Επικίνδυνες αλχημείες….

ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ χρόνια είχε για να προετοιμασθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ: από τον Ιούνιο του 2012 που εκτοξεύθηκε στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όλα έδειχναν (και  πρωτίστως οι δημοσκοπήσεις) ότι  ήταν θέμα χρόνου η άνοδος της στην εξουσία. Θα περίμενε λοιπόν, κανείς ότι όταν θα έφθανε αυτή η ώρα, θα ήταν επαρκώς προετοιμασμένη για ν’ αντιμετωπίσει, αν όχι το μείζον θέμα των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους, τουλάχιστον τα ελάσσονα της διαχείρισης της καθημερινότητας….  

ΣΤΙΣ ατελείωτες ώρες των συζητήσεων της περίφημης παρέας της Αίγινας, (Τσίπρας, Φλαμπουράρης, Βαρουφάκης κ.λ.π) αυτή τη διετία, δεν μπορεί παρά κάποια στιγμή, να μπήκε το ζήτημα με σκωπτική διάθεση «σκέψου ν’ αναγκαστούμε κάποια στιγμή να στείλουμε τα ΜΑΤ για ν’ αντιμετωπίσουν μια διαμαρτυρία»! Και, μεταξύ ούζου και μεζέ να μπήκε ο προβληματισμός: τα στέλνουμε πράγματι ή εμμένουμε στις αφελείς θεωρητικές προσεγγίσεις «όταν κυβερνάει η Αριστερά, οι πολίτες δεν διαμαρτύρονται»;

ΕΙΤΕ υπήρξε τέτοιος προβληματισμός είτε όχι, το θέμα είναι ότι απάντηση στο ερώτημα «τι κάνει μια κυβέρνηση όταν χρειάζεται να αντιμετωπίσει μια διαδήλωση που εκτρέπεται»  δεν φαίνεται να δόθηκε ποτέ… Γι αυτό και η δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ του υπουργού Προστασίας και Πολίτη και άλλων στελεχών της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από το αν επιτρέπεται ν’ αντιμετωπίζει η κυβέρνηση με τα ΜΑΤ τους καταληψίες ή όχι, με αμέτοχο στην οξεία αντιπαράθεση τον πρωθυπουργό…

ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ άραγε η προθυμία του πρωθυπουργού να πάρει  θέση στο θέμα; Ιδίως, όταν πρόκειται για το πρόσωπο που ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν παρέλειπε να καταδικάζει κάθε επέμβαση των ΜΑΤ με οξεία ρητορική… Προφανώς, εξηγείται… Και η εξήγηση βρίσκεται ακριβώς  στην επιλογή του προσώπου που επελέγη για την ανάληψη του χαρτοφυλακίου του υπουργού Προστασίας του Πολίτη… Εξωκοινοβουλευτικός για να μη «βαρύνεται» με την εντολή ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και μη μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μη «βαρύνεται» με τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους ψηφοφόρους του!...

ΜΕ δύο κουβέντες: ο κ. Πανούσης επελέγη για να μη χρειαστεί να απαντήσει με πρακτικό τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ στο ερώτημα «ποιος είναι ο ρόλος της αστυνομίας σε μια αριστερή διακυβέρνηση;» Επελέγη για να κάνει μια δουλειά που ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πως πρέπει να γίνεται ανεξαρτήτως ιδεολογικών αγκυλώσεων, αλλά δεν θα γινόταν σε καμία περίπτωση αν το υπουργείο πήγαινε σε υπουργό δέσμιο, αυτών των αγκυλώσεων…

ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ο κ. Πανούσης δεν είναι η μοναδική περίπτωση που εξυπηρετεί την ανάγκη του πρωθυπουργού να κυβερνήσει χωρίς να χρεωθεί τη «λάντζα» της διακυβέρνησης…  Η στελέχωση του υπουργείου Οικονομικών με τον κ. Βαρουφάκη και τον κ. Μάρδα, που επίσης δεν υπήρξαν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ την ίδια ανάγκη ήρθε να εξυπηρετήσει… Να μπορεί π.χ να διαπραγματεύεται στους δανειστές ότι συμφωνεί με το 70% του μνημονίου, χωρίς να το χρεώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ – που υπήρξε 100% (και όχι 70%) αντιμνημονιακός….

ΜΑΚΑΡΙ να του «βγούν» και οι δύο αλχημείες του κ. Τσίπρα…. Αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα και να του «βγούν» , δεν θα του «βγούν» αναίμακτα….