ΤΗΝ προηγούμενη εβδομάδα στην τηλεόραση μεταδόθηκε ρεπορτάζ από διαδήλωση κωφών έξω από τα γραφεία της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού. Το αντικείμενο της διαμαρτυρίας τους; Η απειλή ματαίωσης της διεξαγωγής της «Ολυμπιάδας Κωφών» που είχε δεσμευτεί (εδώ και μία πενταετία νομίζω) να διοργανώσει η χώρα μας! «Σε περίπτωση που δεν την διοργανώσουμε» - είπε on camera ο εκπρόσωπος των κωφών – «θα είναι καθαρός ρατσισμός εκ μέρους της Ελλάδος…»
ΧΩΡΙΣ ίχνος διάθεσης ρατσισμού θα μπορούσαμε να υπερθεματίσουμε στους λόγους για τους οποίους η χώρα μας ΟΦΕΙΛΕΙ να διοργανώσει την «Ολυμπιάδα των κωφών»: πρώτον, διότι σ’ αυτή τη χώρα τα «κουφά» είναι καθημερινότητα και δεύτερον, διότι τώρα που συνεχίζουν να μας δίνουν οι ξένοι δανεικά, δόξα τω θεώ, έχουμε μπόλικα για ξόδεμα….
Η ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ της Ολυμπιάδας του 2004 πέρασε στο συλλογικό υποσυνείδητο σαν μια τεράστια δαπάνη που ευθύνεται κατά πολύ για τα σημερινά χάλια της οικονομίας μας… Με τη διαφορά ότι, όλοι σχεδόν οι πολιτικοί μάς οδήγησαν να πιστεύουμε ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2004 δεν μας καταχρέωσαν γιατί ήταν μια τεράστια επένδυση για την μικρή Ελλάδα, αλλά γιατί την υπερκοστολόγησαν τα λαμόγια…Σωστό είναι και αυτό: τα λαμόγια έστησαν χορό εκατομμυρίων γύρω από την Ολυμπιάδα… Πλην όμως και χωρίς τα λαμόγια, οι Ολυμπιακοί του 2004 θα ήταν μία τεράστια πληγή για την εθνική μας οικονομία…
ΚΙ ΑΦΟΥ ουδείς αξιολόγησε τα κέρδη απ’ αυτή την επένδυση και κανείς δεν ασχολήθηκε αν άξιζε τον κόπο αυτό το «άλμα στο κενό», μπορεί ο καθένας πλέον να ονειρεύεται τη δίκη του Ολυμπιάδα: οι κωφοί τη δική τους, οι Θεσσαλοί ένα υποκατάστατο Ολυμπιάδας που ονομάζεται «Μεσογειακοί» και πάει λέγοντας…
ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ είναι ότι τέτοια αιτήματα διατυπώνονται την ώρα που η έντονη φημολογία για χρεοκοπία της χώρας έχει παραλύσει κάθε οικονομική δραστηριότητα…Λες και κάποιοι ζουν σε άλλο κόσμο….Κι αυτό δεν αφορά μόνο τους κωφούς, γιατί την ίδια ακριβώς ημέρα που οι κωφοί αδιαφορούσαν για την πιθανή χρεοκοπία και διαδήλωναν για την Ολυμπιάδα τους, χιλιάδες οπαδοί του Ηρακλή Θεσσαλονίκης διαδήλωναν επίσης για να χαρισθούν τα χρέη της «ιστορικής» ποδοσφαιρικής ομάδας ώστε να μην χάσει τη θέση της στο πρωτάθλημα…. Το σκεπτικό τους; Ίδιο ακριβώς με το σκεπτικό των κωφών: αν δεν χαρισθούν τα χρέη του Ηρακλή θα είναι ρατσισμός, γιατί τα προηγούμενα χρόνια χαρίστηκαν τα χρέη του ΠΑΟΚ, του Άρεως, του Ολυμπιακού Πειραιώς, της ΑΕΚ, της ΑΕΛ, του Πανιωνίου και σχεδόν όλων των ελληνικών ομάδων που μπορεί να εδρεύουν στο Βόλο και να λέγονταν για κάποια περίοδο… Κασσάνδρα!….
ΑΝ σ’ αυτές τις «λογικές» (με βάση την «εθνική μας λογική») διεκδικήσεις προσθέσει κανείς το «λογικό» επίσης αίτημα των υπαλλήλων του ΟΣΕ να ζουν εις βάρος του συνόλου των φορολογουμένων για να μην αυξηθεί η ανεργία εξαιτίας της αποκρατικοποίησης του Οργανισμού, καταλαβαίνει κανείς γιατί έχουν δίκαιο όσοι δεν θέλουν να μας δανείζουν ακόμη κι αν εμείς τους παρακαλάμε να το κάνουν με τοκογλυφικά επιτόκια…Γιατί, ούτε καν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ευρισκόμενοι, δεν μπορούμε να συμμαζευτούμε!....
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ συνεπώς, δεν είναι αυτό που μας απασχόλησε όλη την προηγούμενη εβδομάδα: το αν χρεοκοπήσαμε και δεν μας το λένε ακόμη…Το πρόβλημα είναι ότι και να μην χρεοκοπήσουμε τώρα, δεν θα αποφύγουμε την χρεοκοπία όσο θα δανειζόμαστε για να ρίχνουμε τα δανεικά στις «μαύρες τρύπες» διαφόρων αθλητικών πάρτυ και διαφόρων ζημιογόνων οργανισμών…Λες και δεν διδαχθήκαμε τίποτα από τον τρόπο με τον οποίο καταναλώσαμε τις επιδοτήσεις, συνεχίζουμε να κάνουμε το ίδιο με τα δανεικά που στέλνονται για να στηριχτούμε κι όχι για να διοργανώσουμε τις Ολυμπιάδες των κωφών… Εκτός κι αν το σύνδρομο του χορού του Ζαλόγγου είναι τόσο βαθιά χαραγμένο μέσα μας και θεωρούμε «εθνικό» το να βουτάμε στον γκρεμό υμνώντας τον αδέσμευτο χαρακτήρα μας!....
Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010
Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010
«Όταν δεν νεκρώνει η χώρα», νεκρώνει η λογική….
Η ΑΠΕΡΓΙΑ των δημοσιογράφων από τα καθήκοντα τους είναι η μόνη κινητοποίηση στην Ελλάδα που ανταποκρίνεται πλήρως στον συνήθη τίτλο της επόμενης ημέρας «ΝΕΚΡΩΣΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ». Πράγματι, κάθε φορά που απεργούμε οι δημοσιογράφοι (και τον τελευταίο καιρό απεργούμε συχνά) το μπλακ αουτ στην ενημέρωση είναι γενικό. Κανάλια, ραδιοφωνικοί σταθμοί, εφημερίδες έντυπες και ηλεκτρονικές κατεβάζουν τον γενικό διακόπτη…Ούτε καν των μεταδόσεων των αθλητικών αγώνων δεν επιτρέπουμε την περιγραφή…
ΟΛΕΣ οι άλλες απεργιακές κινητοποιήσεις, συμπεριλαμβανομένων και των λεγομένων «γενικών απεργιών» που προκηρύσσουν (συχνότατα επίσης, τον τελευταίο καιρό) η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ είναι μια καλή αφορμή για να διαπιστώσουμε ότι, όταν δεν απεργούμε οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι απεργεί η λογική μας. Διότι, μόνον ο συναισθηματισμός μας (και όχι η λογική μας) μπορεί να ευθύνεται για τον τίτλο «ΝΕΚΡΩΣΕ Η ΧΩΡΑ» όταν η κινητοποίηση γίνεται από τα ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ…Η αντικειμενικότερη άποψη είναι ότι, σε τέτοιες κινητοποιήσεις η χώρα δεν νεκρώνει…Και δεν νεκρώνει γιατί ελάχιστοι (μια μειοψηφία, θα ήταν το σωστότερο να πούμε) απεργούν στον ιδιωτικό τομέα και πολύ περισσότεροι (η πλειοψηφία) στον δημόσιο. Το να θεωρεί λοιπόν, το σύνολο των ΜΜΕ την αποχή των κρατικοδίαιτων από τις δουλειές τους ικανή ώστε να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι «παρέλυσε η χώρα» είναι δείγμα είτε αφέλειας, είτε υπερβολής, είτε λαϊκισμού, είτε και «ευσεβών πόθων»…Ναι, δεν λείπουν κι οι «ευσεβείς πόθοι» αν αναλογιστεί κανείς ότι πολλοί από εμάς προεξοφλούμε από πριν το αποτέλεσμα της κινητοποίησης: «Παραλύει αύριο η χώρα»!!!
ΣΤΟ ΙΔΙΟ μοτίβο οι περίφημες «λαοθάλασσες» των διαδηλωτών: 150.000 στην απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας (των πέντε εκατομμυρίων κατοίκων εννοείται!)…Αλήθεια, τι προσδιορίζει την επιτυχία μιας κινητοποίησης; Το πόσοι «βγήκαν» στο δρόμο ή το πόσοι «δεν βγήκαν»; Πιθανότατα, τίποτε από τα δύο…Όταν όμως, την περασμένη Πέμπτη στην πλατεία Ταχυδρομείου της Λάρισας διαδηλώνουν 300 του ΠΑΜΕ κατά του Ασφαλιστικού και 2.000 άλλοι (χωρίς υπερβολή!) πίνουν την ίδια ώρα στις γύρω καφετέριες γαλήνιοι τον καφέ τους, ποια λογική εξυπηρετεί ο τίτλος «Ηχηρό μήνυμα κατά της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό;»
ΚΑΠΟΙΟΙ θα πουν ότι το παρόν κείμενο αναφέρεται στην αναξιοπιστία του Τύπου…Και σ’ αυτό αναφέρεται, έχουν δίκαιο…Πλην όμως, όχι μόνον σ’ αυτό…Γιατί αν τολμήσει εφημερίδα να τυπώσει τίτλο «Απήργησαν 300.000 σε σύνολο 4.000.000 εργαζομένων» αυτομάτως θα καταγγελθεί από του κοπτόμενους για την αξιοπιστία του Τύπου συνδικαλιστές και τους οπαδούς τους ως όργανο των διαπλεκομένων και αιχμή του δόρατος της κρατικής προπαγάνδας….
ΟΛΕΣ οι άλλες απεργιακές κινητοποιήσεις, συμπεριλαμβανομένων και των λεγομένων «γενικών απεργιών» που προκηρύσσουν (συχνότατα επίσης, τον τελευταίο καιρό) η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ είναι μια καλή αφορμή για να διαπιστώσουμε ότι, όταν δεν απεργούμε οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι απεργεί η λογική μας. Διότι, μόνον ο συναισθηματισμός μας (και όχι η λογική μας) μπορεί να ευθύνεται για τον τίτλο «ΝΕΚΡΩΣΕ Η ΧΩΡΑ» όταν η κινητοποίηση γίνεται από τα ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ…Η αντικειμενικότερη άποψη είναι ότι, σε τέτοιες κινητοποιήσεις η χώρα δεν νεκρώνει…Και δεν νεκρώνει γιατί ελάχιστοι (μια μειοψηφία, θα ήταν το σωστότερο να πούμε) απεργούν στον ιδιωτικό τομέα και πολύ περισσότεροι (η πλειοψηφία) στον δημόσιο. Το να θεωρεί λοιπόν, το σύνολο των ΜΜΕ την αποχή των κρατικοδίαιτων από τις δουλειές τους ικανή ώστε να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι «παρέλυσε η χώρα» είναι δείγμα είτε αφέλειας, είτε υπερβολής, είτε λαϊκισμού, είτε και «ευσεβών πόθων»…Ναι, δεν λείπουν κι οι «ευσεβείς πόθοι» αν αναλογιστεί κανείς ότι πολλοί από εμάς προεξοφλούμε από πριν το αποτέλεσμα της κινητοποίησης: «Παραλύει αύριο η χώρα»!!!
ΣΤΟ ΙΔΙΟ μοτίβο οι περίφημες «λαοθάλασσες» των διαδηλωτών: 150.000 στην απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας (των πέντε εκατομμυρίων κατοίκων εννοείται!)…Αλήθεια, τι προσδιορίζει την επιτυχία μιας κινητοποίησης; Το πόσοι «βγήκαν» στο δρόμο ή το πόσοι «δεν βγήκαν»; Πιθανότατα, τίποτε από τα δύο…Όταν όμως, την περασμένη Πέμπτη στην πλατεία Ταχυδρομείου της Λάρισας διαδηλώνουν 300 του ΠΑΜΕ κατά του Ασφαλιστικού και 2.000 άλλοι (χωρίς υπερβολή!) πίνουν την ίδια ώρα στις γύρω καφετέριες γαλήνιοι τον καφέ τους, ποια λογική εξυπηρετεί ο τίτλος «Ηχηρό μήνυμα κατά της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό;»
ΚΑΠΟΙΟΙ θα πουν ότι το παρόν κείμενο αναφέρεται στην αναξιοπιστία του Τύπου…Και σ’ αυτό αναφέρεται, έχουν δίκαιο…Πλην όμως, όχι μόνον σ’ αυτό…Γιατί αν τολμήσει εφημερίδα να τυπώσει τίτλο «Απήργησαν 300.000 σε σύνολο 4.000.000 εργαζομένων» αυτομάτως θα καταγγελθεί από του κοπτόμενους για την αξιοπιστία του Τύπου συνδικαλιστές και τους οπαδούς τους ως όργανο των διαπλεκομένων και αιχμή του δόρατος της κρατικής προπαγάνδας….
Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010
ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι μετά την κυνική ομολογία Μαντέλη στη πολιτική ζωή της χώρας θα αλλάξουν πολλά… Το τι θα αλλάξει ακόμη δεν μπορούμε να το προσδιορίσουμε… «Νοιώθουμε» όμως ότι θα αλλάξουν πολλά, έτσι αόριστα… Όπως το νοιώθαμε και το 1989 (με το σκάνδαλο Κοσκωτά), όπως το νοιώθαμε και το 2004 (όταν ερχόταν η κυβέρνηση Καραμανλή «να βάλει τάξη στο χάος και να καταργήσει τη διαπλοκή»), όπως το νοιώθαμε μετά τα «αποκαλυπτήρια» του Παυλίδη και τα «αποκαλυπτήρια» του Τσουκάτου…
Θα αλλάξει κάτι ή θα αποδειχθεί κι η υπόθεση Μαντέλη μια ακόμα «χαμένη ευκαιρία» για τον πολιτικό μας πολιτισμό;
ΤΟ ΜΕΤΑ
ΑΝ μπορεί να αλλάξει σε κάτι την πολιτική μας ζωή αυτό το νέο επεισόδιο διαφθοράς είναι στο να αποπειραθούμε να δούμε με περισσότερο ρεαλισμό τα πράγματα …
Το κέντρο βάρους του προβληματισμού της κοινωνίας περί την διαφθορά και τη διαπλοκή να μεταφερθεί στα οικονομικά των κομμάτων. Ούτε ισολογισμοί, ούτε δημόσιος έλεγχος, ούτε όρκοι που αίρονται στην πρώτη οικονομική δυσκολία, είναι η λύση… Απόλυτη διαφάνεια: όσοι θέλουν να συνεισφέρουν να το κάνουν ανοιχτά και με το ονοματεπώνυμο τους, όπως στην Αμερική… «Η SIEMENS HELLAS διέθεσε υπέρ της δικαίωσης του αγώνα της ΝΔ για ένα καλύτερο αύριο, το ποσό των 2.000.000 ευρώ». Όλοι θα είμαστε ενήμεροι: κοινωνία, εφορία, πολιτικό προσωπικό… Η χορηγία δεν είναι απαξιωτική όταν γίνεται για ευγενείς σκοπούς και χωρίς καμία προσδοκία… Κι αν αύριο μια κυβέρνηση της ΝΔ δώσει μια μεγάλη δουλειά στη SIEMENS θα είμαστε όλοι υποψιασμένοι κι αμέσως θα αναζητήσουμε το εάν δικαίως την έδωσε τη δουλειά στον γερμανικό κολοσσό και όχι για να ανταποδώσει την ευγενική της χορηγία…
ΚΑΘΑΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ
ΣΕ ΕΝΑ τόσο διάφανο καθεστώς, η χορηγία στους Μαντέληδες θα είναι άχρηστη… Εκτός κι αν η οποιαδήποτε SIEMENS επιθυμεί να συνεισφέρει και υπέρ της δικαίωσης του αγώνα τους… Και πάλι ανοιχτά: « η SIEMENS στηρίζει την υποψηφιότητα Μαντέλη, προσφέροντας 500.000 ευρώ»… Τόσο απλά…
Σε μια τόσο ξεκάθαρη συναλλαγή πρώτον δεν μαθαίνεις κατόπιν εορτής τη σχέση διαπλοκής, δεύτερον η ίδια η διαφάνεια ακυρώνει τη διαπλοκή και τρίτον, λαμβάνεις υπ όψιν σου το ποιος χρηματοδοτεί την πολιτική σταδιοδρομία του Μαντέλη και το αξιολογείς δια της ψήφου σου…
ΑΡΚΕΙ Η ΤΙΜΩΡΙΑ;
ΑΝ δεν χυθεί άπλετο φως στα οικονομικά των κομμάτων, η υπόθεση Μαντέλη και γενικότερα η υπόθεση SIEMENS θα αποδειχθεί μια ακόμη χαμένη ευκαιρία για το πολιτικό μας σύστημα… Διότι, το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με τη φυλάκιση ενός, δύο ή πέντε πολιτικών, αν μαζί με αυτές δεν ληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες για το πολιτικό χρήμα… Τα κόμματα είναι σε όλους γνωστό, χρηματοδοτούνται από διάφορους οικονομικούς παράγοντες κι οι περισσότεροι πολιτικοί μας το ίδιο… Ας το δεχτούμε επιτέλους αντί να το διαψεύδουμε υποκριτικά κι ας το αντιμετωπίσουμε χωρίς ταμπού: δεν είναι κακό, αν γίνεται στο φως της ημέρας και αξιολογείται κάθε φορά που υπάρχουν υπόνοιες για υποθέσεις διαπλοκής…
ΙΔΑΝΙΚΟ;
ΔΕΝ είναι η λύση που θα διαμορφώσει ένα ιδανικό πλαίσιο για την λειτουργία της πολιτικής μας ζωής… Έτσι κι αλλιώς ιδανικές λύσεις δεν υπάρχουν… Θα βοηθήσει όμως να αρθεί η καχυποψία που σήμερα χαρακτηρίζει κάθε απόπειρα της πολιτικής μας ζωής να μας «ξανασυστηθεί»…
Θα αλλάξει κάτι ή θα αποδειχθεί κι η υπόθεση Μαντέλη μια ακόμα «χαμένη ευκαιρία» για τον πολιτικό μας πολιτισμό;
ΤΟ ΜΕΤΑ
ΑΝ μπορεί να αλλάξει σε κάτι την πολιτική μας ζωή αυτό το νέο επεισόδιο διαφθοράς είναι στο να αποπειραθούμε να δούμε με περισσότερο ρεαλισμό τα πράγματα …
Το κέντρο βάρους του προβληματισμού της κοινωνίας περί την διαφθορά και τη διαπλοκή να μεταφερθεί στα οικονομικά των κομμάτων. Ούτε ισολογισμοί, ούτε δημόσιος έλεγχος, ούτε όρκοι που αίρονται στην πρώτη οικονομική δυσκολία, είναι η λύση… Απόλυτη διαφάνεια: όσοι θέλουν να συνεισφέρουν να το κάνουν ανοιχτά και με το ονοματεπώνυμο τους, όπως στην Αμερική… «Η SIEMENS HELLAS διέθεσε υπέρ της δικαίωσης του αγώνα της ΝΔ για ένα καλύτερο αύριο, το ποσό των 2.000.000 ευρώ». Όλοι θα είμαστε ενήμεροι: κοινωνία, εφορία, πολιτικό προσωπικό… Η χορηγία δεν είναι απαξιωτική όταν γίνεται για ευγενείς σκοπούς και χωρίς καμία προσδοκία… Κι αν αύριο μια κυβέρνηση της ΝΔ δώσει μια μεγάλη δουλειά στη SIEMENS θα είμαστε όλοι υποψιασμένοι κι αμέσως θα αναζητήσουμε το εάν δικαίως την έδωσε τη δουλειά στον γερμανικό κολοσσό και όχι για να ανταποδώσει την ευγενική της χορηγία…
ΚΑΘΑΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ
ΣΕ ΕΝΑ τόσο διάφανο καθεστώς, η χορηγία στους Μαντέληδες θα είναι άχρηστη… Εκτός κι αν η οποιαδήποτε SIEMENS επιθυμεί να συνεισφέρει και υπέρ της δικαίωσης του αγώνα τους… Και πάλι ανοιχτά: « η SIEMENS στηρίζει την υποψηφιότητα Μαντέλη, προσφέροντας 500.000 ευρώ»… Τόσο απλά…
Σε μια τόσο ξεκάθαρη συναλλαγή πρώτον δεν μαθαίνεις κατόπιν εορτής τη σχέση διαπλοκής, δεύτερον η ίδια η διαφάνεια ακυρώνει τη διαπλοκή και τρίτον, λαμβάνεις υπ όψιν σου το ποιος χρηματοδοτεί την πολιτική σταδιοδρομία του Μαντέλη και το αξιολογείς δια της ψήφου σου…
ΑΡΚΕΙ Η ΤΙΜΩΡΙΑ;
ΑΝ δεν χυθεί άπλετο φως στα οικονομικά των κομμάτων, η υπόθεση Μαντέλη και γενικότερα η υπόθεση SIEMENS θα αποδειχθεί μια ακόμη χαμένη ευκαιρία για το πολιτικό μας σύστημα… Διότι, το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με τη φυλάκιση ενός, δύο ή πέντε πολιτικών, αν μαζί με αυτές δεν ληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες για το πολιτικό χρήμα… Τα κόμματα είναι σε όλους γνωστό, χρηματοδοτούνται από διάφορους οικονομικούς παράγοντες κι οι περισσότεροι πολιτικοί μας το ίδιο… Ας το δεχτούμε επιτέλους αντί να το διαψεύδουμε υποκριτικά κι ας το αντιμετωπίσουμε χωρίς ταμπού: δεν είναι κακό, αν γίνεται στο φως της ημέρας και αξιολογείται κάθε φορά που υπάρχουν υπόνοιες για υποθέσεις διαπλοκής…
ΙΔΑΝΙΚΟ;
ΔΕΝ είναι η λύση που θα διαμορφώσει ένα ιδανικό πλαίσιο για την λειτουργία της πολιτικής μας ζωής… Έτσι κι αλλιώς ιδανικές λύσεις δεν υπάρχουν… Θα βοηθήσει όμως να αρθεί η καχυποψία που σήμερα χαρακτηρίζει κάθε απόπειρα της πολιτικής μας ζωής να μας «ξανασυστηθεί»…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)