικό κόστος (που παρήγαγαν οι αντιδράσεις μας) διέκοπτε όλα αυτά τα χρόνια κάθε απόπειρα εκσυγχρονισμού…
ΚΑΙ ΑΝΤΙ τώρα που ήρθε ο λογαριασμός να κάνουμε την ελάχιστη αυτοκριτική «στερνή μου γνώση…» κ.λ.π. ανακαλύψαμε ξαφνικά ότι δεν υπάρχει χρέος, ότι το δημιούργησαν όσοι δεν μας γουστάρουν, ότι μας έκρυψαν την αλήθεια οι πολιτικοί, ότι μας έβαλαν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι όσοι μας μισούν γιατί είμαστε ο εξυπνότερος λαός του κόσμου… Πολύ βολικά όλα αυτά για να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας… Όμως την πραγματικότητα όλοι την γνωρίζουμε… Τις μεταρρυθμίσεις οφείλαμε να τις κάνουμε πριν φθάσουμε στο σημείο να μας τις επιβάλουν…
ΒΕΒΑΙΩΣ, κάποιοι θυμώνουν και γι’ αυτό: ποιος έδωσε το δικαίωμα στους ξένους να επιβάλλουν συνταγές επιβίωσης, χωρίς τη θέλησή μας; Η απάντηση είναι απλή: η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση μας… Η οποία, αν δεν είχε την ανοχή όλων ημών που παρά τις αντιδράσεις μας, στο «πίσω μέρος του μυαλού μας» ξέρουμε πως φθάσαμε ως εδώ, θα είχε πέσει…
ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙ κανείς ότι με τόσα αντιδημοφιλή μέτρα μέσα σ’ ένα χρόνο, μια κυβέρνηση δεν θα είχε καμία τύχη να επιβιώσει, αν δεν υπήρχε η αίσθηση στην κοινωνία ότι γίνεται υπό πίεση δουλειά που θα έπρεπε να γίνει εδώ και χρόνια; Ο δήθεν «πατριωτικός λόγος» κατά της τρόικας και των ξένων που κατακλύζει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι μια «μπαρούφα» που θέλει να μας κρατήσει σε απόσταση από τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις μας… Μη λησμονούμε ότι με τα ίδια «ηρωικά» λόγια αντιδρούμε και στην απαγόρευση του καπνίσματος, παρ’ ότι δεν μας την επέβαλλαν οι ξένοι και δεν έρχεται (όπως τα μέτρα) να «μαυρίσει» τη ζωή μας, αλλά να την απαλλάξει από την μαυρίλα που την απειλεί…