Οι συνεχείς

δόσεις, δεν

 οδηγούν στην

    απεξάρτηση…

ΤΗΝ ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπάρχει καθαρή εικόνα ως προς το αποτέλεσμα του eurogroup…Όλοι όμως, θεωρούν το 24ώρο που «τρέχει» ως το πλέον κρίσιμο για την πορεία της χώρας…Ποιο είναι το διακύβευμα, το ξέρουμε όλοι: «αναπνευστήρας» (τουτέστιν ένεση ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) ή  απειλή ξαφνικού θανάτου…

ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ διχάζει τον ελληνικό λαό, που στην πλειοψηφία του δηλώνει ότι δεν θάθελε να διακινδυνεύσει μια έξοδο από το ευρώ…Πλην όμως, η ίδια πλειοψηφία δείχνει να εμπιστεύεται την κυβέρνηση που ρισκάρει την παραμονή της χώρας στο ευρώ, έχοντας ωστόσο, προηγουμένως, αποσύρει ακόμη και τα κέρματα των καταθέσεών της στις τράπεζες!...

ΔΥΣΚΟΛΟ να τα βάλεις σε τάξη ολ’ αυτά, αν δεν αποδεχθείς προηγουμένως ότι οι έλληνες είμαστε ένας λαός που άγεται και φέρεται από το συναίσθημα…Αν δεν είμασταν, δεν θα ψηφίζαμε μέχρι το 2012 οι εννιά στους δέκα σταθερά το ίδιο κόμμα για δεκαετίες ολόκληρες, αρνούμενοι να το αξιολογούμε κάθε τετραετία με πολιτικά κριτήρια…Αν δεν είμασταν συναισθηματικός λαός δεν θα υπήρχαν ανάμεσά μας άνθρωποι που νοσταλγούν τον Κώστα – playstation – Καραμανλή…Αν δεν είμασταν όμηροι του συναισθήματος θα δίναμε ένα διψήφιο ποσοστό σε δυνάμεις που επένδυσαν στον μετριοπαθή λόγο, την ώρα της διχαστικής αντιπαράθεσης μνημονιακών – αντιμνημονιακών που συνεχίζεται και απειλεί να μετατρέψει σε «Σκουριές» τη χώρα, σε περίπτωση «ατυχήματος»…

ΟΜΩΣ, το πρόβλημα δεν είναι πως προσλαμβάνουμε τα διλλήματα ή τα διακυβεύματα σ’ αυτή τη χώρα…Το πρόβλημα είναι πως οργανώνουμε την άμυνά μας απέναντι στην οποιαδήποτε κρίση…Κι αυτό φαίνεται από τις διαστάσεις που δώσαμε όλες αυτές τις ημέρες στο χθεσινό eurogroup…«Η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου» ήταν ο κύριος τίτλος μιας εφημερίδας (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ), «Ημέρα κρίσης – Eurogroup σταθμός για όλα» ο τίτλος μιας δεύτερης (ΕΘΝΟΣ)…

ΤΙ ΑΛΗΘΕΙΑ κρινόταν τη χθεσινή ημέρα; Ένα νεύμα από πλευράς εταίρων για να πάρουμε τη δόση μας! Όσοι βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να έχουν στην οικογένειά τους εξαρτημένα άτομα, καταλαβαίνουν πόσο σημαντική είναι γι’ αυτά τα άτομα η μέρα που θέλουν τη δόση τους και δεν την έχουν…Όταν τη βρίσκουν, ησυχάζουν μέχρι να την ξαναζητήσουν κι αν δεν την έχουν εξασφαλισμένη, ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται…Αν βέβαια, βρεθεί τρόπος να τη βρίσκουν συνέχεια, δεν σημαίνει ότι έλυσαν το πρόβλημα της εξάρτησης, αλλά ότι έχουν συνάψει ένα είδος συμβολαίου με τον θάνατο…

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ λοιπόν, «ανάσα ρευστότητας»; Ότι βρήκε τη δόση της μια εξαρτημένη οικονομία, που δεν έχει τη δύναμη να δρομολογήσει διαδικασίες απεξάρτησης από τα δανεικά! Πως γίνεται η απεξάρτηση; Με επιστροφή στην δραχμή, όπως νομίζουν μερικοί; Είναι κι αυτή μια μέθοδος, την οποία δεν επιθυμεί η πλειοψηφία του ελληνικού λαού…Προφανώς, γιατί συμφωνεί με την εφιαλτική περιγραφή της. που έκανε ο κ. Βαρουφάκης στο άρθρο του στο Protagon, πριν ακόμη γίνει υπουργός των Οικονομικών…Η αφελής εκδοχή άλλωστε, ότι «χρεοκοπήσαμε γιατί μπήκαμε στο ευρώ» καταρρίπτεται αν θυμηθεί κανείς πόσα χρωστούσε η χώρα μας όσο είχαμε δραχμή…

ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ γίνεται με την επανεκκίνηση της οικονομίας και την παραγωγή πλούτου…Με την αποδοχή του προβλήματος και την διάθεση να το αντιμετωπίσει αποφασιστικά και ριζικά αυτός που το έχει…Από τους ατυχήσαντες οικονομικά, επιχειρηματίες, πολίτες και λαούς γενικότερα κανείς δεν ορθοπόδησε καταγγέλλοντας ή ζητώντας δανεικά…Ορθοπόδησαν μόνον αυτοί που σήκωσαν τα μανίκια και δούλεψαν: οι πατεράδες μας μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο…Οι Ιρλανδοί κι οι Πορτογάλοι μετά τη δική τους περιπέτεια…Εμείς μόνο το συζητάμε τώρα πέντε ολόκληρα χρόνια! Εφαρμόζουμε ημίμετρα, κοροϊδεύοντας εαυτούς και αλλήλους: βαφτίζαμε επο Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ διαθεσιμότητες τις απολύσεις που έπρεπε να κάνουμε για να τις αποφύγουμε. Κάναμε πρόωρες συνταξιοδοτήσεις αντί να συμμαζέψουμε το κράτος με, αγορά πλασματικών ετών για να μη δουλέψουμε πάνω απ’ τα πενηνταπέντε…Και τώρα ετοιμαζόμαστε να βαφτίσουμε επίδομα  τον 13^ου μισθό που απορρίπτουν οι Ευρωπαίοι…Το αποτέλεσμα της άρνησής μας να προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται το κράτος μας είναι ότι την ώρα που οι ομοιοπαθείς Ιρλανδοί και Πορτογάλοι βγαίνουν από το μνημόνιο, εμείς να ετοιμαζόμαστε να υπογράψουμε ένα νέο μνημόνιο!...Είμαστε άξιοι της μοίρας μας…