Δύσκολη η ψυχανάλυση για το ΠΑΣΟΚ....

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ το ΠΑΣΟΚ να κερδίσει τις εκλογές του 2009 χωρίς τη διαβεβαίωση του Γιώργου Παπανδρέου ότι «λεφτά υπάρχουν»; Προφανώς, ναι...Όπως έδειξε η ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος, η νίκη του προήλθε από την αδυναμία της ΝΔ του Κώστα Καραμανλή να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους της και όχι από τη δική του ελκυστική πρόταση... Μπορεί να μην ήταν μια νίκη με διαφορά δέκα ποσοστιαίων μονάδων, αλλά - όπως όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν εκείνη την εποχή - θα ήταν και πάλι μια καθαρή νίκη, επί ενός αντιπάλου που είχε ήδη αποδεχθεί το μοιραίο...

ΕΠΙΠΛΕΟΝ, θα ήταν μια νίκη που δεν θα ήταν a priori υπονομευμένη από τις προσδοκίες που δημιουργούσε στο εκλογικό σώμα το περίφημο «λεφτά υπάρχουν»... Όπως φάνηκε στη συνέχεια άλλωστε, αυτό το «λεφτά υπάρχουν» δεν επέτρεψε στον Γ. Παπανδρέου να υπερασπιστεί την πολιτική δημοσιονομικής εξυγίανσης που με τη συνδρομή Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΔΝΤ αποφάσισε να εφαρμόσει... Δεν ήταν γαρ, ένα αθώο προεκλογικό ψέμμα (σαν κι αυτά που είχαμε συνηθίσει), αλλά μια απάτη που εκαλείτο ο ελληνικός λαός να πληρώσει πολύ - πολύ ακριβά... Ακριβότερα, όπως είναι γνωστό, το πλήρωσε ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ που βρέθηκε στο ναδίρ της εκλογικής της επιρροής...

ΓΙΑΤΙ τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά; Γιατί το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και όσα ακούστηκαν στη διάρκεια των εργασιών του ήταν μια καλή αφορμή για να διαπιστώσουμε πως μπορεί να λειτουργήσει η διάψευση μιας προεκλογικώς καλλιεργηθείσης προσδοκίας... Και παράλληλα, μια θαυμάσια ευκαιρία για να συμπεράνουμε πόσο ολέθρια αποτελέσματα έχουν για τον λαό και τα κόμματα η έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατίας αφ' ενός και η λειτουργία των κομμάτων ως εκλογικών μηχανισμών αφετέρου....

ΟΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ αυτές και μόνο θα αρκούσαν για να αφήσει κάτι χρήσιμο το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ... Την εμπειρία δηλαδή, του πόσο καταστροφικά μπορεί να λειτουργήσει, είτε η πίστη στο αλάθητο του αρχηγού είτε η αδυναμία διατύπωσης μιας αντίθετης γνώμης στη «γραμμή» που οδηγεί κατευθείαν στο γκρεμό...

ΥΠΗΡΧΑΝ άραγε μεταξύ των κορυφαίων του ΠΑΣΟΚ, στελέχη που προειδοποίησαν τον Γ. Παπανδρέου για το πόσο επικίνδυνο ήταν εκείνο το «λεφτά υπάρχουν;»... Υπήρχαν κορυφαία στελέχη που προειδοποίησαν ότι η «ωραιοποίηση» της οικονομικής κατάστασης της χώρας, τη στιγμή μάλιστα που το αντίπαλον δέος (ΝΔ και Καραμανλής) την περιέγραφε με μελανά χρώματα, ήταν μια απάτη που το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση θα έβρισκε αργότερα σίγουρα μπροστά του; Κι αν υπήρξαν τέτοια στελέχη, πόση άνεση τους παρείχε η «εσωτερική δημοκρατία» του κόμματος ώστε να αναδείξουν την ένσταση τους; Αλλά, ακόμη κι αν θεωρητικώς τέτοια δυνατότητα υπήρχε, θα μπορούσε άραγε να εμπλουτίσει τον δημόσιο διάλογο, όταν θα εθεωρείτο ότι θίγει τον σκοπό ενός κόμματος που λειτουργεί περισσότερο ως εκλογικός μηχανισμός και λιγότερο ως χώρος παραγωγής πολιτικής;

Σ' ΑΥΤΑ τα ζητήματα θα έπρεπε να επικεντρωθεί ο διάλογος στις εργασίες του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ... Στη διαμόρφωση ενός πλαισίου εσωκομματικής δημοκρατίας ώστε ένα κόμμα να μην πληρώνει την ανεπάρκεια του αρχηγού του... Στη μετεξέλιξη του σε κόμμα αρχών και χώρο παραγωγής ιδεών... Με την άνεση που του παρέχει το μονοψήφιο πλέον ποσοστό που καταγράφει στις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να απαλλαγεί απο τις αμαρτίες του παρελθόντος, χωρίς να φοβάται τους κινδύνους της ψυχαναλυτικής διαδικασίας... Δυστυχώς, δεν φαίνεται πρόθυμο να το κάνει ούτε τώρα... Γιατί, αν το κάνει προφανώς δεν θα είναι ΠΑΣΟΚ...