Η τράπεζα Πειραιώς και ο Σισέ….

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ότι, μια μέρα της επόμενη εβδομάδας ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Βόλου Αχιλλέας Μπέος καλεί τους δημοσιογράφους στο γραφείο του για να προβεί σε σημαντικές ανακοινώσεις. Τους λέει λοιπόν, ότι ο ιστορικός Ολυμπιακός ενδιαφέρεται για την αγορά του Σισέ από τον Παναθηναϊκό και πρόκειται να καταθέσει προσφορά 5 εκατομμυρίων ευρώ… Η είδηση «σκάει» ως βόμβα στα ποδοσφαιρικά στέκια και η αντίδραση της διοίκησης του Παναθηναϊκού είναι εξίσου ενδιαφέρουσα: «η οικογένεια Βαρδινογιάννη» - αναφέρει – «συζητάει κάθε πρόταση για μεταγραφή ποδοσφαιριστή του ΠΑΟ. Ειδικά στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, η οικογένεια Βαρδινογιάννη θεωρεί ότι οι μεταγραφικές κινήσεις στο ποδόσφαιρο είναι δείγμα υγείας γιατί αποδεικνύουν ότι η ποδοσφαιρική αγορά δεν πέθανε και γίνονται ακόμα επενδύσεις»…
ΤΗΝ επόμενη μέρα οι οπαδικές εφημερίδες του Παναθηναϊκού οργιάζουν: «ΠΟΥΛΑΕΙ τον Σισέ αντί πινακίου φακής», «ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ τον Γάλλο», «Κάτω τα χέρια από τον Σισέ», «Δεν θα επιτρέψουμε το ξεπούλημα της Παναθηναϊκής περιουσίας», «Δωρίζουν τον Σισέ στον Μπέο»… Και άλλα παρόμοια… Στο Βόλο, όλοι πανηγυρίζουν για το ενδεχόμενο μιας τέτοιας μεταγραφής, με εξαίρεση την Αριστερά που προβληματίζεται για τις θέσεις εργασίας που κινδυνεύουν στη επίθεση του Ολυμπιακού Βόλου γιατί «ο Σισέ αξίζει για τρεις επιθετικούς μαζί» κατά δήλωση του προπονητή της ομάδας…
ΤΟ ΠΑΡΟΝ κείμενο – οφείλω να σας εξομολογηθώ - γράφεται υπό θερμοκρασία 40 βαθμών Κελσίου… Άρα, ο αναγνώστης διαβάζοντας το, δικαιολογημένα συμπεραίνει ότι «έσφιξαν οι ζέστες» και ο υπογραφόμενος λάλησε… Δεν φταίνε οι ζέστες όμως, αλλά η αδυναμία μας να εκτιμήσουμε με ψυχραιμία τις εξελίξεις. Και όχι βέβαια τις αθλητικές, αλλά τις υπόλοιπες που επηρεάζουν πολύ περισσότερο τη ζωή μας… Κι έρχομαι στο κυρίως θέμα…
ΟΠΩΣ ακριβώς μια πρόταση Μπέου για τον Σισέ δεν σημαίνει ότι πουλήθηκε, έτσι και μια πρόταση Σάλλα για εξαγορά ποσοστών της ΑΤΕ και του ΤΤ δεν σημαίνει ότι έχουμε αγοραπωλησία… Ο πρόεδρος της Πειραιώς έκανε μια προσφορά κι η κυβέρνηση τη χαιρέτησε ως μήνυμα κατά της ακινησίας της αγοράς… Από εκεί και πέρα, κανείς δεν μπήκε σε λεπτομέρειες ως προς το μέγεθος του ποσού της προσφοράς κι εκείνου που θα αντιπροτείνει με τη βοήθεια των ειδικών, το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης… Κανείς δεν μπήκε σε λεπτομέρειες για το πόσοι εργαζόμενοι χρειάζονται ώστε να είναι βιώσιμη η επιχείρηση αντιθέτως ο κ. Σάλλας εγγυήθηκε από την πρώτη στιγμή τη διατήρηση των θέσεων εργασίας… Όλα αυτά, προφανώς, θα συζητηθούν μεταξύ των δύο πλευρών που έχουν ως γνωστόν διαφορετικές η κάθε μία ευαισθησίες… Όταν καταλήξουν θα κριθεί αν είναι «ξεπούλημα» ή όχι, αν το ποσό είναι «πινάκιο φακής» κι αν η διαβεβαίωση για τις θέσεις εργασίας ήταν μια απατηλή υπόσχεση…
ΩΣ ΤΟΤΕ, όλοι οφείλουμε να καταθέτουμε τον προβληματισμό μας για το γεγονός, αλλά σε καμία περίπτωση να μην βγάλουμε πρόωρα συμπεράσματα σαν κι αυτά που ένιοι πολιτικοί αρθρώνουν με απίστευτη ελαφρότητα, στα «παράθυρα» και στα μπαλκόνια. Ακούγοντας π.χ. τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτιέσαι αν διαφωνεί με την πώληση ή με την τιμή. Γιατί είναι άλλο να διαφωνείς με την πώληση κι άλλο με την τιμή. Κι όταν εμφατικά αναφέρεσαι σε «πινάκια φακής», προφανώς δηλώνεις «ανοιχτός» σε καλύτερες προσφορές… Καθόλου άσχημο για το βιογραφικό σου, αν είσαι οπαδός του Παναθηναϊκού και έχεις ως πρότυπο τον προκάτοχό σου στην ηγεσία του κόμματος…
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: είναι πρόωρο να κρίνουμε μια πρόταση ως deal, όταν δεν έχει γίνει καμιά συζήτηση ως προς τα χαρακτηριστικά της συμφωνίας. Και μπορεί στο πλαίσιο της ποδοσφαιρικής φλυαρίας (που, κατά τον Έκο, είναι υποκατάστατο της πολιτικής φλυαρίας) αυτό να γίνεται κατά κόρον (δείτε πόσους παίκτες «έφεραν» κι αυτό το καλοκαίρι οι τίτλοι των εφημερίδων στην Ελλάδα!) αλλά στο πλαίσιο της δημόσιας πολιτικής συζήτησης, κάτι τέτοιο συνιστά έλλειψη σοβαρότητος…