«ΕΙΝΑΙ ώρα για δουλειά και όχι για τηλεοπτικές εμφανίσεις. Στα κανάλια θα βγαίνετε μόνο για να παρουσιάσετε και να υπερασπιστείτε το κυβερνητικό σας έργο»…Ποιος τα λέει αυτά; Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης. Που απευθύνεται; Στους βουλευτές του ΛΑΟΣ που βρέθηκαν από τα τηλεοπτικά παράθυρα στην κυβέρνηση Παπαδήμου ως υπουργοί και υφυπουργοί…Τι θέλει ν’ αποφύγει; Την «έκθεσή τους» μέσω των απόψεων με τις οποίες «κέρδισαν» την ψήφο των πολιτών: το χάιδεμα (έως «διαφήμιση») της χούντας, το κυνήγι των μεταναστών, τις θεωρίες συνωμοσίας κατά των Εβραίων, τον εκσυγχρονισμό του «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»…
ΕΝΟΧΛΕΙ πολλούς, είναι η αλήθεια, η συνύπαρξη ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου…Αλλά δυστυχώς, τα όσα ακούγονται εναντίον των βουλευτών του ΛΑΟΣ έχουν σχέση με την τοποθέτησή του στο ακροδεξιό τμήμα του πολιτικού μας χάρτη…Στον άξονα αριστερά – δεξιά, η αντιπαράθεση αποκτά σχηματικά χαρακτηριστικά: το ποιος είναι αριστερός ή δεξιός σήμερα δεν είναι και τόσο ευδιάκριτο…Πολύ δε περισσότερο το ποιος είναι προοδευτικός και ποιος συντηρητικός…
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, δεν ενοχλούμαι που οι βουλευτές του ΛΑΟΣ αναφέρονται συχνά στα «επιτεύγματα» του Γεωργίου Παπαδόπουλου…Το θεωρώ τόσο φυσικό, όσο φυσικό είναι κάποιοι να υπερασπίζονται το σταλινικό καθεστώς ως υπόδειγμα δημοκρατίας…Φυσικά, διαφωνώ και με τις δύο κατηγορίες υπερασπιστών χούντας, καθότι μαύρη ή κόκκινη η χούντα είναι χούντα κι ας καταφεύγουν αμφότεροι στο χαρακτηρισμό «επανάσταση» και για τη μια και για την άλλη…
ΕΝΟΧΛΟΥΜΑΙ αφόρητα όμως για το γεγονός, ότι ο Καρατζαφερισμός στην Ελλάδα ταυτίστηκε με τις θεωρίες συνωμοσίας: στοχοποιώντας άλλοτε τους εβραίους (που, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, ειδοποιήθηκαν για να «το σκάσουν» από τους δίδυμους πύργους, την 11η Σεπτεμβρίου), άλλοτε τους εξωτερικούς μας εχθρούς (Αμερικανούς, Ευρωπαίους, παγκοσμιοποίηση, αλλόθρησκους) κι άλλοτε τους «δούρειους ίππους» τους στην Ελλάδα (πολιτικοί που «σπρώχνονται» από τη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, ξένα κέντρα κ.λ.π.)…Ρατσιστές με τους ξένους, μισαλλόδοξοι, διαφημιστές – εκπρόσωποι του Λεπέν και δεν συμμαζεύεται…
ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ είναι ότι αυτά που κατά καιρούς κηρύσσουν κάποιοι βουλευτές και κάποια στελέχη του ΛΑΟΣ (δεν είναι και σ’ αυτό το κόμμα, όπως σε όλα τ’ άλλα, όλοι ίδιοι), δεν είναι απόψεις που διακινούνται μόνο στον χώρο της πολιτικής του επιρροής…Οι θεωρίες συνωμοσίας που χρεώνουν στους εβραίους όλα τα δεινά (κι αυτά που περνάμε κι εμείς σήμερα) της ανθρωπότητας διακινούνται από ανθρώπους που κινούνται σ’ όλα τα κόμματα και θεωρούν τον εαυτό τους μάλιστα προοδευτικό…Το ίδιο και οι θεωρίες περί στοχοποίησης της Ελλάδας από τα περίφημα ξένα κέντρα ή τους αλλόδοξους…Τα βιβλία του μακαρίτη Κυριάκου Διακογιάννη άλλωστε, γαλούχησαν πολλούς σοσιαλιστές παλαιάς κοπής πολύ πριν έρθει ο ΛΑΟΣ να βάλει το περιεχόμενο τους ως επίσημο κομματικό λόγο στη Βουλή…
ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ κατά της συμμετοχής του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση συνεπώς, δεν θέτουν ζητήματα απομόνωσης του ξενοφοβικού και μισαλλόδοξου λόγου του…Θέτουν απλώς ζητήματα απομόνωσης του όψιμου «χουντισμού» και της πατριδοκαπηλικής διάθεσης…Όμως αυτό δεν είναι το μείζον…Το μείζον είναι να δούμε τι κρύβεται πίσω από την κλασσική αντιπαράθεση δεξιάς – αριστεράς και να το απομονώσουμε πριν καταστεί κυρίαρχος λόγος…
Ο ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ…
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο πίσω δωμάτιο ενός μπουρδέλου στο κέντρο της πόλης, μια παράταιρη, παράξενη παρέα ήταν καθισμένη γύρω από ένα τραπέζι. Δεν είχαν κάτι κοινό εμφανισιακά ή ηλικιακά, αλλά τους ένωνε μόνο το κοινό τους πάθος: Ήταν χασισοπότες. Μαζευόταν πότε-πότε για να ικανοποιήσουν αυτό τους το πάθος χωρίς να έχουν κάποιο άλλο δέσιμο μεταξύ τους. Το μέρος το διάλεξαν επειδή ήταν υπεράνω υποψίας, κάποιος απ’ τους παριστάμενους γνώριζε την τσατσά.
Ο πρώτος της παρέας έπιασε κι’ άρχισε με επιδέξιες κινήσεις να στρίβει ένα τρίφυλλο, ενώ οι άλλοι παρακολουθούσαν. Ήταν γύρω στα 55 με φαλάκρα και μουστάκι. Ο πατέρας του, που είχε πεθάνει, εξέτρεφε ζώα, χιλιάδες κεφάλια. Την επιχείρηση ανέλαβε ο γιος του χωρίς όμως να ασχολείται ιδιαίτερα. Την δουλειά την έκαναν άλλοι. Αυτός ήταν όλο ταξίδια στο εξωτερικό, έκανε διάφορα σπορ, και έλεγε πότε-πότε και καμιά μ@λ@κία να περνάει η ώρα.
Τελείωσε την στριφτοχειροτεχνία. Είχε φτιάξει ένα τσιγαριλίκι σαν το μπουρί της σόμπας, για να φτάσει για όλους. Τράβηξε μια τζούρα μέχρι τα νυχάκια και το πέρασε στον διπλανό του.
Αυτός ήταν της ίδιας ηλικίας με τον πρώτο, πιο καλοστεκούμενος με γυαλιά. Είχε σπουδάσει νομικά αλλά δεν έκανε προκοπή, και έκανε κι’ αυτός κοπάδι με ζώα γιατί πίστευε ότι αυτή η δουλειά θα του απέφερε κέρδη. Πήρε κι’ αυτός τη τζούρα του και το πέρασε στη γυναίκα δίπλα του.
Αυτή ήταν κορδελιάστρα απ’ τα Σεπόλια. Είχε ένα πρόσωπο όλο γωνίες. Ήταν μυστήριο το σουλούπι της, θύμιζε κρασπεδοχελώνα. Φορούσε ρούχα φτωχικά, με μαλλί ατημέλητα άλουστο. Ήταν λίγες οι πιθανότητες να είχε λουστεί το τελευταίο δίμηνο. Τράβηξε μια τζούρα με τη σειρά της, και το έδωσε στον διπλανό, έναν εξηντάρη εισοδηματία.
Αυτός είχε καμιά 50αρια ακίνητα και μάζευε τα ενοίκια. Στον ελεύθερο χρόνο του έβαφε τα μαλλιά του, και έριχνε φάπες σε όποιον μετανάστη έβλεπε στο δρόμο. Αφού βολεύτηκε το πέρασε στον τελευταίο της παρέας, έναν 35αρη πλέυ-μπόι. Αυτουνού ο πατέρας είχε κάτι τεχνικές εταιρίες, και ο ίδιος χέρια σαν του δεσπότη. Καθαρά και περιποιημένα. Δεν είχε δουλέψει ποτέ.
Μέσα στη θολούρα, στον καπνό, και μέσα στη ντάγκλα η κουβέντα ήρθε στα πολιτικά.
Θέμα-τι άλλο-η κατάσταση της χώρας.
Ο πρώτος-ο καραφλός- έγειρε μπροστά και είπε με αυτοπεποίθηση:
-Τι λέτε τώρα, λεφτά υπάρχουν. Αν ξέρατε μόνο πόσοι φοροδιαφεύγουν…
Ο δεύτερος πήρε την πάσα:
-Ας γινόμουνα για 18 μήνες πρωθυπουργός, θα έφερνα την ανάπτυξη στον τόπο, θα έλυνα το πρόβλημα του χρέους και θα έτριζα τα δόντια στους εταίρους.
Η γυναίκα κούνησε το κεφάλι.
-Πρέπει να δοθεί προσοχή στα αδύνατα οικ. στρώματα. Να επιδοτηθούν οι άνεργοι με 1126 €τον μήνα, για όσο διάστημα δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Να απαλλάσσονται από την πληρωμή των κοινόχρηστων λογαριασμών, να ασφαλίζονται στο ΙΚΑ όλο το διάστημα που είναι άνεργοι. Πλήρης δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δωρεάν πακέτο σχολικών ειδών σε όλα τα παιδιά των ανέργων…
Προσπάθησε να πει κι’ άλλα αλλά την έκοψε ο 60αρης.
-Για όλα φταίνε οι μετανάστες. Άμα διώξουμε κανα εκατομμύριο απ’ αυτούς θα στρώσουν αυτόματα όλα στη χώρα μας.
Ο νεώτερος της παρέας κούνησε το κεφάλι του αρνητικά.
-Το κύριο θέμα είναι να μονιμοποιηθούν οι 100.000 συμβασιούχοι και να μην πειραχθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ.
Διαφωνούσαν λοιπόν , δεν είχαν κανένα σημείο επαφής. Ο καθένας έλεγε τα δικά του, αλλά δεν είχε σημασία: Έτσι κι’ αλλιώς το πάθος τους έκαναν, δεν υπήρχε καμία ανάγκη να συμφωνήσουν στα πολιτικά. Στην ουσία τους ήταν αδιάφορα…
Τελείωσε το φύσα-ρούφα και άρχισαν ένας-ένας να φεύγουν.
Στο διπλανό δωμάτιο ένας γερμανός έκανε σεξ με την κοπέλα του οίκου ανοχής, και οι φωνές του ακουγόταν καθαρά στ’ αυτιά τους:
Was ich fur Sie tune meine Mutter;(*)
(*Μετάφραση) Τι σου κάνω μάνα μου;