Ποιος δεν πιστεύει στα «θαύματα;»

ΟΤΑΝ, στην προεκλογική περίοδο του 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου διαβεβαίωνε ότι «λεφτά υπάρχουν», οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων σε όλα τα προεκλογικά ντιμπέϊτ ήταν αφόρητα μονότονες και προς την αντίθετη κατεύθυνση: «υπάρχουν λεφτά;»
Η αμφισβήτηση της διαβεβαίωσης Παπανδρέου μέσω των επαναλαμβανόμενων δημοσιογραφικών ερωτήσεων δεν έπεισε το μεγαλύτερο τμήμα του εκλογικού σώματος που απεδέχθη ασθμένως τη σιγουριά του σημερινού πρωθυπουργού κι έκτοτε μονότονα δηλώνει εξαπατημένος…
ΓΙΑΤΙ τα θυμήθηκα ξαφνικά ολ’ αυτά; Γιατί, ήρθαν προχθές οι «τεκμηριωμένες» (όπως από τον εμπνευστή τους χαρακτηρίστηκαν) προτάσεις του Αντώνη Σαμαρά για να δημιουργήσουν νέα ελπίδα στον μοιρολατρικά βιώνοντα το «τέλος» ελληνικό λαό…Τι είπε ο πρόεδρος της Ν.Δ.; Ότι λεφτά θα μπορούσαν να υπάρξουν, αν δεν γινόταν αυτά που ο κ. Παπανδρέου κάνει, αλλά εκείνα που ο ίδιος ο κ. Σαμαράς προτείνει…Και αυτά που προτείνει δεν είναι τίποτα άλλο από μια σειρά μέτρων που αντί να τ’ ακούει κανείς και να πέφτει σε μελαγχολία (όπως συμβαίνει σήμερα με τα μέτρα της κυβέρνησης), τ’ ακούει και «ανοίγει η καρδιά του»…«Αγχολυτικές» κυρίως για την αγορά οι προτάσεις Σαμαρά…Αλλά και για την υπόλοιπη κοινωνία που ακόμη κι αν δεν βλέπει στο κάδρο των ανακοινώσεων Σαμαρά το δικό της συμφέρον, υποδέχεται με καλή διάθεση την προσφερόμενη ελπίδα…
ΕΙΝΑΙ γεγονός ότι, πριν οι opinion makers που φιλοξένησαν τα media από το μεσημέρι της Παρασκευής και μετά, αρχίσουν να ερμηνεύουν τις δηλώσεις Σαμαρά και να περνούν από ψιλό κόσκινο τα μέτρα του «Ζάππειο 2», η κοινή γνώμη (παρά τη γενικευμένη της δυσπιστία προς τους εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος) εισέπραττε με θετικό τρόπο τις εξαγγελίες του προέδρου της Ν.Δ. Προφανώς, είχαμε όλοι τόση ανάγκη να αισθανθούμε και πάλι την «ελπίδα» που τ’ αντανακλαστικά μας υποδέχτηκαν χωρίς αντιδράσεις τις «προτάσεις – ανάσα» για την έξοδο από την κρίση…Ακόμη κι όταν οι αναλυτές πήραν τον λόγο κι άρχισαν να περνούν από φύλλο και φτερό τις εξαγγελίες Σαμαρά, εκείνο που μας έμεινε ήταν η αποφασιστικότητα του προέδρου της Ν.Δ. για μια διαφορετική διαχείριση της κρίσης…Ποιο είναι συνήθως το φόλλοου απ ενός συναισθηματικού λαού σ’ αυτή την αντίδραση; «Γιατί να μη δοκιμάσουμε και το Ζάππειο 2;». Αφού το μνημόνιο απεδείχθη ανεπαρκές κι ο θάνατος της ελληνικής οικονομίας προαναγγέλλεται ως σχεδόν βέβαιος, γιατί να μη καταφύγουμε σε οποιαδήποτε άλλη προσφερόμενη λύση; Ενδεχομένως και παρά τις αντιδράσεις των ειδικών…
ΟΙ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ είναι ίσως οι πλέον αρμόδιοι να μιλήσουν για τις αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στις «θεραπείες» που της προτείνονται για την έξοδο από την οικονομική κρίση…Με την ίδια λογική που οι οικονομικοί επιστήμονες επιμένουν πως η μόνη λύση για την εξυγίανση της οικονομίας μας, είναι η άμεση μείωση των κρατικών δαπανών που παράγουν διαχρονικά τα ελλείμματα, οι γιατροί επιμένουν πως μόνο η επιστήμη διαθέτει λύσεις για την αντιμετώπιση του καρκίνου…Αυτό όμως δεν εμποδίζει τον ασθενή ν’ αναζητάει λύσεις και στην Παναγία της Τήνου και στο νερό του Καματερού και στον σκορπιό της Κούβας…Οτιδήποτε μπορεί να δώσει ελπίδα το προσεγγίζει με την υπερευαισθησία που τον χαρακτηρίζει την πλέον κρίσιμη περίοδο της ζωής του…Έχει ανάγκη την ελπίδα και δεν προτίθεται να απεμπολήσει «ελαφρά τη καρδία» κάθε προσφερόμενη ευκαιρία για ελπίδα…
ΑΥΤΗ η ελπίδα, για να γυρίσουμε στην πολιτική επικαιρότητα είναι που ανανεώνει κάθε φορά την εμπιστοσύνη μας στο (κατά γενική ομολογία) απαξιωμένο πολιτικό μας σύστημα…Εκεί που είσαι απογοητευμένος απ’ όλους, βγαίνει καταχειροκροτούμενος ο κ. Σαμαράς και γεμάτος αυτοπεποίθηση και σιγουριά σου λέει «υπάρχει λύση που δεν μελαγχολεί»…Οι περισσότεροι από εκείνους που είδανε την ελπίδα στις εξαγγελίες Σαμαρά είναι προφανές ότι διατηρούν τις αμφιβολίες τους για την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής τους…Πλην όμως, όπως οι καρκινοπαθείς, δεν μπορούν να αρνηθούν σε κανέναν αυτή την περίοδο να τους προσφέρει ελπίδα…Αυτή η ελπίδα με τη σειρά της, θα βοηθήσει το αναξιόπιστο πολιτικό μας σύστημα να διατηρήσει την ισχύ του, με τον ίδιο τρόπο που κι η εκκλησία παρά την διάψευση των ελπίδων των καρκινοπαθών, στη συνείδηση των πιστών διατηρεί άσβεστη την ελπίδα τους, στα «θαύματα»….