ΕΝΤΑΞΕΙ, το επιχείρημα εκείνων που υπέγραψαν και ανέλαβαν να
υλοποιήσουν το μνημόνιο, το έχουμε εμπεδώσει: αν δεν εφαρμοστούν όσα δυσάρεστα
προβλέπει θα χρεοκοπήσουμε, θα επιστρέψουμε στη δραχμή και θα γυρίσουμε στη
δεκαετία του τριάντα… Γι αυτό, είναι απαραίτητο να κάνουμε κάποιες μεγάλες θυσίες τώρα, για να ξεπεράσουμε τον κίνδυνο
που μας απειλεί και να περάσουμε από τη φάση της σταθεροποίησης στη φάση της
ανάπτυξης…
ΜΠΟΡΕΙ να χρειάζεται πολλή καλή θέληση για να πιστέψουμε ότι μετά τη
σταθεροποίηση η ανάπτυξη θα έρθει «τρέχοντας», αλλά είναι ένα σχέδιο με αρχή
(θυσίες), μέση (σταθεροποίηση) και τέλος (ανάπτυξη)… Ένα σχέδιο όμως, που δεν
γίνεται αποδεκτό από τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, αφ’
ενός γιατί περιέχει τις «θυσίες» (που δεν είναι και η πλέον δημοφιλής πολιτική)
και αφετέρου γιατί, την έχουν πείσει οι πολέμιοι αυτού του σχεδίου, ότι ως τώρα δεν έχει αποδώσει κανένα από τα
μνημόνια που (υποτίθεται πως) έχουμε εφαρμόσει…
ΑΛΛΑ,
πώς να αποδώσουν τα μνημόνια όταν ΔΕΝ τα έχουμε εφαρμόσει; Απολύσεις συστήνουν
αυτά; Εφεδρείες κάνουμε εμείς… Αποκρατικοποιήσεις προβλέπουν; Μια «Δωδώνη» με
το στανιό πουλήσαμε κι αυτή δυο χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο… Άνοιγμα των
κλειστών επαγγελμάτων προβλέπουν; Περί άλλων τυρβάζουμε… Αύξηση ορίων ηλικίας
για τη συνταξιοδότηση επιβάλλουν; Δίνουμε τη δυνατότητα σε κλάδους ολόκληρους
να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα με αγορά ενσήμων πλασματικών ετών… Κι αφού εντέλει δεν
γίνονται όλα αυτά για να αποφευχθεί η σύγκρουση με τις συντεχνίες, κόβονται οι
μισθοί και οι συντάξεις, ταυτίζεται το μνημόνιο με τις περικοπές και προκύπτει
το πόσο σκληρό είναι…
ΩΣΤΟΣΟ, έστω κι έτσι, στρεβλά, όπως θέλει να το εφαρμόσει η ελληνική
κυβέρνηση, έχει μια λογική το μνημόνιο: στοχεύει στη μείωση των ελλειμμάτων,
ώστε να μην παράγεται καινούριο χρέος κάθε χρόνο. Γιατί, αυτό είναι το πρόβλημα
της ελληνικής οικονομίας: ότι ακόμα κι αν της χαρισθεί ΟΛΟΚΛΗΡΟ το χρέος θα το
ξαναδημιουργήσει αμέσως, με τους ελλειμματικούς ετήσιους προϋπολογισμούς…
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ όμως της συζήτησης, δέχομαι ότι το μνημόνιο είναι
καταστροφικό γιατί παράγει μόνο ύφεση και μας οδηγεί ούτως ή άλλως στην
χρεοκοπία. Ποια είναι η «ρεαλιστική άλλη λύση»; Ας ανατρέξουμε στα όσα
ακούστηκαν στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό από την πλευρά των
αντιπολιτευόμενων την τρικομματική κυβέρνηση:
·
«Η μόνη εναλλακτική σωτήρια πρόταση είναι η κατάργηση με ένα νόμο και σε
ένα άρθρο, όπως ακριβώς τα ψηφίσατε, όλων των μέτρων λιτότητας που εξαθλιώνουν
την κοινωνία, είναι να καταργήσουμε τους μνημονιακούς νόμους και τότε να
κάτσουμε επί ίσοις όροις στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης» (Αλ. Τσίπρας
επικεφαλής ΣΥΡΙΖΑ).
·
«Υπάρχουν
κι άλλα για σπορά χωράφια… Υπάρχουν νομίσματα πολύ ισχυρότερα του ευρώ, στα
οποία μπορούμε να προσδέσουμε το καράβι μας… Το χρέος λύνεται πολιτικά με
σεισάχθεια, με μονομερή διαγραφή του χρέους που είναι επονείδιστο και το έχουν
δημιουργήσει τα επιτόκια, αλλά και του επαχθούς χρέους που δημιούργησαν
εταιρίες…» (Πάνος Καμμένος, επικεφαλής των «Ανεξάρτητων Ελλήνων»)
·
Να
μεταβεί ο πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες και να απαιτήσει «ή μας δίνετε τη δόση ή
αποχωρούμε από την Ευρωζώνη και θα τρέχετε και δεν θα φτάνετε» (Ν. Μιχαλολιάκος,
επικεφαλής της «Χρυσής Αυγής»).
·
«Χαιρετίσατε την
απόφαση για άμεση εκταμίευση χρήματος από την ΕΚΤ. Αλλά αυτό σημαίνει την
εκχώρηση αρμοδιοτήτων στην Κομισιόν. Δεν υπάρχει περιθώριο ευελιξίας στα όρια
της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (Αλέκα Παπαρήγα επικεφαλής
ΚΚΕ).
ΟΛΕΣ
λοιπόν οι λύσεις που προσφέρουν οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις εδράζονται είτε
στην άρνηση του χρέους, είτε στην επαναδιαπραγμάτευση των όρων αποπληρωμής του
με τους δανειστές, τους οποίους (με εξαίρεση το ΚΚΕ που ζητάει οικειοθελή έξοδο
από την Ευρωπαϊκή Ένωση), όλοι υποθέτουν ότι θα «τουμπάρουν» είτε με τα
πειστικά τους επιχειρήματα, είτε με τον τσαμπουκά, είτε με την απειλή της
ανατίναξης της ευρωζώνης, είτε με την απειλή ότι θα προσδεθούμε σε άλλα
ισχυρότερα νομίσματα (δολάριο;)…
ΔΕΝ ΞΕΡΩ πόσο ρεαλιστικά είναι όλα αυτά. Μπορεί και να είναι. Αν
πράγματι είναι, τότε η λύση είναι κοντά και δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Ο
ΣΥΡΙΖΑ καλπάζει στις δημοσκοπήσεις, οπότε πολύ σύντομα θα βρεθεί στο Βερολίνο
και τις Βρυξέλλες και χτυπώντας αποφασιστικά το χέρι στο τραπέζι θα μας
απαλλάξει και από το χρέος και από τα μνημόνια, φέρνοντας πίσω τα χαμόγελα και
την αισιοδοξία…
Επειδή το τελευταίο χρονικό διάστημα οι πορείες και διαδηλώσεις στην χώρα έχουν πληθύνει, επειδή οι αγαναχτισμένοι συμπολίτες μας βγαίνουν (επιτέλους!) στο δρόμο να διαμαρτυρηθούν για το κόψιμο των μισθών και των αθλίων (εκλεγμένων) πολιτικών μας, επειδή η οργή περισσεύει, θα ήθελα να δώσω τις ταπεινές μου συμβουλές στις γυναίκες-αγωνίστριες που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο, για καλύτερους μισθούς, για περισσότερα δικαιώματα, για περισσότερη ελευθερία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ, όπως σε κάθε δραστηριότητα, οι ενδυματολογικές επιλογές σου πρέπει να βασίζονται στις ειδικές απαιτήσεις της περίστασης. Αν σκέφτεσαι να συμμετάσχεις σε διαδήλωση, η ελευθερία κίνησης, η προστασία από τις καιρικές συνθήκες και τα χημικά, όπως και η πρόβλεψη για ενδεχόμενη σύλληψη είναι οι παράμετροι που θα κατευθύνουν όλο το στάιλινγκ.
Ωστόσο, το αυξημένο ενδεχόμενο να φωτογραφηθείς σε ανύποπτη στιγμή, εν δράσει και το πρόσωπο σου να κάνει τον γύρο του κόσμου μέσω των ειδησεογραφικών πρακτορείων είναι ένας ακόμη λόγος για να μπεις στον κόπο να συνδυάσεις την κομψότητα και την πρακτικότητα.
Μακιγιάζ: μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά επιβάλλεται! Όσο καλύτερα βαμμένη είσαι, τόσο περισσότερη προστασία αποκτάς απέναντι στα δακρυγόνα. Ωστόσο, προσοχή: όλο το μακιγιάζ πρέπει να γίνει μόνο με προϊόντα σε σκόνη, χωρίς λιπαρά στοιχεία. Μια πολύ ελαφριά κρέμα, εφόσον τη χρειάζεσαι, χωρίς ίχνος λιπαρότητας, είναι η μεγαλύτερη παραχώρηση που μπορείς να κάνεις, μαζί με ένα μολύβι χειλιών, από κερί μέλισσας κατά προτίμηση. Από κει και πέρα ό,τι μπει από πάνω πρέπει να έχει τη μορφή πούδρας ή σκιάς.
Μάτια: γενικώς τα γυαλιά, είτε οράσεως είτε ηλίου, είναι προστατευτικά για τα μάτια και χρησιμεύουν πολύ στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αλλά ιδιαίτερα, αν συνηθίζεις να φοράς φακούς επαφής, άσε τους στο σπίτι και φόρεσε οπωσδήποτε τα γυαλιά σου! Οι φακοί επαφής είναι πολύ επικίνδυνοι σε περίπτωση που εκτεθείς σε δακρυγόνα γιατί μπορεί να σου προκαλέσουν ανεπανόρθωτη βλάβη στα μάτια.
Ρούχα: οτιδήποτε άνετο και βαμβακερό είναι ιδανικό. Τα βαμβακερά υφάσματα και τα φυσικά υλικά (μαλλί, λινό, μετάξι) είναι καλύτερα από συνθετικά (νάιλον, ασετάτ, βινύλ κ.λπ. που χρησιμοποιούνται σε αντιανεμικά, αδιάβροχα κ.λπ.) γιατί δεν αλλοιώνονται από τα χημικά. Το ίδιο καλά είναι και τα δερμάτινα μπουφάν, αλλά είναι πολύ ακριβότερα και δεν αξίζει να τα εκθέσεις σε τέτοιες συνθήκες.
Παπούτσια: η περίσταση επιβάλει ίσια, κλειστά, δετά, βολικά παπούτσια, κατάλληλα για τρέξιμο. Οποιοδήποτε αθλητικό, ή ήδη μαλακωμένο ορειβατικό μποτάκι σου αρέσει, είναι μια χαρά. Οτιδήποτε άλλο μπορεί να περιμένει στην ντουλάπα.
Και βέβαια οι 12ποντες γόβες απαγορεύονται δια ροπάλου.
Αξεσουάρ: είναι περιττό βάρος και έννοια. Αντίθετα, ένα σφιχτοϋφασμένο βαμβακερό μαντήλι ή πασμίνα μπορεί να δώσει το απαραίτητο χρώμα στην εμφάνισή σου και αν χρειαστεί να δεθεί σφιχτά στο πίσω μέρος του κεφαλιού για να προστατέψει τη μύτη και το στόμα σου από τα δακρυγόνα.
Τσάντα: η τσάντα φάκελος και οποιοδήποτε άλλο τσαντάκι δεν διαθέτει αρκετά μακρύ λουρί για να κρεμαστεί στους ώμους, είναι εκτός θέματος. Ιδανικό είναι το ελαφρύ σακίδιο και σαν δεύτερη επιλογή, οι τσάντες τύπου "ταχυδρόμος" που κρέμονται στο ύψος του γοφού, περασμένες χιαστί απ' τον ώμο.
Μην κάνεις το λάθος να πάρεις μαζί σου την αγαπημένη σου Louis Vouitton επειδή πιθανότητα θα έχεις να αντιμετωπίσεις το φθονερό βλέμμα της συναγωνίστριας κορδελιάστρας απ’ τα Σεπόλια.
Σίγουρα, ένα μπουκαλάκι νερό δεν πρέπει να σου λείπει, όπως και μερικές αλλαξιές σερβιέτες, ή ταμπόν για την περίπτωση που είσαι αδιάθετη ή περιμένεις περίοδο. Επίσης καλό θα ήταν να έχεις και μια αλλαξιά εσώρουχα, ένα καθαρό t-shirt κι ένα έξτρα μαντήλι μέσα σε ξεχωριστά νάιλον σακουλάκια για να μπορείς να αλλάξεις το ταχύτερο αν τα ρούχα σου βραχούν για οποιονδήποτε λόγο.
Φροντίστε να τηρήσετε ότι από όλα τα παραπάνω μπορείτε και ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!