tag:blogger.com,1999:blog-1302130536977305693.post4751155496130673073..comments2018-09-10T03:45:17.694-07:00Comments on Ω ΤΙ ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΑΜΠΑ - Α. ΓΙΟΥΡΜΕΤΑΚΗΣ: Σφυρίζοντας αδιάφορα στις ανισότητες…OH!TCD/GIOURMETAKIShttp://www.blogger.com/profile/16172588991706745150noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-1302130536977305693.post-20064815657495478772012-01-16T04:52:33.636-08:002012-01-16T04:52:33.636-08:00Κάνοντας μια αναδρομή στη ζωή μου και κυρίως αναπο...Κάνοντας μια αναδρομή στη ζωή μου και κυρίως αναπολώντας –με συγκίνηση και θλίψη συνάμα- τα παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι τα διάφορα παιχνίδια που παίζαμε με τους φίλους μου: Μακριά γαϊδούρα, τσιλίκι, μπίλιες, τσέρκι κ.ά.<br />Αυτό όμως που μου έμεινε στο μυαλό, που σφράγισε την πρώιμη νεότητά μου ήταν το παιχνίδι «Δημοκρατική Παράταξη».<br />Οφείλω να ομολογήσω ότι ποτέ δεν αξιώθηκα να το παίξω αλλά από μαρτυρίες φίλων μου ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι, που σε μερικές περιπτώσεις, κρατούσε μια ζωή.<br />Οι κανόνες και η διαδικασία ήταν απλή. Γινόταν σε διάφορα στάδια:<br />-Στο σχολείο έπρεπε με κάθε τρόπο να μπεις στο δεκαπενταμελές και να υπακούς στις οδηγίες που θα έπαιρνες από τα μέλη του Κόμματος.<br />-Αργότερα φοιτητής θα συμμετείχες στην κομματική σου νεολαία, και θα βοηθούσες το Κόμμα όπου χρειαζόταν: Καμιά αφισοκόλληση, τίποτα παλαμάκια στην πλατεία που θα μιλούσε ο Αρχηγός, συνθήματα στους τοίχους κ.λ.π.<br />-Αργότερα (έπαιρνες δεν έπαιρνες πτυχίο) θα διοριζόσουνα σε μια δημόσια υπηρεσία, θα ψήφιζες ισόβια το Κόμμα και θα ήσουν ανά πάσα στιγμή στην διάθεση του Κόμματος.<br />-Αν ήσουν καλός στο «γλείψιμο» (όρος του παιχνιδιού αρκετά δυσνόητος ώστε να μπορέσω να τον αναλύσω σε λίγες γραμμές) ακολουθούσες κάποια υψηλή κομματική θέση, βουλευτή ή και υπουργού ακόμα.<br />-Αν ήσουν κοπέλα και έκανες πότε-πότε και καμιά «πίτα» (όρος του παιχνιδιού) σε κάποιο μεγάλο στέλεχος, αυτό σίγουρα βοηθούσε την εξέλιξή σου, και σου προσέθετε πόντους στην μετέπειτα ανέλιξή σου μέσα στο παιχνίδι.<br />-Αν φαινόσουν τυχερός και συγγένευες με τον Αρχηγό με κουμπαριά (τυχαίο παράδειγμα ένας πολύ καλός παίκτης ο κ. Σκανδαλίδης) ή του εύρισκες γκαρσονιέρες για να περνάει ανέμελες στιγμές με διάφορες ερωμένες (τυχαίο παράδειγμα άλλος πολύ καλός παίκτης ο κ. Κουλούρης), τότε είχες μια μόνιμη θέση στα υπουργικά συμβούλια για τα επόμενα 15 χρόνια.<br /><br />Πολύ ωραίο παιχνίδι. <br />Δυστυχώς είναι χρηματοβόρο, απαιτούνται πολλά χρήματα για να παιχτεί. <br />Από τότε που κόπηκαν τα δανεικά άρχισε να φθίνει και τελικά εγκαταλείφθηκε, αφήνοντας όλους τους συμμετέχοντας με την πικρή διαπίστωση ότι τα ωραία πράγματα στη ζωή κρατάνε πολύ λίγο.evroligourisnoreply@blogger.com